Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Zomaar verliefd….


16 juni 2016


verliefd
<

She maybe the face i can’t forget…  Charles Aznavour. Het klinkt op de achtergrond als ik deze blog schrijf. En na een korte pauze te hebben gehad van het bloggen voor mama to the max ben ik exclusief blij dat ik deze blog ga schrijven.

 

Wat was het een rollercoaster van gebeurtenissen en emoties de laatste weken..

 

Mijn lieve knappe Thomas die na zijn operatie en revalidatie niet alleen gegroeid is in lengte maar ook in persoonlijkheid. Wat ben ik ontzettend trots op hem. Hij draagt zijn kruis waardig, neemt het zoals het is.. We hoeven niet het beste ervan te maken, want het is zoals het is en dat is het beste.

Het voelt geen eens als een zware last, het voelt gewoon als wat moet dat moet en dat doen we dan ook. Als ik, moeder de gans, hem zie stralen en genieten van alles wat met hem gebeurd dan vult mijn hart zich met liefde. Dankbaar ben ik omdat we ook dit weer hebben kunnen dragen met onze liefde voor elkaar. En alhoewel we er nog niet zijn weet ik zeker dat het wel allemaal goed komt.

We blijven immers toch de familie die als Thomas het zich “meent” grappen en grollen dat we hem zijn benen af pakken als hij zich niet koest houdt.. Erg confronterend vind de buitenstaander, maar wij lachen er hartelijk om. Ook Thomas. Wat hij trouwens wel hekelt is als ik op mijn facebookpagina een foto van hem deel. Ik ga je rapporteren hoor zegt hij dan met een lach op zijn gezicht als een boer met kiespijn. Toch doe ik het en wel met een rede. Graag wil ik hem mee geven dat hij zich nooit, maar dan ook nooit hoeft te schamen voor wie hij is en wat hij heeft.. Of eigenlijk niet meer heeft. Dat is een drempel waar ik hem graag overheen trek. Vervolgens als mijn facebook dan ontploft en overladen word van allemaal lieve mensen die met hem meeleven en hij zonder dat hij het nog maar beseft het respect afdwingt omdat hij gewoon is als hij is. Dan gaat hij er rustig voor zitten en geniet ervan zoals hij is. Ingetogen. En mijn doel is dan bereikt. Kijk Thomas.. Je bent wie je bent en dat is Fuckin Perfect.

 

IMG_9437

 

Terug kijkend op deze periode in ons leven mag ik gelukkig zijn dat het allemaal zo gegaan is. Vooruit kijken is het doel en zoals altijd zijn we vastberaden dat te halen.

Maar dan…

Dan kom je in dat rustig vaarwater waar men het wel eens over heeft. Dan ga je nadenken en dan besef je wat er eigenlijk allemaal gebeurd is. Wow.. ja… nu snap ik het wel dat de mensen ietwat vreemd kijken als ik vertel over een been amputatie. En ja, niet alleen dat maar ook de nodige zorgen over de revalidatie. Het wel en wee van de drie broers en het runnen van de huishouding. De verbroken relatie en het werken bij mijn geliefde intratuin. Waar ik trouwens heel graag wat over kwijt wil. Want als er een werkgever is die zo het vertrouwen heeft in iemand, als ik, alleenstaand, 4 kids, en een berg trammelant dan zijn het mijn werkgevers wel. Mark en Paul, niet alleen het vertrouwen dat ze in me hadden, maar ook de mogelijkheden die ze me hebben geboden tijdens dit proces. Dankbaar ben ik hun ervoor en precies dat vertrouwen maakt het dat mijn loyaliteit naar hun bedrijf bloeiend blijft. Er is geen dag dat ik niet graag kom werken en ik hoop er nog heel lang te zijn. Chapeau lieve baasjes!

Verder dobberend in het heerlijke rustige vaarwater met af en toe een storm in een glas water zie ik in de verte de zon weer schijnen..

 

En dan gebeurd er iets dat ik zeer zeker niet verwacht had.

 

Van de daken wil ik het wel schreeuwen. Ik, Wendy, Ik ben verliefd.. Verliefd op de liefde en verliefd op degene die me er verliefd op liet worden.  Het heeft wat appjes gekost om eraan toe te geven, maar zoals altijd is het de volhouder die wint en ben ik de gelukkige die happy is dat deze volhouder geloofde in die ene rede dat het wel kan.

En alhoewel ik wel degene ben die nooit meer vertrouwen zou moeten hebben in de liefde tussen een man/vrouw relatie ben ik nog nooit zo zeker van geweest als nu.

Kopje koffie…? Daar is waar het eigenlijk mee begon. Aangenaam verrast werd het van een kopje koffie een glaasje rose.. daarna een likeur 43 en voor dat ik twee keer met mijn ogen had geknipperd was het 6 uur in de morgen en had ik een hele leuke gezellige ongedwongen avond gehad. Oooow mijn god, wat klinkt het vreselijk zwijmelend, maar vanaf dat moment wist het.. Dit word hem.. En nog beter, het word hem niet alleen , maar wij gaan heel gelukkig worden..

 

IMG_9793

 

Jaaaaaaa Tommetje Gerritse, mijn lieve collega, partner in crime vanaf moment 1… Ik zie je nu al je teiltje pakken om je eens lekker in leeg te spugen.. Want Tom, de kok van ons cafe Jardin moet al sinds die avond mij met een big smile zien binnen komen om alle verhalen aan te luisteren die ik mee maak. En dat zijn er nogal wat. Als hij me dan zelfs verliefd naar een broodje gezond ziet staan kijken dat ik net gemaakt heb komt hij even naast me staan en maakt dan goedbedoeld een braakneiging om vervolgens lachend weg te lopen. Ik gun het je echt Wen, roept hij dan. Het doet me goed je zo te zien als je nu bent. Bedankt Tom, dat je de weekendjes vrij voor me wist te regelen en dat je wist dat ik daar dan in de musical zou zitten en er grappend en grollend de dag mee door kwam, leuk man!

Maar niet alleen Tom valt het op, mijn kinderen vinden het uitermate prettig me weer te zien dansen tijdens de afwas en te horen zingen onder het stofzuigen. Regelmatig is het dat ze me duidelijk maken dat ze het helemaal geweldig vinden dat ik voornamelijk mezelf weer heb terug gevonden.

En dat is het ook.. Want tussen alle verassingen door, Alle leuke dagen en dingen is het voor mij zooooo ongelofelijk waanzinnig dat ik weer oprecht gelukkig durf te zijn. Tien lange jaren, iedere dag opnieuw functioneren met en door angst is nogal wat. Angst voor de gezondheid van je kinderen en jezelf. Angst voor wat komen gaat, angst dat er vreselijks met je kinderen gebeurd, thuis of op school, in het verkeer of waar dan ook. Tien jaar lang sprong ik helemaal uit het vel als ik ook maar een pukkeltje op het lijf van mijn kinderen zag. Standaard temperaturen, drie keer per dag welteverstaan. Alle kankercontroles als een berg beklimmen. Om vervolgens weer je bij elkaar te rapen en het vertrouwen terug te krijgen dat ook iets goed kan gaan. Dat lukte wel hoor, maar van binnen was ik een regelrechte tol.

Het is waar, mijn kinderen kregen geen lolly.. Daar konden ze in stikken.. Zwemmen met andere, of naar de speeltuin.. Doodeng.. Stel je voor dat ze verdrinken, tegen de schommel aan lopen of een engerd ze mee neemt? En ja het is ook waar, ALS ze dan eens gingen uit slapen was ik in staat mijn vrienden het volledig portaal te laten barricaderen met dozen en hekjes omdat ik bang was dat er ’s nachts iemand zou op staan en vervolgens van de trap zou vallen.. Angst voor trappen heeft er trouwens echt in gehakt.. Elke pauze op het werk belde ik naar huis om te zeggen dat ze voorzichtig op de trap moesten zijn..

De keren dat ik aan het graf van mijn ouders heb gestaan om hun te vragen of ze me er alstublieft vanaf wilde helpen zijn werkelijk ontelbaar. Weer of geen weer, daar stond ik weer. Bijna ondraaglijk, met angst leven gun ik niemand toe. Het heeft mijn leven en dat van mijn kinderen werkelijk beïnvloed. Gelukkig heb ik mensen om me heen die het weten en snappen en me kalmeerde waar het nodig was. Wat hebben ze af gezien en nu grinnik ik wel even want ik heb echt al vrienden stunten laten uit halen om mezelf gerust te stellen… Alsnog sorry lieverds!

 

Maar nu… Nu is het weg… Hallloooooooo lekkere dikke knoop in mijn maag…? Waar ben je?

 

Het kan toch niet zo zijn dat je na een koffie au lait van de dolce gusto een blik in iemand zijn ogen werpt en je vervolgens te voelen alsof alles wel goed komt schatje? En waarom komt dat nu.. Is het dan echt waar dat alles op zijn tijd komt? Dat als je dus trouw blijft aan jezelf, doet wat je moet doen er achter de wolken, de zon echt schijnt. En is het dan toch waar dat er Once in a life time iemand komt op je pad, waar je zeker van weet dat je de rest van je leven elke dag mee delen wil. Goede en slechte dagen, tot de dood ons scheidt? Blehhhhhhh wat onwijs klef he.. Maar wel zoals het voor mij voelt. Zo van.. ga je mee vlinders vangen..? In mijn buik..? Of als je me zoekt, ik ben in de wolken!!!

Laat het nou zo zijn dat op die wolk mijn zoon naast me zit, want; Mammmmmm, Ik heb een vriendinnetje he! Kun je me even naar haar toe brengen!!!

Daar zitten we dan, samen op die roze wolk. En weet je wat mijn jongen.. Mam wil er nooit meer vanaf.

 

IMG_9595

 

Lieve Richard, bedankt! Niet alleen dat jij er bent, niet alleen voor wat je doet, maar je hebt me ook weer van mezelf laten houden en ik verheug me op elke dag die komen gaat…

 

Liefs, Wendy

 

Fashion_English11_300x250

Wendy-Luyten

Hallo! Mijn naam is Wendy Luyten. Maastricht is waar ik geboren en getogen ben en ik ben net 36 jaar geworden. Trotse moeder van 4 lieve stoere jongens. Én getrouwd met intratuin Maastricht, waar ik met heel veel plezier werk. Een toepasselijke spreuk bij mij en mijn gezin is wel; het leven is een feest, maar je krijgt het niet cadeau! Enjoy!

24 Reacties op “
Zomaar verliefd….

  1. ?? wat ontzettend leuk om weer een blog van je te lezen en de inhoud is nog veel leuker! Kleffe zooi, daar houdt iedereen van ? geniet ervan!

  2. Leef leef Wendy..wat heb je dat mooi geschreven ?in een woord CHAPEAU!
    Je kent me niet,maar ik ben de tante van Richard..
    Hoop je vlug te ontmoeten.
    Veel liefs van mij

  3. Dat verklaart dat hartje op onze koffie je hartje loopt over van liefde.

    En wen wat schrijf je mooi. Als je ooit n boek gaat schrijven ga ik die zeker lezen. Wat schrijf je heerlijk en o zo eerlijk. En thomas wauw wat n jochie zo veel mee gemaakt en dan zo trots de wereld in. Moeder gans je mag trots zijn op je kroos. Dikke knuf en kus van colinda

    • Die hartjes waren graag gedaan.. Jullie zijn ook zo leuk samen. Als ik een boek ga schrijven zal ik je dat zeker laten weten! x

  4. Dearest Wendy you are such a clever girl…never doubt that or yourself,you are a wonderful mum…..your kids are so lucky to have such a mama….they love you too bits….you also deserve all the happiness in the world with your new Prince charming…..we wish you both all the luck in your new and even happier life…..lots of love and hugs Pete and Wilma.
    PS you should write books my dear….fantastic story….

  5. Wat een mooi verhaal! Ik ken je niet maar je was zo lief voor mijn 3 kids bij de intratuin! Nu snap ik waarom je straalt!
    Enjoy!
    Ooh ja, ik schrijf ook een blog op fuif.nl over mijn leven en liefde waar ik binnenkort mee ga trouwen.. Het heet dagboek van een verloofde, misschien vind je het wel leuk om te lezen!
    Groetjes

  6. Dit is er weer zo een….nee deze is nog beter zelfs!
    Dit is waar je al jaren recht op hebt en waarvan ik hoop dat dit nog jaren zal duren.
    Een mooi, aangrijpend(weer) en gelukkig verhaal!
    Love you & keep in going x

Laat een antwoord achter aan Wendy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!