Heftig verhaal: Bevallen maar zonder kindje naar huis
Naomi (32) verloor 2 maanden voor de uitgerekende datum totaal onverwachts haar tweede kindje. Een zeer verdrietige en pijnlijke periode brak aan. Hoe ga je om met het verlies van je kindje?
“Ik zal me even voorstellen. Ik ben Naomi Dellaert 32 jaar en ben alweer bijna 2,5 jaar samen met Robbert waarvan dik twee jaar getrouwd. We wonen samen in de Zandstraat, een klein gehuchtje vlakbij de Belgische grens in de provincie Zeeland.
TWEE DOCHTERS
Samen hebben we twee dochters, Guusje en Saar. Op 4 september 2016 werd om 04:05 uur onze eerste dochter Guusje geboren. Guusje is een dysmatuur baby, wat betekend dat ze een te laag geboortegewicht had. Ze was bij de geboorte namelijk 43 cm en 2176 gram. Maar, nu na 16 maanden is ze nog altijd klein, maar niet té klein, namelijk 74 cm en 9,5 kg.
WEER ZWANGER
Nadat Guusje alweer acht maanden was, bleek ik weer zwanger te zijn. Dit was voor mij totaal onverwachts en behoorlijk schrikken. Maar, al snel na de eerst echo hield ik al net zoveel van dit kindje als van Guusje.
MOEDERINSTINCT
Het was op een dinsdagavond en ik was alweer ruim 31 weken zwanger. Ik besefte me opeens dat ik de baby sinds de middag toch wel erg weinig had gevoeld. Maar, omdat dit tijdens mijn eerste zwangerschap wel vaker gebeurde, besteedde ik er eigenlijk niet veel aandacht aan.
Na een nacht twijfelen besloot ik op 15 november toch het ziekenhuis te bellen. Ik had namelijk geen gevoel meer in mijn buik gehad. Liever 10 keer te veel dan 1 keer te weinig, dacht ik.
Nadat de verloskundige via een CTG niets kon vinden, wist ik het zeker. Dit zat niet goed. Al snel werd er een echo gemaakt en bleek het kleine meisje te zijn overleden. Daarna ging alles zo snel.
LOOD IN ONZE SCHOENEN
We kregen zoveel informatie, dat ik zeker de helft niet meer van weet. En dan wordt je naar huis gestuurd, met nog steeds die dikke buik, om er samen over na te denken wanneer ze geboren moest worden.
Wat ik zeker wist is dat die “dikke buik” binnen 24 uur weg moest. Hoe eerder, hoe beter. De volgende dag gingen we samen met lood in onze schoenen naar mijn eigen gynaecoloog toe en die had geregeld dat als ik het zou willen, de volgende dag er een keizersnede gepland zou willen.
DE BEVALLING
Daar gingen we dan vrijdagochtend 17 november naar het ziekenhuis om te bevallen, maar wetende dat ik zonder baby naar huis zou gaan. Daar heb ik een uur voor de bevalling nog de crematie geregeld omdat we dat helemaal vergeten waren.
Om 11:50 uur is onze dochter Saar met een zwangerschap van 31 weken en 5 dagen “stil” geboren…
Toen ze zeiden dat Saar geboren was, stortte mijn wereld in. Nu is het echt. Na in doeken te zijn gelegd, werd Saar op mijn borst gelegd. Daar lag ik dan als kersverse moeder, maar mijn meisje is er niet meer. Die dag is Saar de hele tijd bij ons geweest en ’s avonds hebben we een kistje uitgekozen waar wij mooie teksten op hebben geschreven.
“Slaap zacht lieve prinses -xxx- Papa”
“De hemel heeft er een engeltje bij, mama zal altijd van jou houden dag lieve saar Dikke kus Mama”
“Jij zal altijd mijn sterretje in de hemel zijn mijn lief klein zusje Dikke zoen Guusje”
HET AFSCHEID
Een aantal familieleden zoals mijn schoonfamilie hebben Saar ook nog even gezien. Omdat Saar er steeds slecht uit ging zien, hebben we de dag erna afscheid genomen. Zo hadden we nog een mooi beeld van haar en konden daarna het kistje voor altijd sluiten. Dat is het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb, afscheid nemen van mijn dochter.
De dinsdag daarna hebben we haar laten cremeren en hebben we met ons tweeën afscheiden genomen. Ik vond Guusje nog te klein. Die avond zijn we nog samen gekomen met familie.
Het is twee maanden geleden dat we afscheid hebben genomen van Saar. Tot de dag van vandaag blijft het verdriet en wordt het niet minder. Wel heb ik geleerd om hulp te vragen en probeer ik ook verder te gaan, want ik ben niet alleen moeder van Saar, maar ook de moeder van Guusje. En voor haar moet de wereld gewoon door.”
Naomi heeft een eigen blog waar ze haar verhaal met anderen deelt. Ook op andere social media kanalen is ze te vinden als “mamavanguusjeensaar”.
Stay connected