We krijgen een …!
Eindelijk is het dan zover….ik kan het de hele wereld minschreeuwen! Dinsdagochtend ging ik naar de gynaecologe voor een tussentijdse echo. Ik ben nu 18 weken zwanger en had een extra controle in het ziekenhuis.
Al in een eedere blog vertelde ik dat JP vanwege werk niet meekon en ik er daardoor alleen heen moest. Ik wist dat we tijdens deze echo ook het geslacht te weten zouden komen. Zo spannend! Omdat ik maar alleen was hadden we besloten de gynaecologe te vragen het geslacht op het schrijven en in een envelop te stoppen. Het was lekker vroeg en in de wachtkamer zat nog helemaal niemand. Mijn gynaecologe kwam aanlopen en ik mocht meteen achter haar aan het kamertje in. Ik ben toch altijd wel weer een beetje zenuwachtig omdat ik bang ben dat er misschien iets niet goed is met ons kleintje. Gelukkig stelde ze me al snel gerust en hoorde ik ook het hartje kloppen.
Ik vertelde haar ons plan met de taart later die dag en ze vond het zelf reuze spannend. Ze checkte nog maar voor de zekerheid een keertje extra of ze het wel goed gezien had. Daarna schreef ze het op een papiertje en duwde het snel in een envelop. “VERRASSING” stond erop en ik stopte deze snel weg in mijn tas. Ik bedankte haar natuurlijk voor alle goede zorgen en vervolgens stond ik na een half uurtje weer buiten.
Na de echo had ik afgesproken met een vriendinnetje die voor mij de taartenmaakster (ook een vriendinnetje) heeft opgebeld. Zij had dus de eer om het als eerste te weten, hihi. Zo leuk was het. Ze liep weg met de envelop en kwam helemaal giechelend terug….”ik weet het al, ik weet het al…” en ik moest me echt inhouden er niet op door te gaan. Gelukkig hadden we veel andere gesprekstof en daardoor hoefden we het er helemaal niet meer over te hebben.
Daarna dronk ik nog even een glaasje water bij mama, die werkt in het AZM. Ik liet haar de prachtige echofoto’s zien en we concludeerden dat het baby’tje enorm veel gelijkenissen heeft met de echofoto’s van Maxime. Ik dacht even: “zou het dan toch weer een meisje worden?”
Ik nam afscheid van mijn mama en haalde nog wat aankleding voor het grote moment ’s avonds. Onder andere twee hortensia’s, eentje blauw en eentje roze, een paar blauwe vaasjes met roze anjers erin en nog wat roze en blauwe ballonnen.
Daarna deed ik boodschappen met JP en haalden we nog alle verswaren die nodig waren voor de bbq, zoals stokbrood en sla. Thuis maakten we alles met mijn schoonouders in orde.
Om 16.00 uur stond mijn vriendinnetje Jony op de stoep met de taart.
Dat was eigenlijk pas het eerste moment dat ik zenuwachtig werd. Ik wilde de taart zo graag aansnijden. Maar van de andere kant er ook nog even van genieten, want jeetje wat was het een prachtige taart!!
Rond 16.30 kwam iedereen binnengedruppeld en werd ik steeds zenuwachtiger. Ook onze gasten waren toch wel heel nieuwsgierig.
Ik liet ze eerst de voorspellingskaartjes, die ik kreeg van van Hebbers, invullen. Het overgrote deel vulde in dat het een jongen zou worden, inclusief mezelf;)
We maakten nog een groepsfoto met ieder de kleur in de hand van wat hij of zij dacht het zou gaan worden. Zo bijzonder dat ook mijn oma van 94 jaar er nog bij is! Ook zij dacht zeker te weten dat het een jongen zou worden, haha.
En toen was daar het moment….see for yourself!
Je kunt de video hieronder bekijken of klik hier.
Jaaaaaaa wij zijn voor de tweede keer in de roze wolkjes!!!!
Wij mogen in december weer een meisje verwelkomen en onze Maxime wordt grote zus van een klein zusje. Ik was helemaal onder de indruk en besefte al vrij snel: ik word een echte meisjesmama!!! Mijn geluk kan niet meer op. Neemt niet weg dat ik even blij was geweest als het een jongetje zou zijn geworden. Zolang het maar gezond is, dat is het aller-aller-allerbelangrijkste!
Maar goed, wel heel leuk dat we nu weten wie zich bij ons gezinnetje gaat voegen. Ik genoot van de overheerlijke taart en nam alle felicitaties met alle plezier aan.
Daarna hebben het nog verder gevierd uiteraard met champagne (voor mij alcoholvrij ofcourse) en een heerlijke bbq.
Natuurlijk checkten JP en ik nog even samen de envelop van de gynaecologe en ja hoor, het stond er echt: EEN MEISJE!!!!
Ik ging uiteindelijk tegelijk met Maxime naar bed, want ik was echt he-le-maal kapot van alle indrukken die dag. Ik viel in slaap met Maxime tegen me aan (ze wilde bij mama liggen en mama vond het wel even heel lekker) en ik fantaseerde dat ze volgend jaar hier met z’n tweetjes tegen me aan zouden liggen. Het grootste geluk van de wereld!
Bedankt allemaal voor het meeleven de afgelopen dagen. Ik heb alle reacties gelezen en moest natuurlijk wel een beetje lachen om alle speculaties. Vooral dat er blauw zat op het mes 😉
Stay connected