Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Jongen of meisje: maakt het ons iets uit?


4 juli 2016


meisje of jongen zwanger bekendmaking MAMA to the max
M

Morgen is het dan zo ver…een van de leukste momenten in de zwangerschap, vind ik! We krijgen te weten of ons tweede wondertje een jongen of een meisje is. We hebben er echt naartoe geleefd en zijn dan ook reuze nieuwsgierig. Benieuwd of het ons wat uitmaakt deze keer? Daar vertel ik vandaag uitgebreid over.

jongen of meisje zwanger bekendmaking MAMA to the max

Een jongen of een meisje: maakt het ons wat uit?

Een meisje

Eerlijk is eerlijk, bij mijn eerste zwangerschap had ik een lichtelijke voorkeur. Mijn hele leven lang fantaseerde ik er al over hoe het zou zijn om een klein meisje te krijgen als dochter. Het leek me altijd al super super super leuk. Toen ik zwanger bleek wist ik het eigenijk vanaf het eerste moment al zeker, het werd een meisje. Ik voelde het gewoon en was er zelfs zo van overtuigd dat ik tijdens mijn veel eerder geplande trip naar New York al de nodige meisjeskleren en roze spulletjes kocht. Omdat mijn overtuiging blijkbaar zo sterk was, ging JP er helemaal in mee en vond hij het tijdens de 20-weken echo helemaal niet zo spannend. Ik weet nog dat de gynaecologe zei tegen hem: “zo jongeman, dat wordt even spannend hè, dalijk weet je of je papa wordt van een zoon of een dochter”. Waarop JP antwoordde: “spannend? Nee hoor, we krijgen een meisje, dat is zeker”. De gynaecologe keek een beetje raar en ging snel op zoek naar de waarheid. Al vrij snel trok ze de conclusie dat JP gelijk had, het werd inderdaad een meisje. “Zie je nou wel, dat wisten we al”, zei JP lachend. Het moment was dus meer een bevestiging van ons gevoel dan een complete verrassing. Wat mij overigens niet minder blij maakte. Ik was door het dolle heen. Die laatste hele inieminie twijfel was nu weggehaald, we kregen een meisje, waar ik altijd al van had gedroomd.

Mijn voorgevoel

Zo overtuigend als mijn gevoel was bij de eerste zwangerschap, zo twijfelachtig en wispelturig is het nu. Ongelofelijk hoe dat zo verschillend kan zijn. Ik merk veel overeenkomsten tussen mijn eerste en tweede zwangerschap, maar het voorgevoel over het geslacht is echt precies het tegenovergestelde. Het is zelfs zo erg dat ik tot en met week 14 echt iedere dag wel van gedachte veranderde. De laatste weken is dit iets minder en heb ik iets sterker het idee dat we een zoontje mogen verwelkomen. JP is het overigens niet met mij eens en neigt veel sterker naar een dochter. Waarom ik aan een jongen denk kan ik totaal niet verklaren…het gevoel is er gewoon iets sterker. Gelukkig komt er morgen een einde aan alle speculaties. Niet dat ik het erg vond hoor. Integendeel zelfs, ik vind de tijd dat je nog niet weet wat het wordt ook heel bijzonder. Je leeft er als het ware naartoe, fantaseert over allebei de geslachten en daardoor wordt het nu echt een grote verrassing. Morgen krijgen we een mooi cadeautje.

Nee, het maakt ons niet uit!

En nee, het maakt ons echt niet uit! Wat is dat een heerlijk en relaxed gevoel om totaal geen voorkeur te hebben. Waar ik de eerste keer nog stiekem hoopte op een meisje is dat gevoel er nu totaal niet. Wat het nog leuker maakt is dat het JP, net als ik, niets uitmaakt. Het mooiste cadeautje van hem kreeg ik al in de eerste weken dat ik voor de tweede keer zwanger bleek. Op een avond lagen we samen op de bank en zei hij uit het niets: “ik zou het echt heel leuk vinden als we weer een meisje krijgen. Maxime is zo schattig en ik houd zoveel van haar, dat ik best nieuwsgierig ben naar nog zo’n klein meisje”. Dat was voor mij een van de mooiste momenten tot nu toe in de zwangerschap. Vooral omdat JP eigenlijk altijd heeft gezegd dat hij graag nog een zoon zou willen hebben. Ik hoopte dan ook altijd stiekem voor hem dat ons tweede kindje een jongen zou worden. Maar hoe leuk is het dat hij zelfs nu geen voorkeur meer heeft en met een tweede meisje erbij dolgelukkig is. Mijn geluk kan in ieder geval niet meer op.

Morgen is de dag!

Morgen, om 08.30 uur al, is dan de grote dag. Om het nog iets spannender te maken laten we het de gynaecoloog niet gelijk hardop vertellen. Het is namelijk zo dat JP er vanwege werk niet bij kan zijn. Ik vind het niet leuk om daar te liggen en het alleen te horen. Vandaar dat we hebben besloten om de gynaecoloog het geslacht op te laten schrijven en het in een envelop te stoppen. Ik ga dan erna koffie drinken met een vriendinnetje die werkt in het Academisch Ziekenhuis in Maastricht en zij belt voor mij naar Jony, die de taart zal gaan maken. Het moet namelijk allemaal nogal snel gaan (wat een geregel en gepas was dat haha, maar dan ben ik weer eens lekker in mijn element, haha), want in de namiddag hebben we onze familie en een paar goede vrienden uitgenodigd om dit met ons te vieren. Ik kan niet wachten, maar jullie moeten wel nog een  paar dagen geduld hebben helaas. Wij willen het namelijk eerst nog aan onze opa en oma vertellen voordat de hele wereld het al weet.

Wat denken jullie dat het gaat worden, een jongen of weer een meisje? Heel benieuwd naar de reacties.

Ik houd jullie op de hoogte!

 

Liefs,

 

MAMA to the max blog mama moeder baby kind opvoeding zwanger handtekening

 

 

Marjon

Volg MAMA to the max ook op Facebook, instagram, twitter en Youtube voor de laatste updates.

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!