Ik deed mee aan Moeders voor Moeders

Vorige week zag je het al een keertje langskomen in de Weekly snaps dat ik mee heb gedaan aan Moeders voor Moeders. Ik plaste mijn laatste ochtendurine in de witte opvangkan. Dat heb ik maar liefst 8 weken gedaan. Vandaag vertel ik iets meer over Moeders voor Moeders en hoe ik mijn deelname heb ervaren.

 

Meedoen aan Moeders voor Moeders

Moeders voor Moeders is een landelijk actieve organisatie en wil graag stellen met vruchtbaarheidsproblemen helpen. Zij zamelen urine in van zwangere vrouwen. Uit deze urine wordt het hCG-hormoon gewonnen. Dit hormoon wordt vervolgens door farmaceutische bedrijven gebruikt voor het vervaardigen van geneesmiddelen die worden gebruikt bij vruchtbaarheidsbehandelingen.

Vanaf het moment dat je zwanger bent kun je je aanmelden voor het programma. Je kunt echter pas daadwerkelijk mee gaan doen vanaf week 6 t/m week 16.  In deze periode bevat je urine namelijk het meeste hCG-hormoon.

 

Ik heb me gelijk aangemeld toen ik wist dat ik zwanger was. Ik kreeg een enthousiast mailtje van een informatrice van Moeders voor Moeders. Ze wilde graag een afspraak maken met me en langskomen om te vertellen hoe meedoen precies in zijn werk gaat. Nog geen week later kwam Cindy in de avond langs. Ze stelde zich netjes voor en als eerste mocht ik mijn potje urine aan haar geven, zodat ze nogmaals via een zwangerschapstest kon testen of ik echt zwanger was. Gelukkig kreeg ik een bevestiging en zat het met 6 weken nog allemaal goed. Verder beantwoordde ze al mijn vragen en namen we samen de deelnamevoorwaarden door. Je kunt bijvoorbeeld niet meedoen als je een aantal ziektes hebt.

Ik kreeg een super leuk tasje met een cadeautje erin en ze liet me gelijk de witte kannen zien waar ik de urine in kon gaan opvangen.

Je urine opvangen

Meedoen is heel eenvoudig. Van Moeders voor Moeders ontvang je twee opvangkannetjes en twee kratten met elk vier blauwe flessen om je urine in te bewaren. Je kunt dus elke dag een nieuwe fles gebruiken. Dat voorkomt nare luchtjes.

Het ophalen van de flessen

Iedere week werden de flessen door een chauffeur bij ons thuis opgehaald. Dit gebeurde met een bestelauto zonder reclame, dus niemand kon te weten komen dat ik meedeed met Moeders voor Moeders. Met Cindy sprak ik af waar ik de flessen zou neerzetten en zij heeft dit doorgegeven aan de chauffeur. Ik zette de flessen gewoon voor de voordeur en als ik thuiskwam dan stond de nieuwe krat in een onopvallende donkergroene zak al klaar. Idealer is al je een voortuin hebt waar je de flessen een beetje uit het zich kunt zetten.

Mijn ervaring

Met veel plezier heb ik meegedaan. Ik moest even wennen om in de witte opvangkannen te plassen (vooral het mikken haha), maar toen ik dat eenmaal onder de knie had, wist ik niet meer beter. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de kannen alleen boven op de badkamer heb gezet. Ik had ze niet staan op ons toilet beneden en ze gingen ook niet mee buiten de deur. Hierdoor haalde ik het vullen van de 8 flessen per week absoluut niet. Ik werd er een beetje door gedemotiveerd, omdat ik steeds maar de helft van de flessen vol had. Ik kreeg het idee dat ik faalde. Ik heb Cindy na de tweede week gemaild en gevraagd of ik niet maar 4 flessen per week kon krijgen. Dit was helemaal geen probleem en de eerstkomende woensdag leverde de chauffeur maar 4 flessen af.

De blauwe vulflessen hadden een spul erin om de geur van urine tegen te gaan. Ik moet alleen eerlijk bekennen dat ik liever mijn urine rook dan dat vieze spul. Ik had tot en met de 11e week best wel last van zwangerschapsmisselijkheid en iedere keer als ik de blauwe fles opende dan werd ik me toch niet goed….ohhh ik werd er veel misselijker van, vooral in de ochtend. Niet ideaal dus die geur, haha.

Toen de 16e week naderde was ik er wel een beetje klaar mee. Na al die weken wilde ik niet meer bezig zijn met mijn urine opvangen en vond ik dat ik mijn steentje wel had bijgedragen. Ik moet ook zeggen dat ik wel een beetje getwijfeld heb aan het feit dat Moeders voor Moeders geen stichting is die er zelf niks aan verdiend. Het is een commerciële organisatie en dat vind ik wel een beetje raar. Wij, zwangere vrouwen, doen er helemaal voor niets aan mee. Zonder de hulp van ons kan dit geneesmiddel niet gemaakt worden, maar Moeders voor Moeders verdiend er wel genoeg aan.

Toch heb ik graag meegewerkt en zou ik het een volgende keer weer doen. Al heb ik maar één stel geholpen met mijn deelname, dan ben ik blij dat ik heb meegedaan!

 

Hebben jullie wel eens van Moeders voor Moeders gehoord en is dit iets waar je aan mee zou doen als je zwanger bent?

 

Liefs,

 

 

 

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!

Houd mij op de hoogte!