Mama, waar is mijn papa?!
Als alleenstaand (tiener)moeder heb ik er vaak genoeg bij stil gestaan. In de eerste instantie heb ik er eerlijk gezegd wel eens een traantje om gelaten. Niet omdat ik er zo erg mee zat, maar meer omdat ik het anders zou hebben gezien voor Djaël. Ik heb me schuldig gevoeld. Heb ik wel genoeg moeite gedaan om hem erbij te betrekken, wat kan ik doen om hem alsnog erbij te betrekken, wat heb ik gedaan dat het zover is gekomen dat hij er niet is, noem maar op. Want wat als er op een dag die moeilijke vraag komt?
De vraag waar ik me niet goed genoeg op kan voorbereiden, de vraag die niet zozeer pijnlijk zal zijn maar gevoelig, de vraag van wat zal ik daarop antwoorden, de vraag wat hij zichzelf jaren kan afvragen. De “waar is mijn papa”-vraag.
Natuurlijk zijn er ook genoeg voordelen aan het alleen mama zijn:
Je kan het helemaal op je eigen manier doen
Je hoeft geen rekening te houden welke kleur je de babykamer wilt verven, welk ledikantje, welke kleertjes, schoenen, welke baby spullen etc.. Je hebt de kleine heerlijk voor jezelf. It’s me, myself and my baby!
Respect en waardering
Met alles wat je doet, doe je uiteindelijk voor de toekomst van je kleine. En je doet het ook nog alleen! Je staat alleen op, maakt ontbijt voor jullie beide, doet het huishouden, kleine wassen/verschonen/verzorgen en alles wat erbij hoort als mama-zijnde. Wie weet werk je er parttime bij of zit je nog op school. Eigenlijk ben je mama en papa in één. En de mensen om je heen zien dit, respecteren en waarderen dit. Want het is niet vanzelfsprekend dat je alleen bent. Het is namelijk heel knap als je het allemaal alleen kan.
Kleine wasjes en grote wasjes
Je hebt je handen vol aan babykleren, je eigen kleren, handdoeken, beddengoed, maar het is lekker makkelijk. Want die kleine kleertjes wassen, strijken en vouwen zijn toch wel sneller gedaan.
Je uitgaves
Je houdt natuurlijk vanzelf al rekening met wat je uitgeeft. Zeker met je kleine erbij. Als voorbeeld; je kiest eerder voor die schattige newborn nikes dan maatje 38 nike air max one. Maar voor de rest ben jij de baas over elke uitgave die je doet. -“I have enough shoes”-said no women ever!!
Een dagje uit
Niet alle mannen hebben zin om “even” ergens heen te gaan. Gezellig samen naar de speeltuin of speelparadijs met een heleboel loslopende kleuters en peuters of op een warme zomerse dag de stad in op het terras of gaan we zwemmen? Genoeg keuzes zou je denken. Nou, vaak genoeg hebben die mannen (lees: papa’s) daar geen zin in hoor. Maar in dit geval geen enkel probleem. Geen gemopper of gezeur te horen dat hij er geen zin in heeft en kan je zelf genieten met je kleine.
Maar wat als er opeens gevraagd wordt ‘waar is (mijn) papa’. Toen hij het aan mij vroeg, ging hij nog naar het kinderdagverblijf. Daar kwam hij vanaf één jaar oud. En op twee-jarig leeftijd vroeg hij het al. Hij zag dat zijn vriendjes en vriendinnetjes door hun papa werden opgehaald en dan heb je ook nog eens vaderdag. Die dingen maken het niet makkelijk. Het eerste wat in mij opkwam was de vraag ontwijken en beantwoorden met; “je hebt opa toch”. Ik vond hem nog te jong om zo een gesprek met hem aan te gaan. Niet het beste antwoord, maar genoeg om nog even te wachten met de waarheid.
Maar wat is de waarheid?
Het belangrijkste is dat je kijkt naar het moment en de leeftijd van je kind en daarop antwoord geeft die erbij past. Ook belangrijk is dat je probeert het negatieve uit het verhaal te halen, hoe lastig het ook klinkt. Het is en blijft de vader van je kleine. Wanneer hij oud genoeg is, kan hij zelf een keuze maken om hem te leren kennen.
Dus niet: Je vader heeft jou en mama verlaten want hij wilde niet met ons zijn. Je kan het beter vertellen als: Papa is bij mama weggegaan want hij vond het niet zo leuk met mama. De waarom vraag zal vanzelf volgen, maar het is beter dan dat hij zal denken dat het kwam door zijn komst. Kinderen zullen gauw denken dat het door hun schuld is, wat absoluut niet zo is.
Ook al is je ex-vriend een afschuwelijke, onverantwoordelijk, onbetrouwbare persoon, dan hoeft het niet zo gezegd te worden tegen je kind. Het is niet nodig om jouw beeld over hem te projecteren naar je kind. Het is en blijft zijn biologische papa. Ook al zou je hem geen tijd gunnen met je kind, je kan het hem èn de kleine ook niet afnemen. Wat je kunt zeggen op de “waarom”-vraag is: “papa heeft dingen gedaan die mama niet goed vind en mama pijn hebben gedaan. Maar papa blijft altijd jouw papa.” Zo geef je hem de ruimte om te ontdekken wie zijn vader is en misschien op latere leeftijd zelf zijn keuze te maken om hem op te zoeken en te leren kennen.
Het is voor een klein kind al moeilijk om op te groeien zonder zijn papa. Al zijn vriendjes en vriendinnetjes hebben er één, die ze elke dag kunnen zien. Het heeft toch wel (on)zichtbare invloed. Je toon bij het vertellen over zijn papa heeft zelfs al bepaald wie hij is. En gebeurd dat op een negatieve manier dan kan je kind het lastig krijgen bij hun relatie tot mannen in het algemeen. Misschien bij een man die bij jou/jullie in de buurt komt, denk aan een nieuwe relatie.
Is het nodig om de biologische papa in beeld te hebben voor de ontwikkeling voor je kind?
Als ik voor mezelf een antwoord geef: persoonlijk vind ik van niet. Natuurlijk is het fijn om één gezin te vormen met de vader van je kind. Je eigen gezin compleet. Denken aan huisje, boompje, beestje. Nou als je het aan mij vraagt, vond ik het wel best zo. Met mijn lieve familie en vrienden om mij heen heb ik zoveel liefde en hij mist niks. En wie weet ontmoet je díe perfecte persoon die net zoveel van je kleine houdt als van jou. Die de vader-leegte vult met papa-liefde. Want ook al zul je het niet zo snel geloven, het bestaat! Ik kon het zelf ook niet geloven maar -that someone special-, die heb ik. Na een paar keer aan hem uitgelegd te hebben, kent en weet Djaël niet beter dan dit. Hij wordt liefdevol opgevoed door ons beide. Met nog steeds hulp van alle kanten. En het belangrijkste is, hij is gelukkig met wat, maar ook met wie hij heeft.
Zolang je kind opgroeit in een stabiele en veilige omgeving, continuïteit heeft in de opvoeding, geen financiële armoede, zijn eigen vriendenkring heeft op de kinderopvang tot aan de scholen, gezond en gelukkig is, hoef je je geen zorgen te maken! Als alleenstaand moeder of met een nieuwe partner.. YOU GO GIRL!!!
Stay connected