MIJN LEVEN ALS MAMA: Een avontuur vol uitdagingen
Woohoo it’s Friday! Oh wait, I’m a mother…
Deze tekst is voor mij wel heel erg van toepassing nadat ik moeder ben geworden.
Voordat ik Maxime kreeg kon ik eindeloos genieten van de uurtjes op het terras in de stad. Mijn favoriete moment van de week was om 17.00 uur op vrijdagmiddag. Helemaal geen planning, niks moeten en gewoon naar het terras lopen, wetende dat daar gedurende de avond vorderde genoeg vrienden en kennissen zouden aansluiten. Heerlijk borrelen, snacks bestellen, soms nog een lekker hoofdgerechtje erbij en in de zomer konden deze avonden wel eens diep in de nacht eindigen. Ohhh wat waren dat toch heerlijke avonden. Een beetje aangeschoten naar huis gaan, genietend van de gedachte dat je kon uitslapen….
Waar zijn die vrijdagen naartoe??? Hoewel ik tijdens mijn zwangerschap nog heel hard riep dat ik deze terrasavonden noooooit zou opgeven en ik zo’n moeder zou gaan worden die haar kindje gewoon o-v-e-r-a-l mee naar toe zou nemen is er niks, helemaal niks meer van over.
Ik vroeg me van de week af waar dat aan ligt….hoe kan het dat ik datgene dat ik twee jaar geleden nog het liefste deed nu nooit meer doe? Het is een combinatie van factoren denk ik. Niet alleen is het voor Maxime helemaal niet leuk om mee te gaan en tussen de volwassenen op een stoel te gaan zitten, ook ikzelf heb er nog maar weinig behoefte aan. JP zegt vaker tegen me “als je weg wilt vanavond schat, dan kun je gewoon gaan hoor. Ik let wel op Maxime”. Maar het is nog maar zelden dat ik dan zeg “ok, dan ga ik met vriendinnen de stad in, een hapje eten of iets drinken”. De gedachte dat ik de dag erna om half 7 (op z’n laatst) weer mijn bedje uit mag speelt een grote rol. Ik heb het er niet voor over om tot laat in de stad te blijven en de dag erna niet fit te zijn. Ik werk al de hele week en wil de twee volle dagen die ik met Maxime heb ook optimaal benutten en genoeg energie hebben om leuke dingen met haar te doen. Daarnaast heb ik gemerkt dat ik de avonden die ik vrij heb en samen kan zijn met JP ook met hem wil doorbrengen. Sinds we papa en mama zijn gaat veel van onze aandacht en energie naar Maxime. ’s Avonds zijn we vaak allebei kapot en zijn we blij als we op de bank liggen en niks hoeven te zeggen. Ik breng mijn vrijdagavond nu dan ook vaker door met JP dan met vrienden.
Je merkt dat je interesses veranderd zijn. Waar ik vroeger genoeg had aan het terras, wijntjes en wat vrienden, heb ik nu meer behoefte aan een rustig restaurantje samen met mijn man, een fijn gesprek en wetende dat we op tijd thuis zullen zijn. Ook vind ik het gezelliger om midden op de dag activiteiten te ondernemen en af te spreken met vriendinnen. Lunchdates zijn mijn favoriet! Ik spreek graag ergens af waar het voor Maxime ook leuk is en ik merk dat vriendinnen die ook al mama zijn daar hetzelfde over denken.
Het klinkt als een cliché maar eerlijk is eerlijk…als maxime blij is, is mama ook blij.
Zou ik terug willen naar mijn ouderwetse terrasavonden? Moeilijk om antwoord op te geven… ik ben heel blij met wat we nu hebben en omdat ik weet dat we er op dit moment niet veel aan kunnen veranderen accepteer ik makkelijk de situatie zoals ie nu is en geniet ik zoals ik hierboven al zei van mijn heerlijke lunchdates. Ooit wanneer we weer wat meer vrijheid hebben zie ik me toch wel weer op de vrijdagavond op het terras zitten en verheug ik me op de dag dat ik kan zeggen…heerlijk morgen niks en lekker uitslapen;)
Kijk jij ook wel eens met een beetje weemoed terug op sommige aspecten van je leventje voor je moeder werd? Hoe ga je daarmee om? Ik ben benieuwd!
Liefs,
Stay connected