Zwanger? Of toch niet…
In mijn vorige blog vertelde ik over mijn eerste inseminatie. De 2 weken na die eerste inseminatie waren echt spannend. Ik was de inseminatie wel nuchter ingegaan. Ik dacht echt die eerste poging zal het heus niet meteen raak zijn. Maar toch denk je er wel aan tijdens die 2 wachtweken. Want wat als..
Na die 2 weken werd ik helaas ongesteld. Niet zwanger dus. Jammer, maar op naar de volgende poging. Na deze poging heeft het ong. 4 weken geduurd voordat ik weer een positieve ovulatietest had. Best vreemd want mijn cyclus was altijd prima. Maar ik schonk er verder geen aandacht aan en eind oktober 2014 had ik mijn 2de inseminatie. Helaas werd ik ook na deze poging weer ongesteld. Dit was begin November 2014. En vanaf toen begon de ellende. Ik kon testen wat ik wilde vanaf dag 10 maar die positieve ovulatie test kwam maar niet. Ook was ik inmiddels over gegaan op het dure merk Clear blue want die waren volgens het ziekenhuis toch echt het best en het fijnst. Maar als je vanaf dag 10 dagelijks een test moet doen en vanaf dag 14 zelfs 2x per dag dan lopen de kosten hoog op. Maar goed dat heb je er allemaal voor over.
Begin december 2014 werd ik ineens ongesteld. Ovulatie gemist. Wat baalde ik hiervan! Al die moeite voor niks. Maar goed dit kon gebeuren en op naar de volgende maand. Helaas werd ik precies een maand later in januari 2015 weer ongesteld. Weer een ovulatie gemist. Het ziekenhuis stond ook voor een raadsel want waarom miste ik de ovulatie. Vol goede moed ging ik toch maar weer verder met de testen. Vanaf toen begon ik op dag 12 van mijn cyclus met testen. Gelukkig had ik eind Januari weer een positieve test. Omdat het ziekenhuis het zeker wilde weten of het inderdaad het juiste moment was, werd er voordat ik een volgende inseminatie zou ondergaan eerst bloed geprikt en moest ik wachten op de uitslag. Gelukkig was het het juiste moment en had ik op 28-01-2015 mijn derde inseminatie. Vlak voordat ik ging verhuizen!
Per 1-2-2015 ging ik over. En na zo’n inseminatie mag je eigenlijk diezelfde dag niet zwaar tillen. Maar dat was lastig nu er een verhuizing voor de deur stond. Zeker als je niet wil dat iedereen van je plannen te weten komt. Helaas werd ik ook na deze poging weer ongesteld. Zou het dan komen door een drukke periode die achter je ligt of was het gewoon domme pech? En ook na deze poging miste ik mijn volgende ovulatie weer. De moed om door te gaan was even ver te zoeken. Ik moest zelfs Provera gaan slikken om mijn menstruatie op te wekken. En dit was geen fijn middel kan ik je vertellen. De hormonen gieren door je lijf. Maar na een gesprek in het ziekenhuis van hoe nu verder besloten we dat ik moest gaan starten met Clomid. Dit is een hormoonpilletje wat je slikt vanaf cyclus dag 3 t/m 7 om zo je ovulatie te stimuleren. Ik startte met 100mg per dag. Ook mocht ik toen vanaf dag 12 naar het ziekenhuis bij mij in de buurt om bloed te prikken. De uitslag werd dan naar Arnhem gefaxt en zo kon er in de gaten gehouden worden wanneer mijn ovulatie er was. Op 13-4-2015 had ik mijn vierde inseminatie. Inmiddels al weer 7 maanden onderweg met de behandelingen en nog maar 4 inseminaties gehad.
Soms werkt het lichaam gewoon even niet mee. Ook na poging 5 en na poging 6 was ik nog niet zwanger. Na 6 pogingen krijg je weer een gesprek in het ziekenhuis met evt. vervolg stappen. Dit gesprek had ik in September 2015. Hier werd besloten dat ik nog eens 6 pogingen zou krijgen op dezelfde manier. Inmiddels hadden we mijn cyclus weer onder controle. Mede dankzij Clomid. Dus in principe had ik evenveel kans als een normaal stel. Ook werd er voor de zekerheid een HSG onderzoek gepland. Geen fijn onderzoek werd mij verteld maar wel noodzakelijk om te zien of er iets met mijn baarmoeder of eierstokken aan de hand is. Over dit onderzoek zal ik vertellen in mijn volgende blog.
Liefs Willeke
Stay connected