Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Het HSG onderzoek


9 mei 2016


HSG onderzoek, mama to the max,
<

In mijn vorige blog vertelde ik over mijn eerste 6 inseminaties. En dat ik na deze 6 pogingen nog steeds niet zwanger was. Ik kwam in aanmerking voor een HSG onderzoek. En daarover wil ik graag vertellen in deze blog.

Tijdens mijn gesprek met de arts na die 6 inseminaties, werd mij verteld dat ze graag een HSG onderzoek bij mij wilde doen. De arts vertelde mij er ook bij dat het geen fijn onderzoek was. Het ging voor een minuut of 5 erg veel pijn doen. Daarna kon je de hele dag last houden van menstruatie pijn. Ook moest ik zorgen dat ik niet alleen kwam. Iemand anders moest eventueel naar huis kunnen rijden als ik mij niet lekker voelde. Met deze informatie en een boekje waarin het onderzoek beschreven stond mocht ik weer gaan. Ik kan je vertellen dat ik niet echt fijn de deur uit liep. Maar ik moest er toch echt aan geloven en maakte een afspraak. Wat ook niet hielp was de beschrijving van een vriendin. Zij had dit onderzoek ook gehad en ze kon wel janken tijdens het onderzoek vertelde ze. Ze wenste me dan ook veel succes.

HSG staat voor Hystero-salpingografie. Een moeilijke benaming. Maar het is een onderzoek waarbij er door middel van contrastvloeistof er foto’s gemaakt worden van je baarmoeder en je eierstokken. Er moet daarom ook een fertiliteitsarts en een radioloog bij aanwezig zijn. Ook mag je tijdens dit onderzoek absoluut niet zwanger zijn. Want doordat de vloeistof er met druk doorheen gespoten word kan het zijn dat je na het onderzoek dus niet meer zwanger bent.

Mijn afspraak stond half oktober 2015 gepland. Ik moest die maand wel de clomid blijven slikken zodat mijn cyclus wel gewoon onder controle bleef. Maar het voelde toch vreemd dat ik deze maand dan geen kans had op een zwangerschap. Maar je hebt op een gegeven moment er alles over om zwanger te worden.  Het onderzoek stond aan het eind van de ochtend gepland. Maar omdat ik 50 minuten moet rijden, wilde ik op tijd weg. Voordat ik thuis weg ging had ik een ibuprofen en een paracetamol genomen. Ik ging richting een vriendin die met me mee ging. Haar zoontje van 3 ging ook gezellig met ons mee. Dan had ik tenminste wat afleiding. Zij kon dus eventueel weer naar huis rijden mocht dat nodig zijn. Voordat we bij die vriendin thuis weg reden nam ik ook nog weer een ibuprofen en een paracetamol (er zat 2 uur tussen)

 

HSG onderzoek, mama to the max,

 

Ik was echt heel erg zenuwachtig. Ook door de verhalen van andere mensen. Maar goed ik was onderweg dus geen weg meer terug. Eenmaal op de afdeling waar het onderzoek plaats vond liep het natuurlijk allemaal uit. Ik ben wel 2 of 3 keer naar de wc geweest van de zenuwen. En natuurlijk moest ik helemaal niet maar je weet maar nooit. 😉 Na een half uur wachten zei ik tegen mijn vriendin dat we ook wel konden gaan. Gelukkig hield ze me tegen en 5 minuten later was ik aan de beurt. Met knikkende knieën ging ik naar binnen. Ik mocht me van onderen uitkleden en daarna doorlopen. Gelukkig was mijn eigen arts er die het onderzoek ging doen. Dat stelde me al iets gerust. Daarnaast was er nog een verpleegkundige en de radioloog. Ik mocht gaan liggen. Ik weet niet wat jullie ervaring is met de eendenbek.. maar ik heb daar altijd erg veel moeite mee. Bij mij doet dit altijd erg veel pijn. (en iedere inseminatie gebeurd met de eendenbek) Na het plaatsen van de eendenbek werd mijn baarmoedermond gedesinfecteerd.  En werd er een slangetje ingebracht waardoor de vloeistof gespoten zou worden. Hierna mocht de eendenbek er weer uit. Dat scheelde gelukkig weer.

Hierna was dus het grote moment. Dit moment kon erg veel pijn gaan doen. De arts vertelde precies wanneer ze ging beginnen met de vloeistof. Ik zette me schrap voor wat er komen ging. Ik voelde wat druk in mijn buik maar pijnlijk was het niet. De arts vroeg nog een paar keer of het goed ging. Maar ik voelde echt vrij weinig!! Wat een opluchting. Was ik hier nou zo zenuwachtig voor geweest? De foto’s werden gemaakt door de radioloog en dat was het dan. Ik was echt stom verbaasd. En of het nou komt door de pijnstillers die ik had genomen of toch door puur geluk. Het maakte mij niet uit. Ik had het in ieder geval achter de rug. De arts vertelde meteen dat het er allemaal goed uit zag en dat er verder geen bijzondere dingen te zien waren. Zwanger worden moest dus gewoon lukken. Ik mocht weer gaan. Ik had wat lichte buikpijn de uren daarna maar al met al deed de eendenbek meer pijn dan het hele onderzoek zelf. We zijn na het onderzoek nog gaan lunchen bij de Ikea en hebben daar wat rondgesnuffeld. Ook ben ik gewoon zelf naar huis gereden. Het onderzoek was mij dus reuze mee gevallen.

Zo zie je maar weer dat elk mens anders is. Mochten er nog vragen zijn na deze blog, stel ze gerust. Ik wil jullie met alle liefde geruststellen en/of  vragen beantwoorden.

Liefs,
Willeke

Willeke

Mijn naam is Willeke en ik ben 32 jaar jong. Vanaf het moment dat ik grote zus werd (ik was 3) ben ik helemaal gek van baby's, peuters en kleuters. Door de jaren heen is dat nooit veranderd en ik werk dan ook in de kinderopvang. Ik heb van mijn hobby, mijn werk gemaakt! Naar mate ik ouder werd kwam ook mijn eigen kinderwens. Doordat ik nooit de ware ben tegengekomen ben ik mij gaan verdiepen in andere mogelijkheden. Ik heb gekozen voor KID. (kunstmatige inseminatie donorzaad) Mijn blogs zullen gaan over dit onderwerp. Ik hoop dat jullie ze met plezier zullen gaan lezen.

3 Reacties op “
Het HSG onderzoek

  1. Hey,
    Ik lees dat je aantal jaar geleden een HSG ondderzoek hebt gehad. Ik heb hem paar weken terug ook gehad en vond de behandeling vervelend, gelukkig duurde het niet zo lang. Ik vroeg me af wanneer je daarna zwanger bent geworden? Zo een HSG zou ook de zwangerschapkans moeten vergroten. Was dat bij jou ook zo?

  2. Beste Willeke,

    Voor vanmorgen stond er voor mij een HSG gepland en ik heb steun gehad aan jou gerustellende verhaal. Ik zag er vanaf een week geleden al enorm tegenop omdat ik idd ook horrorverhalen had gehoord en omdat ik het altijd nog al spannend vind om intieme onderzoeken te ondergaan.

    Ik zat vanmorgen dus ook te bibberen in mijn velletje in de wachtkamer voordat ik aan de beurt was. Gelukkig was de gynaecoloog heel aardig, net als de rontgenlaborant en mijn vriend mocht erbij zijn met een loodschort om. De eendenbek en het plaatsen van het kapje vond ik wat gevoelig maar niet meer dan dat. Het inspuiten van de vloeistof vond ik wel pijnlijk, als ik daar een cijfer voor moet geven tussen de 0 en de 10 geef ik een 8,5. Gelukkig mocht ik mijn vriend zijn hand fijn knijpen en na een minuut of 2 was het doorspuiten klaar en zakte de pijn meteen af. Beide eileiders zijn goed doorgankelijk, de vloeistof liep mooi door de eileiders. Conclusie: het is pijnlijk maar het is goed te doen. Tips: geef aan de gynaecoloog aan dat je het spannend vindt, dan houden ze daar rekening mee, zorg dat je iemand bij je hebt(je vriend of een vriendin oid) en neem 1a2 uur van te voren pijnstillers, ik heb 1,5 uur van te voren 2 stuks Naproxen van 250 Mg genomen. Nu lig ik lekker onder een dekentje op de bank, dat had ik mezelf beloofd voor als ik nog veel napijn zou hebben maar ook dat valt erg mee, ik heb een klein beetje een weeïg gevoel in mijn onderbuik, dat is alles.

    Groetjes

  3. Wat een opluchting dat je er zo weinig pijn van hebt gehad! Ik weet dat dit bij mij ook in het rijtje staat om gedaan te worden mocht ik na enkele rondes clomid niet zwanger zijn…!

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!