Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Wachten of toch inleiden?


22 augustus 2016


mama to the max inleiden overtijd 41 42 weken zwanger gellen wee opwekken weeën
H

Helemaal voorbereid was ik, een thuisbevalling graag. Dat leek me nou zo mooi en rustgevend. Lekker thuis in je eigen omgeving en dan vooral na de bevalling meteen je eigen bed. Ja, ik had het helemaal geromantiseerd en was er klaar voor. Nu die kleine baby in mijn buik nog……

Week 40

Toen was daar week 40! Whiehoeeee ik heb mijn baby alles kunnen geven wat het nodig had, nu mag je geboren worden! Al had ik bij 38 weken ook al zoiets van, kom maar. Dan heb je nog 2 lange weken te gaan als je je daarop instelt. Maar goed, bloeddruk goed, kindje goed, geen medische klachten die ervoor zorgden dat we ‘eerder’ zouden bevallen, oftewel we zingen het gewoon uit tot die week 40 en misschien een dag of 2 extra….

Bij 40 weken en 3 dagen heeft de verloskundige nog een poging tot ‘strippen’ gedaan (wat echt geen pretje is en al helemaal zinloos als je lijf toch nog niet klaar is om te bevallen). Daarna heb ik me het hele thuisbevallingsscenario maar uit mijn hoofd gepraat, want het zag er niet naar uit dat er een bevalling op komst was. Maar ik geef de moed niet op, het zal een dezer dagen wel gebeuren.

Overtijd

Week 41, geen man over boord (of in dit geval misschien beter, geen baby). Heel veel eerst geboren kindjes komen een weekje later zeggen ‘ze’, toch?

“Gezien je nu op 41 weken zit en we nu spreken van ‘overtijd’ gaan we je overdragen aan de gynaecoloog in het ziekenhuis”, aldus mijn verloskundige. Hallo ziekenhuis, hallo ‘witte jassen’ en hallo ziekenhuisbevalling! Ik mocht een ronde aan de CTG en wederom passeerde ik alle bloeddruk, urine, vruchtwater, hartje van de baby-checks met vlag en wimpel. Die thuisbevalling had ik nu definitief vaarwel gezegd.

“We zien u over 2 dagen weer. En daar liep ik met mijn 1,5 week over tijd het ziekenhuis weer uit…”

De gynaecoloog vertelde ons dat als het kindje nog goed zit en de moeder zich nog goed voelt, ze toch echt liever wachten tot maximaal 42 weken. De bevalling zal het meest soepel verlopen als mijn lichaam er zelf mee start. Ik kreeg her en der het advies om mij heen om tegen de gynaecoloog te zeggen dat ik het ‘echt niet meer trok, moest gaan huilen etc., “Dan leiden ze je wel in…” Ik was dan toch weer dat brave meisje dat afgezien van mijn opgezwollen enkels, carpaal tunnelsyndroom en de frustraties van mijn ongeboren baby toch tegen mijn gynaecoloog zei dat het allemaal prima ging.  “Ok, mevrouw dan zien we u over 2 dagen weer. Als er iets is belt u ons meteen.” En daar liep ik met mijn 1,5 week overtijd het ziekenhuis weer uit. Helemaal in mijn nopjes…#not.

mama to the max inleiden overtijd 41 42 weken zwanger gellen wee opwekken weeën

Kindje op bestelling

Vrijdag was ik 41,5 weken en had ik weer controle in het ziekenhuis met dezelfde conclusie die ook al eerder getrokken was, alles nog goed in mijn buik. We spraken af dat als er verder niks veranderde dat we dan zondagochtend om 07:00 zouden bellen met de afdeling gynaecologie om te vragen hoe laat we ons moesten melden. “Langer dan 42 weken gaan we niet wachten” Nou, is dat even een meevaller…

Die nacht heb ik nauwelijks geslapen van de spanning en ’s ochtends vroeg was het dan tijd om ons kindje te ‘bestellen’

De vrijdag verliep rustig en de zaterdag verliep rustig…..Die nachten heb ik nauwelijks geslapen van de spanning en zondagochtend was het dan tijd om ons kindje te ‘bestellen’. Zo voelde het toch een beetje als je daar om half 9 in de ochtend aanbelt bij de afdeling met je tasje in je hand en een bolle buik tot over je tenen. Het ontvangst was zeer vriendelijk. Ze hadden een drukke nacht gehad vertelde de verpleegkundige. Tuuuuurlijk…die andere mama’s wel! Niet zeuren, het zou een mooie dag worden, want vandaag kregen wij ons zondagskindje!!!  Ik kreeg een verloskamer toegewezen en werd aan de CTG gelegd, vervolgens kreeg ik de welbekende check en het bijbehorende antwoord: nog geen zicht op een aankomende bevalling. Ik dacht echt dat het een grap was…ik heb toch ondertussen wel enigszins ontsluiting, misschien een halve of 1 cm en mijn harde buiken dan? Ik ben 42 weken en mijn baby heeft geen zin!

mama to the max inleiden overtijd 41 42 weken zwanger gellen wee opwekken weeën

Inleiden

“Mevrouw maakt u zich nou maar niet te druk, we gaan uw lichaam gewoon een handje helpen, vandaag wordt uw kindje geboren. U krijgt van ons een gel ingespoten welke de baarmoederhals week zal maken en wellicht al wat weeën opwekt. Zodra we de vliezen kunnen breken gaat het echt aan de gang”. Ok, top. Ik ben er klaar voor!

Ons geduld is op de proef gesteld, maar de beloning was het meer dan waard.

Gelsessie 1 slaat niet aan en ik krijg bij gelsessie 2 de boodschap dat ik de nacht moet blijven voor het geval dat. Ok, geen baby dus vandaag…… Ik had mijn bevalling echt iets anders voorgesteld maar goed, alles voor ons meisje. Tijdens de nacht heeft de gel toch iets gedaan en ’s ochtends kunnen mijn vliezen worden gebroken. Ik heb vervolgens nog wel wat shotjes wee-opwekkers nodig (de verdere details van mijn bevalling zal ik jullie besparen), maar ik kan het af zonder verdoving en maandag 18 oktober om 16:55u wordt dan eindelijk onze mooie dochter Julie geboren! Het heeft even geduurd, maar daar was ze dan. Ons geduld is op de proef gesteld, maar de beloning was het meer dan waard.

Wachten of inleiden

2,5 jaar later: zwangerschap nummer 2. Ook deze zwangerschap loopt voorspoedig en er zijn gelukkig geen redenen tot zorgen. We krijgen een broertje! Ook nu kunnen we natuurlijk niet wachten op zijn komst. 40 weken! Wederom vind ik dit een mooie mijlpaal en ben ik trots dat mijn lichaam de zwangerschap heeft voldragen en ons kindje een (hopelijk) goede start krijgt. Maar daar is toch weer week 41 in zicht… Deze zwangerschap begint me iets teveel op de vorige te lijken. Ik krijg een deja-vu en jawel we melden ons weer bij de gynaecoloog en alle checks zijn in orde.

Inleiden….dat klonk mij als muziek in de oren

Anders dan 2 jaar geleden werd ons nu gezegd dat we de keuze hadden om een afspraak te maken voor een inleiding.  Omdat wederom mijn lichaam nog geen enkel teken van bevallen gaf en ik nu toch ook een dreumesje had rondlopen klonk mij dat als muziek in de oren.

zwangerschap, gyneacoloog

Strippen en/of gellen

‘Strippen’ sloeg ik over, dat lesje had ik vorige keer al geleerd en we maakten de afspraak om de volgende morgen ons te melden bij de afdeling gynaecologie. Ik kreeg weer de benodigde checks, kreeg weer gel ingespoten en voelde me op bekend terrein. We gingen nog even lekker een appeltaartje eten beneden in het restaurant en toen was het weer tijd om terug naar de afdeling te gaan. Ik maakte me klaar voor mijn tweede gelsessie en verwachtte dat ik nog een keer de nacht moest blijven… Maar daar was dan toch reactie op de gel, en hoe!! Ik kon het deze keer niet zelf af en vroeg al snel of er toch verdoving mogelijk was en kreeg een pompje.  Dit haalde de scherpe randjes eraf, zooooo fijn. De verder details zal ik jullie wederom besparen 😉 41 weken en 1 dag, 23:59u daar was ons broertje dan, James! Ook hij was meer dan het wachten waard.

Inleiden

“Schatje, ik denk dat het begint…”

Ik heb nu 2 bevallingen achter de rug en beide waren ingeleid. Op zich prima bevallingen en na de eerste bevalling was ik blij dat ik alsnog in het ziekenhuis was in plaats van thuis, maar toch heb ik soms het gevoel dat ik iets gemist heb….Nogmaals ik ben super trots dat ik beide zwangerschappen heb weten te voldragen en mijn kindjes een goede start heb kunnen geven, maar dat idee dat je ’s nachts je partner wakker maakt en zegt: “schatje, wakker worden. Ik denk dat het begint…..”. Dat je niet weet wat komen gaat…

Soms vraag ik me dus echt nog wel eens af: had ik nog een weekje moeten wachten. Zou het deze keer wel nog binnen de 42 weken begonnen zijn? Ben benieuwd of er bij meer mama’s met ingeleide zwangerschappen dat gevoel speelt, let me know in de comments.

Liefs Mathilde

 

Woonverzekering Image Banner 300 x 250

Mathilde

Hi! Ik ben Mathilde, 33 jaar, trotse mama van Julie (5,5) en James (3). Ik werk parttime en daarnaast houd ik me bezig met het reilen en zeilen van alles wat er bij een kleuter- en peuterleven komt kijken. De dagen zitten vrij snel vol. Tijd over? Dan ben ik het liefste bezig met mijn (persoonlijke) mama-ervaringen + kidsproof hotspots te delen via coffeeandkids.nl . Verder ben ik een held in de strijk ontwijken, probeer ik wekelijks een rondje hard te lopen en ben ik een cappuccinolover. Ik neem jullie in mijn blogs mee met mijn ervaringen als mama, herinneringen, trotse momenten, inspiratie. Lees ze, liefs! Ps, je kunt ons dagelijks volgen op Instagram.

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!