Mobiele telefoons: rust of onrust?
Ik las van de week een artikel over ouders en het gebruik van hun mobiele telefoons in het bijzijn van hun kinderen. Wetenschappers bestudeerden 50 ouders tijdens het nuttigen van een maaltijd in een restaurant en wat bleek? Meer dan de helft van deze groep was tijdens de maaltijd voortdurend op hun telefoon aan het kijken. En zelfs als hun kind om aandacht vroeg, reageerden de ouders niet of pas na continu aandringen van het kind, en dan meestal ook nog eens lichtelijk geïrriteerd.
Best wel erg natuurlijk, maar wat ik nog erger vind, is dat ik me er zelf ook in kon vinden en me daar dus ook ‘schuldig’ aan maak. En wij ons maar verbazen waarom onze kids onze telefoons altijd zo interessant vinden en als het even kan, er met je telefoon vandoor gaan. Maar ja, als je erover nadenkt snap ik ze wel, wij zijn ook 24/7 met onze mobiel aan de haal, dus logisch dat ze het een boeiend object gaan vinden.
Regels mobiele telefoons
Wij hebben thuis zeker regels omtrent het gebruik van onze mobiele telefoons. Tijdens ontbijt, lunch en avondeten hebben we geen telefoons aan tafel en ook als we uit eten gaan, proberen we het gebruik van onze telefoon te beperken. Natuurlijk moet er zo nu en dan wel ingecheckt worden op Facebook bij een ‘desbetreffend/cool’ restaurant of er moet toch weer een selfie gemaakt worden met de hele familie ( de zoveelste), maar in principe geen mobiel aan tafel. Ik verbaas me er soms ook over als ik een hele familie
( ouders & kids) tijdens een zogenaamd ‘gezellig’ etentje buiten de deur, allemaal op hun mobiel bezig zie. Blijf dan thuis.
Waarom kunnen we niet gewoon in alle rust met onze kindjes spelen en van het moment genieten?
Van het moment genieten
Maar ik geef dus ook toe dat ik eigenlijk ook de hele dag door met mijn telefoon bezig ben en ik word soms ook lichtelijk ‘geprikkeld’ als ik net mijn favoriete website aan het bestuderen ben of druk in een ‘WhatsApp’ gesprek bezig ben, dat ik vervolgens word ‘lastig gevallen’ door 1 van mijn kinderen die aandacht vraagt. Ik ook zeg dan ‘nog heel even, ik ben bijna klaar’ of ‘over 5 minuten’. Of als we rustig naar de supermarkt lopen, ben ik tussendoor toch nog een paar keer naar mijn telefoon aan het kijken, alsof ik iets belangrijks verwacht > NOT. Ik vond het een heel goed maar dus ook erg confronterend stuk, maar wel iets om over na te denken. Het Internet en de huidige technologie maakt het eigenlijk dat we altijd en overal bereikbaar zijn, wat soms goed is, maar wat denk ik ook veel onrust geeft. Waarom kunnen we niet gewoon in alle rust met onze kindjes spelen en van het moment genieten? Geef je telefoon een paar uur rust, en de ervaring leert inmiddels ook dat je in die paar uur niks gemist hebt, het is dus een win-win situatie. Ik ga er in ieder geval mee aan de slag. Wie doet er mee?
Verhuizen
Verder wil ik graag nog met jullie delen dat wij na 4 jaar Singapore (en na bijna 10 jaar in het buitenland te hebben gewoond), vanaf juli weer in Nederland zullen wonen voor de komende paar jaar. Heel erg leuk en ik heb er ook heel veel zin in maar natuurlijk ook heel spannend. Hoe zal het zijn na al die tijd? Ondanks dat het mijn thuis-land is, denk ik dat er voor ons ook weer heel veel (her-) te ontdekken is. Dus de komende weken is het hier een klein gekkenhuis met de voorbereiding van de verhuizing en zorgen dat onze kids een rustige overgang naar Nederland hebben. Maar daarover meer in mijn volgende blogs. Alle tips zijn overigens meer dan welkom!
Stay connected