JESSY VERTELT: ik adopteerde Rosie als happy single
Vandaag vertelt Jessy (43) openhartig over haar adoptieverhaal. Zij heeft een prachtige dochter genaamd Rosie (3). Jessy woont en werkt in haar geliefde land: Zuid-Afrika. Haar relatie ging uit en had toch de welbekende moedergevoelens. ‘Waarom niet?’, dacht ze en ze ging er helemaal voor. Nog geen 16 maanden later sloot ze Rosie in haar armen. Lees hier haar prachtige verhaal.
Ik stel me graag even voor
Opgegroeid in Limburg, Voerendaal, gestudeerd aan de Hoge Hotelschool in Scheveningen. In 2003 raakte ik voor de 8ste keer mijn baan kwijt in Nederland en besloot de boeg om te gooien. Ik accepteerde een aanbod om 5 maanden naar Kaapstad te gaan om het Arabella Sheraton Hotel te openen. Na 5 maanden wilde ik niet meer terug naar Nederland en besloot in 2004 mijn eigen boutique travel agency te openen, gespecialiseerd in op maat gemaakte reizen naar Zuid-Afrika. Naast veel freelancen als nationaal gids, kreeg ik steeds meer directe klanten. In 2015 doe ik dit nog steeds met ontzettend veel plezier voor fantastische klanten die allemaal terugkeren naar hun land als Ambassadors voor Zuid-Afrika.
Verder organiseer ik iedere maand in Kaapstad een evenement voor de internationale gemeenschap waar mensen van zo’n 30 verschillende landen samen gezellig een borrel drinken.
Sinds 5 december 2012 ben ik moeder van Rosie Grace. We gaan graag samen op reis en houden allebei enorm van lekker eten.
Mijn adoptiewens
Ik wilde altijd al adopteren en zag nooit de noodzaak om biologisch kinderen te krijgen. Ik wist niet dat ik ’t ook in mijn eentje kon doen. Toen mijn relatie in 2011 op de klippen liep, ben ik gelijk met het proces begonnen. Ik was bijna 40 dus het werd tijd om een familie te beginnen.
Mijn ontmoeting met Rosie
Rosie heeft mij gevonden via de sociale werkers en haar biologische moeder die mijn profiel had uitgekozen. Ik had alleen aangegeven dat ik graag een gezond meisje wilde tot 8 maanden oud. Toen de plaatsingsdatum van 5 december bekend werd, was ’t mij gelijk duidelijk dat wij een ‘match’ waren. Deze datum betekent niks voor Zuid-Afrikanen maar uiteraard wel voor Nederlanders. Haar geboortedatum is 15 augustus 2012, wat ook de Heilige Naamdag van mijn Oma was. Nog een ‘link’. Mijn Oma was ook altijd degene die me toen ik heel klein was vertelde dat ik ‘arme kindjes in Afrika zou gaan helpen’ haha. Nou ja dat is min of meer dus uitgekomen…
Op 5 december heb ik een vriendin gevraagd met me mee te gaan. We gingen eerst langs de kinderrechter waar ik van alles moest ondertekenen om vervolgens Rosie voor ’t eerst te ontmoeten en uiteraard mee naar huis nemen. Dat ging allemaal hartstikke goed en ze viel heerlijk in slaap in de auto naar huis. En toen had ik dus gewoon ineens een prachtige dochter!! De eerste nacht sliep ze al heerlijk 10 uur achter elkaar door, echt als een ROOS. Ik uiteraard maar 10 minuten want ik keek continue in ’t bedje of alles wel goed ging. Ze was zo relaxed. Ze was echt thuisgekomen! Heerlijk.
Adopteren anders dan vanuit Nederland
Ik weet niet hoe het proces precies gaat in Nederland maar daar was ik ‘t waarschijnlijk nooit begonnen omdat de kosten giga hoog zijn en ik dat niet zou kunnen bolwerken of had moeten lenen bij familie of iets dergelijks. Ook is de maximum leeftijd volgens mij lager in Nederland als je als single wilt adopteren.
Hier in Zuid-Afrika wordt gekeken naar je draagkracht en aan de hand daarvan, wordt de fee bepaald. Zo wordt de mogelijkheid geboden aan bijna iedereen. Ook als je niet in een villa woont met tuin etc.
Racisme
Vanwege de geschiedenis van Zuid-Afrika heb ik helaas ook met redelijk wat racisme te maken. Apartheid is een onderwerp wat nog aan de orde van de dag is. Alhoewel het is afgeschaft, leeft ’t nog bij ontzettend veel mensen, zowel zwart als blank.
Af en toe worden we nageroepen op straat en dat is heel pijnlijk. Ik ben me erg bewust van met welke mensen we omgaan en zorg ervoor dat Rosie in contact komt met allerlei soorten mensen en families (dus niet alleen man/vrouw-2 kids-en-een-labrador-gezinnen). Onze vrienden zijn single, stellen, homo, lesbisch, Christelijk, Moslim, zwart, blank, gekleurd, en alles wat daar tussenin zit.
Terug naar Nederland?
Nee, dat denk ik niet, liever naar Mauritius of een andere mooie plek, maar voorlopig is Kaapstad nog wel ons thuis. Overigens sluit ik niks uit. Als ik om wat voor reden dan ook naar Nederland terug wil of moet, dan doe ik dat gewoon. Thuis is waar je hart is.
Mijn wens voor Rosie
Dat ze lieve mensen om zich heen heeft en dat ze geeft om andere mensen en om onze planeet. Ik vind ’t zelf ontzettend leuk om haar talenten te ontdekken en waar ze enthousiast over is. Ik wil graag dat ze een wereldburger wordt die zich niet beperkt voelt vanwege haar afkomst, kleur, religie, cultuur of onderwijs. The world is our oyster!!
Lees meer over Jessy, haar avonturen met Rosie en het werk dat ze doet op de volgende websites:
www.goingdutchinsouthafrica.com
of volg haar op Twitter en Instagram @jessystravel
Stay connected