Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Oei hij groeit! Harder dan ik kan bijbenen


26 augustus 2016


<

Dat baby’s van tijd tot tijd een sprong maken, dat weten we allemaal. We hebben bijna allemaal wel een boek hierover in huis. De meest bekende is nog wel “Oei ik Groei”. Maar deze gaat ‘maar’ tot 15 maanden. En daarna dan? Lees snel verder om te zien hoe ik hier tegen aan loop!

Ik ben een vrouw die alle touwtjes in handen wil houden. En dat is dan nogal zacht uitgedrukt. Ik moet van mezelf altijd alles in orde hebben. Van huis tot relatie, van moeder tot vriendin. Dat dit niet lukt, dat hoef ik niemand te vertellen denk ik zo.

augustus roelfienHet meest opvallende is denk ik wel de sprongen van mijn oudste kind. Al sinds zijn geboorte blijf ik me verbazen over hoe ik altijd achter de feiten aan blijf lopen. Ik wist van te voren precies wat voor moeder ik zou worden, maar dat lukte nu niet! Net als ik dacht dat ik “zijn schema” onder de duim had, kwam er weer een sprong en liep alles weer in het honderd… Bij onze tweede zoon, en de jongste dus, kon ik deze touwtjes gelukkig al veel meer loslaten. Dat was maar goed ook!

Ik zou wel even de perfecte moeder worden

Het ene kind zal de sprongen heftiger doormaken dan het andere kind, maar bij onze oudste kon ik de klok erop gelijk zetten. Naïef als ik was als nieuwbakken moeder, juichte ik toen we de laatste sprong hadden gehad volgens het boek. Zo! Dat hadden we gehad. Nu kende ik mijn kind door en door en zou ik nergens meer tegen aan lopen. Ik zou wel even de perfecte moeder worden zoals ik me dat altijd had voorgesteld.

Helaas bleek dit niet zo te werken, blijkt ieder jaar opnieuw…

Oke, de sprongen zijn niet meer zo heftig dan in de babytijd en ook niet meer zo vaak, maar ik blijf standaard achter de feiten aanlopen als het weer zover is.
Net als ik denk even achterover te kunnen leunen, blijkt mijn kind weer meer te kunnen dan voorheen. Ik volg zijn hoofd niet zo snel! Hij is mijn eerste kind, in onze directe omgeving zijn niet eens oudere kinderen op een paar vriendjes na! Ik weet meestal niet eens wat er komen gaat!

Zelfs “dokter Google” kan mij van tijd tot tijd hier niet bij helpen…

De touwtjes laat ik niet zomaar los

De meest opvallende sprong komt bij ons toch wel standaard rond januari. Net wanneer we serieus overwegen om hem toch nog een jaar te laten zitten in de groep waar hij op dat moment in zit, of zoals ze dat tegenwoordig zo sjiek zeggen: doubleren, komt er schijnbaar toch een sociale sprong en blijkt er in mei niets meer aan de hand te zijn!
Zowel op sociaal niveau als in het leren blijkt hij prima mee te kunnen komen. Ieder jaar neem ik me dan weer voor om me er in het volgende schooljaar niet meer druk om te maken. Maar ja, die touwtjes laat ik niet zomaar los…

 

augustus roelfien_01

 

Ook deze zomer viel het me weer op. Ik zat op een totaal andere lijn dan Thomas. Ik leek hem niet te begrijpen. Hij was weer verder in zijn kind zijn, dan ik in mijn moeder zijn. Thomas wilde meer, wilde de wijde wereld in en ik was hier nog niet aan toe.
Je kunt je voorstellen dat dit frustrerend is voor een kind. Ja , ik ook wel… Maar tegelijk vond ik het ook frustrerend voor mezelf. Waarom kon het niet gewoon andersom zijn, dat ik als moeder eerst een soort sprong maak, en daarna het kind. Dat lijkt me zo’n stuk makkelijker! 😉

Toen ik deze zomer eindelijk weer in de gaten had hoe laat het was, kon ik ook gaan kijken naar waar we nu zitten in het hele groeiproces. Dus Thomas fietst nu zelf naar de winkel om daar een boodschap voor mij te halen. Hij fietst alleen naar zijn vriendjes toe die wat verder weg wonen, zonder dat ik eerst hele afspraken maak voor hem. En ohja, hij gaat wat later naar bed.

Little boy is eating ice-cream while sitting on bike, outdoor sh

Deze sprong hebben we weer gehad, wat gaat de volgende brengen?
Hoe doen jullie dat thuis? Hebben jullie een boek waar dit allemaal nog altijd in staat?
Ik sta open voor alles! Laat het weten in een reactie.

 

Roelfien

Roelfien

Ik ben Roelfien, 34 jaar. Ik ben 12 jaar samen met Ton, waarvan 7 jaar getrouwd. We hebben 2 zoons, Thomas van 8 en Roan van 4 jaar. Ik denk, lees en schrijf graag. En ik doe geregeld een poging om creatief en verantwoord bezig te zijn. Ik werk sinds 6 jaar als gastouder thuis en beleef heel wat met zo veel kinderen over de vloer. En ik ben er trots op dat ik hier iedere maand een stukje over mag schrijven voor Mamatothemax!

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!