Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

G’day from Australia


23 december 2015


<

Drie maanden hebben we naar dit moment toegeleefd en nu is het zover: we zijn in Australië! Wat een hysterische weken hebben we achter de rug. Het besef dat we hier een aantal jaren zullen blijven is er nog niet echt.

Laten we het eerst even hebben over verhuizen: wat een drama is dat. Of je nou lang of kort van te voren begint met opruimen en inpakken, er komt een moment dat de stress toeslaat. De verhuisdatum nadert, het is een bende in huis door het toenemende aantal dozen en de kids zijn uit hun doen. En dan heb ik het nog niet eens over de irritaties (vaak om stomme kleine dingen) die ontstaan tussen jou en je geliefde. Gggrrrrrrrrr. Ik kan er een heel boekwerk over schrijven maar daar worden jij en ik echt niet gelukkig van. De conclusie is heel duidelijk: verhuizen is niet mijn hobby en dat zal het ook nooit worden.

De dag voordat de verhuizers kwamen heb ik de kindjes naar opa en oma gebracht. Bij het inpakken en inladen van spullen kunnen we geen kids gebruiken. Respect trouwens voor de mannen verhuizers. Ongelofelijk om te zien hoe een van die kerels alleen een zwaar teak houten boekenkast optilt. Dat doen Jérémy en ik samen met moeite. Maar ze zeggen niet voor niets, ieder zijn vak.

Ik blijf voor altijd bij jou!

Liam is door al het gedoe erg uit zijn doen. Het is ook allemaal wel heel veel: hij is net jarig geweest, Sinterklaas is in het land en dan anderhalve week logeren bij opa en oma. Aan alles is te merken dat er veel om gaat in dat koppie. Na een paar dagen wil hij mee naar huis. Uhm welk huis? Volgende uitdaging: hoe leg je aan een ventje van net drie jaar oud uit dat dat niet meer kan? Ik heb hem foto’s laten zien van zijn lege slaapkamer en de rest van het huis. Ook leg ik uit dat er nu andere mensen in ons huis gaan wonen. Hij begint te huilen want dat mocht niet! Nadat we een aantal dagen zonder hem en zijn zusje naar Amersfoort zijn geweest begint hij ‘s avonds, als ik hem naar bed breng, ook nog eens te vragen of ik altijd bij hem blijf. Au dat raakt mijn moederhart, maar we moeten hier even doorheen.

Op één december hadden we de sleuteloverdracht van ons huis. Heel vreemd om de deur achter je dicht te trekken wetende dat deze veilige plek over een uur niet meer jouw veilige plek is. Vreemd ook om mensen waar je jaren naast gewoond hebt gedag te zeggen. Om je kleine man van zijn vertrouwde peuterschool en bij zijn beste vriendinnetje weg te halen. Kan iemand me er aan herinneren waarom we dit ook alweer doen?

Toen we geen huis meer hadden kwamen we gelukkig in een wat rustiger vaarwater. Tijd voor leuke dingen! Zo wilde Jérémy graag nog een keer naar een Duitse kerstmarkt. Dus wij op een donderdagmorgen mét opa en oma naar Oberhausen. We hebben heerlijk langs de vele kraampjes geslenterd en kerstsfeer gesnoven. Op 5 december hebben we met een grote groep uitgebreid Sinterklaas gevierd. Wat zijn Liam en Mila verwend. Het was met recht een heerlijk avondje.

Emigreren is zo’n raar proces

De druk van het verhuizen is dan wel weg, nu steken de emoties de kop op. In je hoofd geef je alles een stempel: voor het laatst sinterklaas vieren, nog eenmaal afspreken met die, mijn laatste vrijdag in Nederland, nog één nachtje slapen in mijn ouderlijk huis… Emigreren is zo’n raar proces. We kiezen er zelf voor om naar een ander land te verhuizen, maar toch voelt het naar. Bij ons is het ook nog eens heel snel gegaan allemaal.

De avond voor vertrek hebben we voor het laatst als gezin (lees: mijn ouders, broer + vriendin, zus + man en wij viertjes) gegeten. Het leek wel kerst! De wijn vloeide rijkelijk en de frituurpan maakte overuren. Want ondanks dat mijn moeder en ik zorgvuldig een 3-gangenmenu hadden voorbereid, bleek er niet genoeg eten te zijn. We hebben het hele vriesvak afdeling frituur geplunderd. Ik moet toegeven dat dit laatste kroketje goed smaakte. Aan het eind van de avond was het tijd om afscheid te nemen van mijn zus en haar man. Heel gek. Het voelde als een gedag zoals altijd, maar in je hoofd weet je wel beter. De volgende dag was namelijk D-DAY.

De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier. Samen met mijn ouders, tante, nicht en hubbie, 5 koffers en wat handbagage vertrekken we om 9.30u richting Schiphol. Het is een normale autorit alleen voelt het in mijn buik anders. Op het vliegveld zijn ook mijn broertje + vriendin en mijn beste vriendin en haar man. We checken snel in zodat we die zware koffers kwijt zijn. Gelukkig hebben we nog tijd om met z’n allen wat te kunnen drinken, maar voor ik er erg in had was het tijd om richting gate te gaan. Hét moment waar ik de afgelopen weken het meest tegenop gekeken heb is daar: afscheid nemen. Gelukkig had ik vooraf geaccepteerd dat er gehuild zou worden, dus ik heb mijn tranen lekker laten gaan. Meteen al bij de eerste knuffel met mijn vriendinnetje. Na al die innige omhelzingen en lieve woordjes (bedankt pap en mam) moesten we toch echt richting douane. Dat was echt een ‘Ik vertrek’ / ‘Hello Goodbye’ momentje. Je loopt weg terwijl een groep mensen naar je staat te zwaaien en je blijft terug zwaaien tot je de bocht om gaat. We kwamen precies op tijd aan bij de gate en konden direct het vliegtuig in.

Austria

Het eerste deel van de reis was Amsterdam – Dubai, een vlucht van een kleine 7 uur. Liam vond het reuze spannend en zat direct met zijn hoofdtelefoon op naar een film te kijken. Mila vertikte het om te slapen maar heeft zich prima gedragen. Twintig minuten voor op schema zette we de daling in om te landen op Dubai. Helaas was er geen ruimte voor ons dus moesten we twintig minuten rondjes maken. Dit was net even te lang voor Mila. Zij had natuurlijk geen zin om zo lang in de gordel te zitten.

Deel twee was Dubai – Sydney, ruim 13,5 uur vliegen. Liam heeft aardig wat uurtjes weggetukt. Mila heeft haar oogjes ook wel dicht gedaan, maar voor het goeie niet lang genoeg. Iets voor 23.00 uur woensdagavond (lokale tijd) landden we in Sydney. Achteraf hebben we geluk gehad want tien minuten later werd het vliegveld tijdelijk gesloten i.v.m. hevige onweersbuien. Vanwege het slechte weer mochten de koffers niet uitgeladen worden (omwille van de veiligheid van de medewerkers) dus hebben we bijna een uur op onze koffers moeten wachten. Immigration was wel lief voor ons want we mochten gewoon naar de uitgang lopen. Geen snuffelhonden en geen border security mannetjes die onze koffers doorzoeken. Iets na 01.00 uur kwamen we in het pikkedonker aan in ons tijdelijke onderkomen. Eigenaar Sylvain gaf ons een snelle rondleiding door het huis en vertrok. Daar stonden we dan; in een ander land, in een vreemd huis, bloedheet en doodmoe. Het werd een kort nachtje…

Austria

Inmiddels zijn we een week verder. Het huis is geweldig, de kinderen maken weer gewone nachten en de jetlag is bijna over. De bankzaken zijn geregeld en we zijn de trotse eigenaars van Australische telefoonnummers. Jérémy is begonnen met zijn nieuwe baan en ik ben al druk op huizenjacht. Kerst staat voor de deur, maar dat is nog een beetje onwerkelijk met 25 tot 30 graden buiten. We hebben nu wel een kerstboom in huis dus dat helpt een beetje.

Austria

Vanuit een warm Australië wens ik jou een hele fijne kerst. Geniet van deze gezellige tijd met familie en vrienden en maak van 2016 een feestje! Uiteraard lees je in januari weer een blog van mij op Mama tot the max. Ondertussen kun je mij volgen op instagram onder de naam ourlifedownunder.

Austria

 

See ya!

Welke droom ga jij volgend jaar verwezenlijken? 

 

 

 

NEW Babycadeaus 336x280

Paulien

Paulien is 33 jaar en getrouwd met de Franse Jérémy. Sinds hun eerste vakantie Down Under in 2010 dromen ze over een leven in Australië. Niet permanent, maar voor een jaar of drie. In december 2015 gingen ze het grote avontuur aan. Ze wonen nu met kids Liam (4) en Mila (1) in Sydney. P

4 Reacties op “
G’day from Australia

    • Ja we zijn blij dat het opruimen en afsluiten achter de rug is. Kerst overkomt ons een beetje dit jaar. Het is hier al 24 dec en moet nog boodschappen doen. Oeps…

Laat een antwoord achter aan Paulien Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!