Vakantie!!!!! Eindelijk vakantie
Ik was al zo lang aan het denken om met de kindjes op vakantie te gaan. Vroeger kon het niet en nu heb ik de kans om dat wel te doen. Verre reizen zit er momenteel financieel nog niet in, maar dat hoeft ook nog niet. We zijn al blij om gewoon even weg te zijn, even focus op ons drie’tjes en lekker ontspannen onze zin doen.
Bed & Breakfast
Heel erg last-minute maak ik een boeking bij een bed & breakfast boerderij. (B&B Galgeveld in Loenhout, België) We kunnen er van donderdagavond tot zondagmiddag verblijven. Wat gaat dat geweldig zijn. Even lekker onze laarzen aan, in de modder spelen, de dieren bekijken, maar vooral lekker samen genieten.
Donderdag vertrek ik met mega enthousiaste kinderen. Ze hadden net hun laatste schooldag achter de kiezen zitten en de zomervakantie kon van start gaan. We moesten een eindje in de auto zitten, maar ze hadden hun bezigheid. Uiteraard tegen de tijd dat we daar aankwamen, had ik twee slapers in de auto zitten. Zo schattig toch he, die uitgetelde, bezwete koppies. Haha.
Plattelandsleven
We komen aan in een oase van rust. Het ‘gewone’ plattelandsleven. Alles is wat het is. Lekker normaal. Lekker simpel. Ik maak de kindjes wakker en ze staren even verward om zich heen. Als ze beseffen dat we op onze vakantie bestemming zijn aangekomen, worden ze meteen enthousiast!
Weilanden en akkers zo ver als je kan kijken en in de verte ook verschillende windmolens. Ik krijg meteen het gevoel van bij het zicht van vroeger met de ‘traditionele’ molens in het Nederlandse landschap. Je hoort er gemengde meningen over, maar ikzelf vind het niet mis in een natuurlijk landschap.
Wat een luxe
De boerderij waar we verblijven is eigendom van een koppel dat varkens kweekt. De verzorging van deze dieren verloopt deels geautomatiseerd, maar de kids vinden het toch interessant om eens te kijken hoe het allemaal werkt. Ze mogen meerijden met de machine om de gemalen maïs in de silo te scheppen. Eenmaal in de silo, komt de maïs bij gemixt voeder terecht. Het wordt allemaal gemengd en met een druk op de knop wordt het voeder door een buizensysteem tot bij de verschillende stallen gebracht. Elk hokje heeft zo zijn eigen voederbak en de varkens komen meteen aanrennen naar de voederbakken, bij het horen van voedsel dat door de buizen raast.
De kindjes hebben zich echt naar hartenlust uitgeleefd op dit terrein. We hadden een extra grote kamer en we mochten tijdens ons verblijf volledig gebruik maken van de gezamelijke keuken en leefruimte. Wat een luxe dat dat kan. Bij een bed & breakfast stel je je vaak enkel slapen en ontbijt voor, maar dit was bijna een vakantie huisje dat ter onzer beschikking stond. Ik heb er zelf kunnen koken, zodat we niet uit eten hoefden. En dus gewoon rustig op de boerderij konden blijven. Waren de kinderen klaar met eten, gingen ze weer hup naar buiten toe. Heerlijk!
In de modder
Uiteraard was de go-cart (skelter) de grote trekpleister. Ze konden zich volledig laten gaan door rond het erf te rijden, in de modder te kliederen (lees: mama, mijn laars blijft plakken!) en gewoon dingen ontdekken die kinderen horen te ontdekken.
(nota aan mezelf: mijn laarzen zijn toch wel versleten, want het vocht en de modder bleven helaas niet aan de buitenkant)
Zorgeloos opgroeien, dat is iets wat ik hen wil meegeven. En ik kan ze nu niet alles geven wat ik wil, maar door ze zo bezig te zien, geheel samen in hun wereldje… ik kreeg er een krop van in mijn keel. Ik zag mezelf gewoon weer heerlijk spelen in mijn zorgeloze kindertijd tijdens een van mijn vele vakanties bij een tante. Daar konden we (ik, samen met neven en nichten) ook steeds onze kinderharten vullen met spannende avonturen op zelfgebouwde karren en huisjes van kartonnen dozen, gewoon het leven ontdekken. Je vuil maken en ’s avonds in bad lekker proper schrobben.
Haha, zo behoort je kindertijd toch te zijn.. dat is mijn bescheiden mening. En als ik zo terugkijk naar de foto’s die ik genomen heb… denken mijn kinderen daar net hetzelfde over
Wat hebben zij genoten. Maar uiteraard ook apenstreken uitgevreten. Tja, het zijn kinderen natuurlijk!
Apenstreken
Zo mocht mijn zoon de tuinslang gebruiken om de go-cart ‘in de carwash’ schoon te maken. Hij vond het natuurlijk g-e-w-e-l-d-i-g en al snel heeft hij door welk kraantje hij open moet draaien om het water tevoorschijn te toveren. En zo ontdekte hij ook aan de andere kant van het gebouw nog een kraantje dat hij kon opendraaien… uiteraard had hij dat helemaal volledig opengedraaid en kwam het water er met sterke gutsen uitgespat. Zo erg dat ze allebei van een afstand stonden te kijken naar het water en met een borstelsteel van een afstand tegen het handheft van het kraantje zat te tikken in de hoop het dicht te krijgen… kostelijk om zien, maar uiteraard even mama to the rescue!
We hebben op een gegeven moment een grote toer rond de eigendom van de B&B gedaan (lees: we waren een hele namiddag zoet met ploeteren in het slijk, want het had pas geregend en die skelter was erg zwaar!). Een heus avontuur, zo bleek achteraf!
Tocht over het erf
De kinderen wilden persé met de skelter rond het erf, maar de wegen rondom waren van zand (en nu dus lekker van modder) en dat was best wel onhandig met twee kinderen op een loodzware (maar oerdegelijke) go-cart. We starten vol goeie moed en halfweg hebben we de mogelijkheid om van het zandweggetje uit te wijken naar een klein asfalt weggetje. We nemen het asfalt weggetje tot we weer een doorsteek over een veld zien… we ploeteren door het drassige veld, maar helemaal op het einde van het veld (en dat was toch wel 20 minuten ploeteren) komen we tot de ontdekking dat dat veld gescheiden is van het erf van ‘onze’ B&B door een hele diepe gracht.
We kijken even rond of er echt geen mogelijkheid is om een oversteek te vinden. En heel even twijfel ik of ik in de gracht zou gaan staan om de kinderen over te zetten en dan te proberen om de skelter over te zetten, maar die is echt loeizwaar en die gracht is echt diep. We nemen een wijze beslissing door terug te draaien en dan maar onze route over het asfalt weggetje verder te zetten. Dat was wel verder rond dan wat het erf normaal was, maar we hadden onze namiddag weer helemaal vol met avontuur. Wat moet je nog meer hebben? Toch?!
Ah, wij hebben echt een waanzinnig leuke tijd gehad. Het is voor herhaling vatbaar. Het verblijf was super en de mensen waren ontzettend gastvrij. We besluiten om nog een bedankje aan ze te geven onder de vorm van een bloemetje en twee geurkaarsen.
Met een bak aan herinneringen en twee uitgetelde kids keren we helemaal voldaan weer huiswaarts.
Veel liefs,
An
Stay connected