Ik verheug mij op de geboorte, is dat raar?
In mijn omgeving reageren veel mensen raar als ik ze vol enthousiasme en plezier vertel dat ik mij echt verheug op de geboorte van ons kleine prinsesje. Ok, eerlijk is eerlijk dit was absoluut niet zo, toen ik voor de eerste keer mocht gaan bevallen. Wel had ik toen al sterk het gevoel van ik kan dit want iedereen kan dit. Zelfs vrouwen in Afrika, die heel mooi achter een boom bevallen in complete rust.
Voorbereiding op de bevalling
Dus was het ook wel heel grappig dat ik mij totaal niet had voorbereid op de geboorte. Ik ging wel braaf een keer per week naar yoga en ik zorgde ervoor dat ik al de lijstjes die je meekrijgt in het begin van de zwangerschap had afgewerkt. Maar verder niks aan voorbereiding, ook geen geboorteplan want ja een geboorte kan je toch niet sturen?
Hoofdpijn tijdens de laatste weken van de zwangerschap
Nou dit heb ik dus geweten de eerste keer, vanaf week 38 begon ik last te krijgen van hele heftige hoofdpijn. Hoofdpijn die ook niet meer wegging en waardoor ik in de nacht ook vreselijk begon te zweten. Ik dacht laat ik toch maar even de verloskundige inlichten hierover. Eenmaal aangekomen bij de verloskundige mocht ik gelijk naar het ziekenhuis doorrijden. De bloeddruk was torenhoog en er werd gelijk actie ondernomen.
De volgende dag zou ik worden ingeleid en ze gingen starten met weeënopwekkers.
Zo gezegd zo gedaan, volgende dag melden. En vanaf toen begon het circus.
Wat eerst begon met rustige samentrekkingen van mijn buik ging al snel over in complete paniek en hyperventilatie omdat ik niet meer wist hoe ik ze kon opvangen.
De verpleging kwam naast mij zitten om me rustig te houden. En na 6 uur ik had zelf het gevoel dat ik er maar een half uur over gedaan had en was onze zoon er.
Hypnobirthing
Dit ging Sabine toch even mooi anders doen de tweede keer had ik mezelf voorgenomen. Ik volgde een cursus Hypnobirthing en WOW dat was echt een verschil. Veel meer mezelf voorbereiden op de geboorte, wat is er allemaal mogelijk, en wat kan je man voor je betekenen. Ik heb de laatste weken van de zwangerschap dan ook zo anders beleefd. Een dikke aanrader als je nog twijfelt want het is heel nuchter, laat je niet misleiden door de naam.
En nu zwanger van de derde, een meisje en deze zwangerschap beleef ik nog bewuster dan de vorige. Waarom? Omdat dit echt ons laatste kindje is. Dit is mijn toetje, mijn laatste keer getrappel in mijn buik, mijn laatste geboorte.
En dan vraag je je af waarom kijk je er zo naaruit?
Een geboorte is zoiets geweldigs, wel is het afhankelijk van veel verschillende factoren.
Denk hierbij aan wie je erbij wilt hebben en wie er bij je zijn, je verloskundige die je met zorg hebt uitgekozen, en geloof mij dat heb ik. Dit keer heb ik ontzettend lieve meiden die mij bijstaan. Mijn man die al twee keer mijn grootste steun was.
Maar nu wil ik heel graag thuis bevallen, in bad op de slaapkamer mijn eigen fijne en mooie omgeving ervan maken. Kaarsjes aan, een mooie affirmatie slinger aan de wand en heerlijke wegdroom muziek. Dit prikkelt je zintuigen om alleen maar bezig te zijn met je kindje en je lichaam wat aan het werk is. De juiste ademhalingen gebruiken en te genieten van het moment en je denken uitschakelen en over te gaan in puur te zijn.
Een geboorte is een transformatie, je lichaam kan dit en is ervoor gemaakt.
Als je eens wist wat alle spiertjes en banden voor je kunnen doen om met je samen te werken in plaats van tegen te werken zouden we er een stuk relaxter ingaan.
Angst stagneert de geboorte.
Bevallen kun je niet leren, dat moet je laten gebeuren.
Je kunt wel leren wat je kunt doen om het te laten gebeuren.
Liefs Sabine
Stay connected