Wanneer je op het punt staat om te gaan bevallen
Het is al bijna 8 jaar geleden dat ik in deze situatie zat… Maar toen mijn zusje hoogzwanger was en op het punt stond om te gaan bevallen, voelde ik de ergernissen en frustraties die ik op dat moment had nog als de dag van gisteren.
1 week te laat was Thomas… Dat valt nog reuze mee eigenlijk! Maar nog voordat ik überhaupt 37 weken zwanger was, begonnen de vragen al. Het was nog de tijd van Hyves en msn… Ik kon de computer niet eens aanzetten of de vraag was al binnen! Alles nog rustig?? Komt de baby al? Heb je al weeën? Hoe voel je je?
Ontzettend lief natuurlijk. Dat begrijp ik best! Daar zal je mij ook nooit over horen! En dat wil ik ook even voorop zetten om niemand voor zijn hoofd te stoten! Maar laten we eerlijk zijn, zou ik anders aanwezig zijn op de computer? Zou ik sowieso antwoord geven op de vraag of ik weeën heb?? Ik ergerde me op dat moment groen en geel aan juist deze vragen! Het werden steeds meer mensen en steeds vaker kwamen de vragen! Ik durfde de computer niet eens meer aan te zetten! Laat staan de telefoon opnemen! Maar ja, dat zou dan weer de indruk wekken dat ik midden in de weeën zat…Dus gaf ik weer, beleefd als ik meestal ben, keurig antwoord.
Het zal ook allemaal goed bedoeld zijn. Maar in mijn ogen was het op dat moment gewoon “ordinaire nieuwsgierigheid”!
Het was 1 van mijn laatste zwangere dagen dat ik woest werd! Ik zette de computer aan, maar had nog geen beeld. Onze computer was nogal traag… Dat was in die tijd volgens mij ook heel normaal. Maar ik hoorde het al wel: PLING! PLING! PLING! PLING!! Ik heb op die bewuste zondagmorgen geschreeuwd naar mijn lief! Ik wilde de computer het liefst door het raam heen gooien! Ik schreeuwde nog meer naar mijn lief! Ik huilde! Ik kon ook niet stoppen met huilen!
Want hé, ik wilde zo graag bevallen! Ik was al weken zo spuugzat van het zwanger zijn! Ik kon niks meer en ik verveelde me mateloos. De stoel had ik ondertussen echt wel gezien! Alle boeken had ik uit en alle tv-programma’s gezien. Netflix bestond ook nog niet, anders verveelde ik me vast niet! 😉
Maar ik wilde dat hele bevallen wel alleen met mijn lief doen. En niet met de hele wereld!
Ik vervloekte letterlijk de hele online sociale media! En de telefoon!
En wat heb ik daarom een medelijden met de vrouwen die nu hoogzwanger zijn! Wat voelde ik mee met mijn zus, die ook een week over tijd was en met 2 drukke jongens bijna gillend gek werd van de, bleek later, 9-ponder in haar buik, die op die drukke momenten meer in de weg zat dan romantisch aaibaar was. Gewoon omdat je niet rustig kan gaan zitten als je je ogen en oren voor en achter moet hebben.
Social media is nu zo veel meer dan toen! We worden nu nog meer in de gaten gehouden dan toen! En ik wenste toen al dat ik 100 jaar eerder leefde! Dus mensen, laten we er gewoon een nieuwe regel van maken! We hoeven niet alles te weten tenslotte! Alles weten maakt niet gelukkig. Wees niet bang iets te missen, de baby is er volgende week ook nog! Vanaf nu bellen, appen en berichten we hoogzwangere vrouwen niet met de vraag: Is de baby er al? Alles nog rustig? Wanneer komt de baby? Voel je al wat? We vragen gewoon heel simpel: Hoe gaat het met jou? Want echt, die vraag wordt wel gewaardeerd hoor!
En als de kersverse ouders iets te melden hebben, dan zullen ze dat vast en zeker doen! 😉
Ik ben verder nog wel heel benieuwd hoe dat bij jullie ging!
Of hoe jullie de rust wisten te bewaren!
Laat het in een reactie weten!
Stay connected