Wendy vertelt; een leven als tweelingmama
Wendy Meerbeek (30) woont samen met Mark en is trotse mama van een tweeling: Maud en Femm. Vandaag deelt ze met ons hoe het is om mama te zijn van een tweeling. Is dat nou echt zoveel drukker? Lees snel verder. Een tweeling: het is vast erg druk?! Wat vliegt de tijd! Maud stond gisteren voor de eerste keer zelf in de box. Dat was natuurlijk een applausje waard en trots stond ze te waggelen. Dit duurde overigens vijf seconden waarna ze weer zittend moest bijkomen van deze prestatie. Femm probeert het na te doen maar moet nog even oefenen (meestal is het trouwens andersom…). Onze meiden ontwikkelen al flink wat doorzettingsvermogen: waar je zus is of bij kan, dat wil de ander natuurlijk ook. En zing ik “Klap eens in de handjes”, beginnen de meisjes, uiteraard allebei, spontaan in hun handjes te klappen. Ja, ik ben trotse mama van een tweeling van nu ruim negen maanden. Het is een groot avontuur dat al bij de zwangerschap begon. Een jaar geleden was ik 5 maanden zwanger, ondertussen gewend aan het feit dat we een tweeling zouden krijgen. Want het is toch even schrikken als je hoort dat je in één keer twee kids krijgt. Hoe gaan we dat allemaal doen?! Maar tegelijkertijd besef je ook hoe bijzonder en mooi het is en maak je je klaar voor de komst van twee kleine mensjes. Ook al was de start spannend, Maud en Femm werden bij 34 weken geboren en hebben de eerste weken op de couveuseafdeling gelegen, het gaat opvallend goed met ze. We hebben twee mooie, vrolijke meisjes die druk kletsen, lachen, zitten, klappen en soms ook ruzie maken. Want eerlijk delen is ook voor tweelingen niet altijd gemakkelijk en ze zijn ook écht niet altijd beste vriendjes. Het is natuurlijk ook niet leuk als je zus het eerste uit bedje wordt gehaald. Maar ja, ik heb maar twee handen… De volgende keer is de ander als eerste aan de beurt. “Had je je van tevoren kunnen bedenken dat het zo druk is?”, die vraag hoor ik regelmatig. Nee, je weet dat het druk wordt maar hoe druk? Het zijn onze eerste kindjes dus geen idee wat ons te wachten stond. Als ik nu terug kijk, denk ik: ik had geen idee. Eerlijk gezegd vond ik mijn leven vóór de kids al druk. En met mijn ‘organisatie- en plantalent’ moest het wel goed komen met de drukte van een tweeling, dacht ik. Viel dat even tegen. Vanaf de dag dat Maud en Femm geboren zijn, heb ik leren loslaten. Niet alles loopt volgens planning, deze wordt namelijk regelmatig door de dames in de war geschopt. Hulp accepteren vond ik in het begin moeilijk. In het ziekenhuis krijg je nog “automatisch” veel hulp maar dan kom je na een paar weken thuis en moet je het echt zelf doen. Dit betekent elke 2,5 à 3 uur een flesje maal 2, dat zijn er dus zo’n 18 op een dag en daarbij ruim een half jaar gebroken nachten (die we overigens nog steeds met regelmaat hebben). Elke ochtend twee keer het badritueel en elke avond twee keer het slaapritueel. Er gaan gerust 15 luiers per dag doorheen, de diepvrieslade zit vol met zelfgemaakte groente- en fruithapjes en wanneer Femm net slaapt, kan Maud gerust weer wakker worden. Dus ja, je snapt dat we ondertussen een ster zijn in hulp accepteren. Want ‘me-time’ is zeldzaam. We genieten nu dan ook extra van een avondje samen uiteten. Alhoewel onze meisjes ook regelmatig aanschuiven als we op het terras belanden. Toen ze heel klein waren, lagen ze lekker te slapen, nu zitten ze in de kinderstoel mee te genieten van hun boterham of groentehapje. Een gezellige knoeiboel en aandacht voor tien, ze vinden het maar al te gezellig. We proberen zo goed mogelijk en met veel geduld een ritme te creëren en het woord “multi-tasken” staat voor in mijn woordenboek. Maar dit herkennen andere ouders vast ook. Uiteindelijk zijn we allemaal druk: met één, twee of meer kids… Want papa’s en mama’s: voordat we aan dit grote avontuur begonnen, hadden we geen idee toch? We hebben heel wat te delen! Ik moet meteen weer denken aan het filmpje: “People with no kids don’t know” van cabaretier Michael McIntyre. De moeite om even te kijken. Enjoy! Wil je meer lezen over Wendy en de meiden? Elke week schrijft ze op haar eigen blog over haar dagelijks leven de kids en je vindt hier ook handige tips over het moederschap. Daarnaast is ze ambassadeur van Doingoood Foundation
Liefs,
Stay connected