Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Ben jij een oermoeder?


18 maart 2016


de oermoeder, leven, MAMA to the max, moeder, blog, kind
<

Je kent haar wel de oermoeder. Ze fietst met gemak met drie kinderen door een drukke stad. Ze draait haar hand er niet voor om vier kinderen tegelijk eten te geven. Die zo gehete oermoeders, daar hoor ik niet bij. Jij wel?

“Als kleine kleuter wist ze al wat zij wilde worden: moeder.”

 

de oermoeder, leven, MAMA to the max, moeder, blog, kind

 

Als kleine kleuter wist zij al wat ze wilde worden: moeder. Ik niet. Ik stond er niet bij stil, had dit niet voor mijzelf in gedachte en ik wilde gewoon, ja wat wilde ik eigenlijk? Ik speelde reisbureautje met vriendinnen, maar moeder? Nee, dat kwam niet in mij op. Zelfs toen ik in de twintig was zag ik mij niet als moeder. Vriendinnen kregen kinderen en ik vond ze leuk maar om nou te zeggen dat mijn eierstokken rammelden, nee niet echt.

Toen gebeurde het. Ik leerde mijn man kennen. Op dat moment dacht ik, ja, met jou wil ik een kind. Hoe dat allemaal verliep en de nasleep daarvan heb je kunnen lezen in mijn vorige blogs.

De oermoeder, de zoektocht.

“Inmiddels ben ik naarstig op zoek naar mijn innerlijke oermoeder.”

Inmiddels ben ik naarstig op zoek naar mijn innerlijke oermoeder want die heb ik nog steeds niet kunnen vinden. Wat bij oermoeders allemaal vanzelf lijkt te gaan gaat bij mij gepaard met zuchten en steunen en heel veel getwijfel. Hoe doen ze dat toch? Zit het in hun genen? Hebben ze als kleuter al veel geoefend en heb ik toen niet goed opgelet? Waar halen ze de energie vandaan en kan ik dat ook ergens kopen?

De oermoeder kan alles.

De oermoeder doet alles met zo’n gemak. Van luiers verschonen tot met het vliegtuig op vakantie gaan met een baby en een peuter. Zij deinst nergens voor terug. Waar ik denk, laat maar teveel gedoe, staat de oermoeder vooraan en heeft ook nog eens alle benodigdheden bij zich. Een vliegreis, bij het idee alleen al breekt het klamme zweet mij uit. Laat staan een lange autorit naar Zuid-Frankrijk met een kleine dreumes op de achterbank. Het idee van overnachten op een camping waar ik al spontaan van ga trillen bij de gedachten dat mijn zoontje iedere nacht de camping bij elkaar gilt.

Nee, dan de oermoeder. Die blijft rustig onder alle omstandigheden. Ligt de peuter midden in de supermarkt een driftbui uit te gillen. De oermoeder blijft rustig en gaat gewoon door haar met haar boodschappenlijstje afwerken. Tegen de tijd dat ze klaar is, plukt ze het inmiddels rustig geworden kind uit de winkel en gaat op weg naar de kassa.

Ook een huilend kind in een overvol vliegtuig zal haar niet tegenhouden op vakantie te gaan. Zij loopt desnoods uren rond door het gangpad om haar kind rustig te krijgen en negeert vakkundig de boze blikken van de medepassagiers.

“Soms, heel soms kom ik in de buurt van wat een oermoeder kan en doet.”

 

de oermoeder, leven, MAMA to the max, moeder, blog, kind

 

Soms, heel soms kom ik in de buurt van wat een oermoeder kan en doet. Zoals naar de dierentuin gaan met zijn tweeën en er heelhuids weer uitkomen. Een gezellige tekening maken voor opa zonder dat onze woonkamer er aan het einde van de dag gekleurd op staat. Maar voor mijn gevoel ben ik er nog lang niet. Ik heb het geprobeerd met boekjes, gezocht op internet. Maar ik kan er niet veel over vinden.

Eerst gaf ik de hormonen de schuld van mijn zweet aanvallen, mijn trillende ooglid en mijn verzenuwdheid. Maar inmiddels ben ik er achter dat dit gewoon bij mij hoort. Helaas ik zal nooit een echte oermoeder worden. Misschien dat ik er een beetje in de buurt kom maar ik zal er niet in uitblinken. Is dat erg? Nee, zolang ik houd van mijn zoon en hem al mijn liefde geef die ik voor hem heb, zal hij het heus niet erg vinden als mama achterin het vliegtuig zit, alleen met een cocktail en een paar oordoppen. See you in Jamaica, baby!

Misschien hebben jullie nog tips voor mij om in sommige situaties rustig te blijven? En kun je echt nog een oermoeder worden als je niet geboren word als oermoeder?

Bespaar continu

Helen

Helen Fransen, getrouwd met Pascal en trotse moeder van Guy. Eigenaar van twee webshops (bijderwets en houtenpunaises). We wonen in de Randstad waar we regelmatig uitstapjes maken naar Den Haag, Rotterdam en Delft. Ik heb al een blog voor mijn webshop bijderwets. Daar kan ik alleen niet al mijn persoonlijke verhalen op delen. Mijn blogs voor mama to the max zullen dan ook een persoonlijker tintje krijgen. Mijn ervaringen als moeder en alles wat daar bij komt kijken zal ik hier met jullie delen. Maar ook tips voor uitstapjes met de kids en af en toe een leuke DIY.

9 Reacties op “
Ben jij een oermoeder?

  1. Gewoon wens om zeggen uw artikel is zo verrassende . De duidelijkheid voor uw publiceren wordt net spectaculaire en i kon denk u een professionele over dit onderwerp. Goed met uw laat ​​ik greep uw RSS-feed te houden updated met dreigend bericht. Bedankt miljoen en neem bijbenen verheugend werk.
    meer informatie Worth http://www.latorredelsol.com

  2. Heerlijk geschreven!!!! en ik denk dat jouw zogeheten oermoeder ook wel eens van die ‘mindere’ momenten heeft hoor 🙂 alleen zie je die dan net niet op het moment zelf.
    Ik noem mezelf ook geen oermoeder, maar gaandeweg leer je toch meer en meer hoe je best met bepaalde situaties kan omgaan en hoe je kind zal reageren in een situatie (of op jouw reactie). Maar vooral: laat je niet uit het lood slaan doordat je kind een uitbarsting krijgt of gewoon even iet wil luisteren… dit heeft daarom niets met jou reactie te maken… kinderen zijn gewoon kinderen en ze hebben hun eigen emoties en gevoelens nog niet in de hand. Ze weten niet waarom hun lijf of hun hoofd bepaalde dingen doet en zij dus naargelang ook reageren…. alles komt goed… en zoals je zelf al aangeeft: zolang jouw kind zich geborgen voelt bij jou, hoef je helemaal niets te vrezen en dan ben jij net de moeder die jouw kind nodig heeft!
    Veel goeie moed en veel liefs! x

    • Dank je An, Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik teveel naar anderen kijk en mijzelf daar mee vergelijk daarbij ben ik ook nog eens een perfectionist niet echt de ideale combinatie:) Gelukkig weet ik dat ook van mijzelf dat scheelt dan weer. Het zal allemaal wel goed komen en Guy komt niets tekort.

  3. Ik had VV (voor Vincent mijn man) ook niet de “kinderwens” die vele wel hebben. Gelukkig voor ons ging mijn zwangerschap zonder problemen toen ik er wel voor koos. Vriendinnen zeggen dat ik totaal ben veranderd van een “stijve hark” naar een rustige begripvolle en veel te geduldige moeder. Ik zie dit niet zo, ik heb alleen geaccepteerd dat ons mannetje de wereld is, mijn wereld, onze wereld en toen ik realiseerde dat de wereld niet om mij maar om hem draaide ik alles gedaan kan krijgen. Als ik een vermoeide moeder in de supermarkt zie die aan het eind van haar latijn is denk ik “let it go” je kind voelt jou stres, als die er niet is zal je kind (dit denk ik en dit werkt voor mij) ook een stuk rustiger/streslozer en minder moeilijk zijn. En denk nou niet dat mijn peuter zo’n voorbeeld kind is want mijn driejarige kan ook schreeuwen, boos zijn en in de supermarkt liggen huilen, ik trek me alleen niks aan van de wereld om me heen als het om mijn kind gaat. Niemand heeft er een boekje bij gekregen dus je voed op naar kunnen en je hart. En de volgende keer als je kind of de mijne een fit krijgt in een winkel denk dan niet “iedereen kijkt en oordeeld” want de meeste moeders zullen naar je kijken met de gedachten “yeb been there too”.

    • Hi Nathalie, bedankt voor je reactie. Het acceptatie proces duurt bij mij iets langer het gaat al een stuk beter maar ik ben er nog niet helemaal. Perfectionisme is soms een goede eigenschap maar werkt op dit moment tegen mij. Gelukkig ben ik mij daar wel van bewust zodat ik er ook wat mee kan doen. Het komt allemaal wel goed en wie weet ben ik straks een stuk relaxter:) Groetjes Helen

  4. Zoals je misschien in een vorige blog van mij hebt gelezen draai ik mijn hand niet om voor een lange autorit naar Zuid-Frankrijk met twee peuters of een vliegreis naar Spanje met ze… Maar of ik nou een oermoeder ben?! Ik weet het niet hoor ;). Ik heb niet snel stress, dat dan weer wel. Mijn tip daarvoor is dat je je vooral niets van anderen aan moet trekken en lekker je eigen plan moet trekken ongeacht wat iemand daarvan vindt. Niet teveel eisen van jezelf en vooral niet denken dat jij het ‘slechter’ doet dan een ander. Iedereen is anders en doet de opvoeding op zijn/haar eigen manier!

    • Hi Vanessa, misschien moet ik het niet eens willen hoor een oermoeder zijn. Ik moet gewoon een goede manier vinden om met mijn perfectionisme om te gaan. Die lat ligt altijd hoog bij mij. Gelukkig weet ik dat van mijzelf, nu nog een manier vinden om de lat wat lager te leggen en wat relaxter te worden. Groetjes Helen

  5. Heerlijk geschreven. Herkenbaar en ook weer niet. Ik denk zeker dat je nog een oermoeder kan worden. Mijn wens was wel heel erg groot en het lukte helaas niet. Toen door ICSI zwanger geraakt en ik dacht en voelde mij een oermoeder. Toen dochterlief er was wilde ik graag een oermoeder zijn maar dat bleek toch wel lastig zo nu en dan. Nu is ze net 16 maanden en voel ik mij toch een aardige oermoeder. En durf ik het zelfs nog een keer aan. Tips? Ik denk ook doen, vaak doen en proberen los te laten aan al die eisen die je jezelf oplegt. Alle ballen hoog houden hoeft niet altijd.

    • Dank je, mijn perfectionisme werkt ook niet echt mee. Ik ben hard aan het werk om hier wat mee te doen. In deze tijd van social media is het lastig om mijzelf niet te vergelijken met andere moeders. Maar een beetje relaxter zou ik wel willen zijn. Ach wie weet gaat dat ooit lukken:)

Laat een antwoord achter aan Vanessa Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!