Van Nederland naar Curaçao & Virginia Beach

Marjon
23 februari 2015

Vandaag komt de rubriek EEN NEDERLANDSE MAMA IN HET BUITENLAND voor de tweede keer aan bod. Maar allereerst: goed nieuws…! Zoals ik aankondigde vorige maand wilde ik deze rubriek één keer in de maand plaatsen maar ik heb zoveel enthousiaste reacties gehad en zelfs al een aantal aanmeldingen van mama’s in het buitenland dat ik ga proberen de rubriek twee keer per maand te plaatsen. De tweede mama die we mochten interviewen is Ruth. Zij woont samen met haar man en kinderen in Virginia Beach. Ik heb haar een paar vragen gesteld over hoe het is daar te wonen en wat de verschillen zijn met Nederland. Ze heeft er voor ons een heel tof verhaal van gemaakt. Lezen jullie mee?

Hello MAMA to the max lezers,

Onlangs ben ik gevraagd door Marjon om een klein stukje over mezelf te vertellen omdat ik als mama al een tijdje met mijn man en kinderen in het buitenland woon. Mijn man is officier bij de Koninklijke Marine en werkt sinds anderhalf jaar als uitwisselingsofficier bij de Amerikaanse marine. Ons buitenland avontuur is eigenlijk 5 jaar geleden begonnen toen we te horen kregen dat mijn man een functie kreeg op Curaçao. Op dat moment hadden we net ons eerste kindje ‘Joep’ gekregen en werkte ik nog als makelaar in Maastricht. Uiteraard leek het ons fantastisch om een periode in de tropen te gaan wonen en het gaf ons de kans echt als gezin bij elkaar te zijn. Heb daarom mijn vader en mijn zus gevraagd om de dagelijkse leiding over de makelaardij die ik zelf had opgezet, over te nemen. Dit aanbod hebben ze aangenomen en hebben het bedrijf verder ontwikkeld tot een van de meest toonaangevende makelaars in Maastricht en omgeving (check www.visschedijkmakelaardij.nl). Ik blijf nog wel sterk bij het bedrijf betrokken: heb meerdere keren per week contact om te horen wat er speelt.

Curaçao
In 2010 zijn we met zijn 3-en in het vliegtuig gestapt en is ons leven op het eiland begonnen. En dit is geweldig bevallen: Curaçao is een prachtig eiland met ontzettend vriendelijke mensen en we hebben er volop kunnen genieten. Op Curaçao zijn ook onze andere twee kinderen geboren: Susanne in 2011 en Pieter in 2013. Toen het moment naderde om weer terug te keren naar Nederland kwam de volgende uitdaging op ons pad: mijn man kreeg de gelegenheid voor een baan in de VS. We hebben er even kort over nagedacht en besloten om nogmaals drie jaar in het buitenland te blijven. Uiteraard ver weg van de familie, maar aan de andere kant vonden we ook dat de keuze om in het buitenland te leven en te werken eenvoudiger is als de kinderen nog jong zijn. Daarnaast was op dat moment de vastgoedmarkt in Nederland nog in mineur dus ook vanuit professioneel oogpunt voelde ik niet direct de druk om terug te komen.

Virginia Beach
We wonen dus nu al even in Virginia Beach, 4 uur met de auto onder Washington DC. Virginia is een mooie staat met veel bossen en voldoende mogelijkheden. Het leven in de VS is uiteraard wezenlijk anders dan op Curaçao en ook het weer is wat minder, maar ook hier vermaken we ons perfect. Het leven op een relatief klein eiland was enigszins beperkt waarbij de uitjes vooral het strand waren. Hier zijn de mogelijkheden uiteraard enorm met een grote dierentuin, (kinder)musea, speeltuinen en mooie parken en bossen. Ook proberen we er af en toe op uit te trekken, al is het reizen met drie kleintjes (ze zijn nu 5, 3 en bijna 2) niet heel eenvoudig. Maar dat zal de lezers in Nederland natuurlijk bekend voorkomen.

Sociaal leven
We hebben een leuk sociaal leven, voornamelijk met de ouders van klasgenoten van Joep en Susanne en via de sport. Deze contacten zijn wel wat oppervlakkig en anders dan hoe wij deze in Nederland kennen. Meer gehaast en ze zij veel meer bezig met de prestaties van de kinderen. Ik heb me ook aangesloten bij een internationale gemeenschap van NATO vrouwen die heel veel activiteiten organiseren, zoals bijv. een boekenclub, Spaanse les en paardrijden. Ik heb me veel voorgenomen maar moet zeggen met de kleine kinderen is het lastig hier tijd voor vrij te maken is, maar zo nu en dan sluit ik aan bij een lunch of andere activiteit. Daarnaast hebben we een leuke Nederlandse gemeenschap. We vieren samen Sinterklaas, Nieuwjaar met de bijbehorende Nieuwjaarsduik, regelmatig een feestje en koffieochtenden. Nu zijn we bijvoorbeeld druk met het voorbereiden van een Nederlandse lunch voor de NATO vereniging waarbij we Nederland flink gaan promoten!

School
De oudste twee kinderen zitten op school: Joep zit in Kindergarten en Susanne zit in Pre-Kindergarten. Het is al echt een grote school waar ze op zitten en ze worden ook al goed beziggehouden. Zo krijgen ze al Spaans, science, art en andere vakken. Daarnaast beginnen ze erg “Amerikaans” te worden: Joep vindt de Amerikaanse vlag met de sterren mooier dan de Nederlandse vlag. En daarnaast is sport ook een enorm belangrijk onderdeel van de Amerikaanse samenleving, meer dan in Nederland. Ook daar proberen we de kinderen van te laten proeven: Joep heeft een seizoen op Baseball gezeten en we hebben onlangs samen de Superbowl gekeken! De kinderen vonden vooral de commercials erg leuk, de wedstrijd zelf was wat minder interessant.

Terugkomst
Langzaam zijn we ons ook aan het voorbereiden op de terugkomst in Nederland. Zelf heb ik alvast een enorme drive en heel veel zin om terug te keren in de makelaardij. Op Curaçao heb ik daarin nog wel kunnen werken, maar in de VS heb ik een Amerikaanse certificering nodig om daarin actief te kunnen zijn en daar heb ik tot nu toe helaas nog geen tijd voor gevonden. Maar des te meer tijd heb ik op dit moment om te genieten van het moederschap.

Lieve Ruth, bedankt voor je prachtige verhaal. Erg mooi om te lezen hoe jullie vanuit Nederland naar Curaçao zijn vertrokken en vervolgens in Virginia Beach zijn gaan wonen. Uiteraard wens ik jou, je man en je drie mooie kindjes nog een hele fijne tijd toe in The States en horen we graag weer van je als je terug bent in Nederland en hoe dat dan weer bevalt ;).

Hebben jullie nog een vraag voor Ruth? Stel ze gerust hieronder in de reacties.

Volgende maand het buitenland avontuur van Selma, verhuisd van Nederland naar Australië.

Liefs,