Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Ben ik nu zenuwachtiger voor de bevalling?


5 november 2016


V

Vandaag een onderwerp dat me de laatste tijd goed bezighoudt: de aankomende bevalling. Ben ik nu zenuwachtiger of juist minder zenuwachtig voor de bevalling dan tijdens de eerste zwangerschap? Ik heb de kennis van de eerste bevalling, maar of dat nou zo positief is? Ik vertel, of beter gezegd, ik lucht vandaag even mijn hart.

img_6118

Terugblik op mijn eerste bevalling

Mijn eerste bevalling was niet om over naar huis te schrijven. Het was in mijn beleving zelfs dramatisch en heb er een redelijk trauma aan overgehouden. Ik heb me altijd maar getroost met de gedachte dat Maxime gezond ter wereld is gekomen en dat is het belangrijkste. Voordat ik moest bevallen van Maxime zag ik de bevalling met veel vertrouwen tegemoet. Ik vertelde iedereen dat ik erg nieuwsgierig was naar die pijnlijke weeën en of ik dat dan ook zo ging ervaren. Ik dacht maar steeds: miljoenen vrouwen zijn me voorgegaan, dus hoe erg kan het zijn… Helaas bleek ik zowat alle tegenslagen te hebben tijdens de bevalling die je maar kunt krijgen. Maar goed, hoofdstuk afgesloten en het in de afgelopen drie jaar een plekje gegeven.

 

Afgelopen week

Afgelopen week was even schrikken. Ik werd ’s nachts wakker en had ontzettende buikkrampen. Ik googlede later om te kijken wat het kon zijn en zag ergens ook staan dat het misschien wel voorweeën waren. Ik schrok me helemaal een hoedje en kreeg heel wat flashbacks naar mijn eerste bevalling. Dat moment besefte ik dat ik toch wel angst heb voor wat er zal gaan komen. Als ik er met JP over praat dan zegt hij heel logisch dat ik er niet teveel aan moet denken want ik weet toch niet hoe het zal gaan lopen. Maar blijkbaar ben ik daar niet zo goed in en spookt de naderende bevalling wel door mijn hoofd.

Wat doe ik eraan om me voor te bereiden?

Deze keer ben ik niet meer op zwangerschapsyoga of -gym gegaan. Door de weeënstorm die ik vanaf het eerste moment had, had ik voor mijn gevoel helemaal niks aan alle pufoefeningen. Ik was redelijk in paniek en kon alleen maar schreeuwen: waar blijft die ruggenprikkkkkk. Ik wilde me deze keer wel ergens mee gaan voorbereiden en daarom deed ik de online zwangerschapscursus van Sabine de Groot, eigenaresse van Fijn zwanger. Het is haar missie vrouwen op een ontspannen en liefdevolle manier te begeleiden naar de geboorte.

ants, zwanger, hypnobirthing, sabine, blog, MAMA to the max

Het online programma bestaat uit 10 lessen.

Ik heb alle lessen doorlopen en mijn favoriete lessen waren toch wel les 2: “liefdevol bevallen hoe doe je dat?” waarin je belangrijke informatie over ademhaling en ontspanning tijdens de bevalling vindt en les 4: ‘affirmaties’,waarin je de kracht van je gedachten leert kennen. Een affirmatie is een liefdevolle zin die je regelmatig tegen jezelf kunt zeggen. Het doel hiervan is dat je onderbewuste dat zinnetje uiteindelijk gaat geloven, zodat je een positieve invloed gaat uitoefenen op je onderbewustzijn. Onze gedachten bepalen voor een groot deel hoe onze bevalling eruit ziet en door te affirmeren kunnen we onze bevalling liefdevol maken.

Wil je meer weten over liefdevol bevallen? Dan moet je zeker eens een kijkje nemen op Fijn Zwanger.

Zenuwachtiger of niet?

Ja, ik merk dat ik er toch anders in sta dan de eerste keer. Voor de eerste bevalling zei ik heel krachtig tegen iedereen: laat maar komen die bevalling, ik heb een hoge pijngrens en ik ben erg benieuwd naar die weeën. Ik ‘verheugde’ me er zelfs een beetje op. Ik was zo benieuwd hoe het allemaal zou voelen. Wist ik veel dat ik die weeënstorm totaal niet zou kunnen handelen.

Nu weet ik hoe weeën voelen, ik weet natuurlijk wat er allemaal kan gebeuren en ik weet wat er allemaal mis kan gaan. Ik probeer er niet teveel aan te denken maar hoe dichter we bij het einde komen, hoe meer ik er toch aan denk, daar ontkom je denk ik niet aan. Bij iedere krampje schrik ik eventjes en denk ik in een split second: zou het gaan beginnen? En dan voel ik me niet opgetogen kan ik je vertellen. De paniek slaat dan lichtelijk toe. Dat zijn denk ik toch tekenen dat ik er onzeker over ben.

Jp probeert me steeds gerust te stellen en zegt dan: “zodra het zover is dan gaan we er tegenaan en langer dan een dag zal het niet duren en hebben we ons meisje in onze armen.” Ik geef hem dan altijd helemaal gelijk en voel me dan een stuk beter, maar een dag later kan ik er dan toch weer heel anders tegenaan kijken.

Ik kan eigenlijk wel zeggen dat het opzien tegen de bevalling het enige minpunt is van deze zwangerschap. Ik ben denk ik toch een held op sokken en ga me ook niet groter voordoen dan ik ben. Ik ben zo blij als het eenmaal gebeurd is, want dit afwachten vind ik maar niks.

Zo, dat is eruit. Blij dat ik even mijn hart heb kunnen luchten. Nu kom maar op met alle aanmoedigingen, succesverhalen en tips, want die heb ik wel nodig, haha.

We keep in touch!

 

Liefs,

 

handtekening MAMA to the max blog mama moeder baby kind opvoeding zwanger handtekening

 

Marjon

Volg MAMA to the max ook op Facebook, instagram, twitter en Youtube voor de laatste updates.

13 Reacties op “
Ben ik nu zenuwachtiger voor de bevalling?

  1. Hoi Marjon!
    Ik ben iemand die nog nooit gereageerd heeft op een blog maar ik volg je nu al een tijdje met veel plezier en toen ik dit verhaal las wilde ik toch reageren om je een hart onder de riem te steken met mijn ‘succes verhaal’ van mijn 2e bevalling. Afgelopen 4 oktober!
    Bijna 3 jaar geleden ben ik bevallen van onze 1e gezonde dochter maar ook ik heb deze bevalling als vrij traumatisch ervaren. Lees: 3 nachten niet slapen vanwege weeen. Mijn weeen zette niet door dus ontsluiting schoot ook niet op. Uiteindelijk zijn mijn vliezen gebroken in het ziekenhuis. Ze had in het vruchtwater gepoept, toen begon de weeenstorm die ik totaal niet meer aankon omdat ik uitgeput was met 3 nachten heel weinig slaap. Gelukkig wel een ruggenprik gekregen maar uiteindelijk is ze met de vacuümpomp te wereld gekomen.
    Dit vond ik allemaal best heftig waardoor ik ook best opzag tegen de bevalling van onze 2e dochter.
    Maar wat een ander verhaal is dat geworden. Half 9 ‘avonds begonnen de weeen heel licht thuis. Dit werd in de loop van de avond steeds wat heftiger. 0.45 braken mijn vliezen (helder deze keer!) 2 uur was de verloskundige thuis en had ik 5 cm ontsluiting en mochten we naar het Z-H. Daar aangekomen een uur onder de douche gaan staan. Daarna bleek ik alweer 8cm ontsluiting te hebben en al vrij snel daarna 10 cm en mocht ik gaan persen. We waren 2.30 in het Z-H om 4.30 is onze prachtige 2e dochter geboren. En om 8 uur in de ochtend waren we weer thuis. Deze keer ging het dus veel sneller en heb ik alles op eigen kracht kunnen doen zonder pijnstilling!! Zo fijn om het zo mee te hebben mogen maken. Zo zie je maar een 1e bevalling hoeft totaal niet op de 2e te lijken.
    Wat mij erg geholpen heeft is thuis ontspannen in bad in het Z-H onder de douche( daar was geen bad)
    Ik probeerde me niet te verzetten tegen de weeen en steeds maar te denken hoe meer ik ze ‘omarm’ hoe meer mijn lichaam meewerkt alles sneller te laten gaan. Bedenk bij elke wee ben je een stapje dichter bij jullie dochter.
    Hoop dat je door mijn verhaal wat meer goede moed hebt voor je aankomende bevalling want een 1e zegt niks over een 2e bevallling. Hopelijk heb jij straks ook een bevalling waar je met een fijn gevoel op terug kan kijken. Ik wens je heel veel succes! Xx

  2. Hoi Marjon,

    Mijn eerste bevalling verliep ook niet bepaald soepel.
    Ik was daarom ook best wel angstig voor een volgende bevalling. Ik was de tweede keer zwanger van een tweeling en was erg zenuwachtig. Toch is die tweede bevalling me meegevallen. Het ging veel sneller en het lukte me om veel rustiger te blijven. Gelukkig ook geen vacuümpomp meer waar ik bang voor was. En ik voelde me zelf ook veel sneller weer goed.
    Ik hoop dat je ook een fijnere tweede bevalling mag meemaken en wens je heel veel succes!

  3. Hoi Marjon!
    Ik lees altijd met veel plezier je blogs, maar eigenlijk nog nooit eerder gereageerd.
    Ook ik ben 36 weekjes zwanger, van ons 1e meisje.
    Ik ben eigenlijk erg rustig geweest zo richting de bevalling, mijn gedachten waren/zijn precies zo als jij beschrijft van je eerste bevalling.
    Maar deze week toch wel even geschrokken bij de gyneacoloog, omdat ik een hogere bloeddruk heb, begon hij over inleiden bij 37 weken! Dat is al over 1 week!
    Gelukkig was mijn bloeddruk nu acceptabel en laten ze de keuze nog bij mij, maar mocht deze weer gaan stijgen dan wordt de keuze voor mij gemaakt….
    Hier schrok ik toch wel van!
    Dus voor nu hou ik me maar vooral rustig, in de hoop dat de bloeddruk goed blijft. Ik sta onder goede controle.

    Voor jou veel succes met de laatste loodjes! En wie weet zien we ons wel een keer, woon namelijk ook in Maastricht 😉

  4. Hoi ??
    Ik had er ook veel aan om er met m’n verloskundige erover te hebben.
    Ik kreeg pers drang nadat ze m’n vliesen gebroken hadden daardoor raakte ik in paniek.
    Dit heb ik dus bij m’n verloskundige ook uitgesproken en heeft ze me alles zelf laten doen bij de tweede.

    Wel was echt de eerste bevalling zoooo anders dan de eerste “beide ben ik thuis bevallen” bij de eerste kwamen de weeen rustig op gang (25 uur over gedaan en 34 min geperst) en bij de tweede een storm (2 uur over gedaan en 10 min geperst).

    Ik had voor mezelf ook een zinnetje die ik elke dag op zei “ik heb vertrouwen in mijn lichaam en ik kan deze bevalling aan” en dit is me gelukt.

    Succes met de laatste loodjes
    En wat ben je mooi zwanger ,je straalt helemaal

  5. Wees nonstop eerlijk over alles wat je voelt, zowel fysiek als mentaal. Spreek je onzekerheden en angsten tijdens je bevalling gelijk uit en denk niet dat je je aanstelt, want dat doe je niet en als dat wel zo is dan mag dat, want jij bent aan het bevallen 😉
    Weet uit ervaring van werk op obstetrie dat het veel stress en onrust voorkomt en wegneemt en het maakt je bevalling, voor zover mogelijk, aangenamer.

    • Ja dat zal ik zeker doen. Ik denk ook dat ik het op dat moment ook wel kan handelen. Het is alleen die onzekerheid die ik nu ervaar…die laatste loodjes zijn wat dat betreft mentaal wel wat zwaar.

  6. Hoi Marjon,

    Ik volg je ook al een tijdje maar had nog nooit gereageerd.
    Ik herken je verhaal ook helemaal. Ik ben over een kleine week uitgerekend van tweede kindje. Mijn eerste bevalling was ook een nachtmerrie. Ingeleid bij 38 weken, meneertje lag al tijden goed maar in de nacht van de inleiding omgedraaid. Al met al heeft het bij mij na het draaien ook uren geduurd. Ik wilde altijd perse zonder pijnstilling bevallen maar daar ben ik na die eerste keer volledig op terug gekomen! Het is maar net hoe je bevalling loopt en hoe het vordert of je het wel of niet nodig hebt.
    Ik hoop voor ons dat we nu ook een prettige bevalling krijgen 🙂 veel succes!

    • Ohh wat lief dat je reageert! Dan zitten we een beetje in hetzelfde schuitje he… Ik weet dat we het kunnen, het is alleen gewoon die onzekerheid nu vooraf die het lastig maakt. Ik merk dat ontspannen wel echt goed doet. Ik ga nu bijna iedere dag in bad…daar word ik lekker rustig van. Succes lieverd met de laatste loodjes, ik hoop inderdaad ook dat we ook een keer een fijne ervaring mogen meemaken. liefs!

  7. Ik zal maar niet vertellen over mijn bevalling haha. Maar ik herken het wel denk ik. Na mijn bevalling ben ik er minder gerust op bij een eventuele volgende. Want ook hier zat alles tegen en dan hadden we ook nog ons dochtertje die uiteindelijk niet gezond bleek. Gelukkig gaat het zowel met haar als mijzelf nu wel goed dus dat scheelt wel iets!
    Nicole onlangs geplaatst…PLOG | Woezel & Pip, op zoek naar de sloddervosMy Profile

    • Hey Nicole, dat ze ook nog niet helemaal gezond bleek maakt het extra zwaar. Gelukkig dat nu wel alles helemaal goed is met lieve Fay! Ik heb me er gelukkig nooit door laten weerhouden om nog een keertje zwanger te worden, maar wat ik al vertelde is het wel een minpunt aan deze zwangerschap. Eigenlijk het enige negatieve…die onzekerheid maakt me gewoon een beetje gek. Gelukkig nog maar eventjes…veel liefs

  8. Ik hoop voor je dat het meevalt en je nu een hele makkelijke bevalling krijgt! Als de eerste bevalling traumatisch is, kan ik mij best voorstellen dat je er nu best wel tegenop kijkt!
    Liefs
    Tineke onlangs geplaatst…FOTODAGBOEK #8My Profile

  9. Hoi Marjon!
    Toevallig ben ik ook 36 weken zwanger, van een meisje en ook ons 2e kindje :).
    IK volg je al een hele tijd maar reageer eigenlijk zelden. Ook ik heb een traumamatische 1e bevalling gehad. Ik ben ingeleid met weeenopwekkers, er volgde ook een weeenstorm waar niet tegenop te puffen was. Ik herken daarom heel erg je angst. Ik heb het ook bij elk krampje dat ik denk, gaan we :@.. Ik heb me deze zwangerschap ook heel erg met mijn ademhaling bezig gehouden, hoe hou ik mezelf rustig? Hoe zucht/puf ik de pijn het beste weg enz.. De pijn van de wee kan ik niet meer voor me halen maar ik weet wel dat het heel heftig was. Toch probeer ik nu echt rustig te blijven mocht het beginnen. Mijn verloskundige zei ook probeer in de pijn te duiken en je er niet tegen te verzetten. Ook voor jou met je ademhalingstechnieken probeer er als golven in te duiken en laat je meevoeren. En blijf positief dat je het aan kan. Het klinkt wat zweverig maar helpt mij wel om positief te blijven. Ik denk dat je dan namelijk al de helft gewonnen hebt. En je mindset is zo van invloed op alles. Ik wens je heel veel kracht en strekte voor de bevalling! Jij kan dit! Ik ben benieuwd wanneer ik mag lezen dat jullie prinsesje is geboren! Toi toi toi!! Xx

    • Ohh wat lief Angela, dankjewel voor je lieve woorden. Ik weet ook dat ik niet de enige ben die dit heeft en dat ik me er niet voor hoef te schamen. Maar het is gewoon niks voor mij om ergens bang of onzeker over te zijn en dat ik dat nu wel heb bewijst alleen maar hoe heftig ik de eerste bevalling vond… Je klinkt helemaal niet zweverig! Ik denk er precies hetzelfde over. De gedachtes die je hebt, roep je ook over jezelf af dus tijdens de weeën ga ik ook proberen heel positieve gedachtes te hebben. Ik hoorde laatst al van een vriendinnetje dat je bij iedere wee moet denken: “nu zijn we weer een stapje dichterbij”. Dat vond ik ook wel een goeie. Ik wens jou ook nog veel succes met de laatste loodjes en uiteraard een hele fijne bevalling gewenst. Veel liefs xx

Laat een antwoord achter aan Marjon Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!