Stiekeme gedachtes: ga ik evenveel houden van mijn tweede kind?
Maxime is vanaf dag één onze trots, ons prinsesje, ons alles, daar kan niks of niemand overheen…Ik houd zo ontzettend veel van haar dat ik gewoon bang ben dat ik die liefde nooit meer kan of zal voelen voor iemand anders. Ik houd nog meer van haar dan van mezelf… In mijn ogen is ze perfect en kan ik me niet voorstellen dat iemand anders dit kan evenaren. Toch komt er heel snel nog een wondertje bij en hoor ik van iedereen om me heen dat je ook daar zoveel van gaat houden. Wat ik me dan afvraag is: ga ik die liefde die ik nu geef verdelen over de twee of heb ik nog eens zoveel liefde in me om die aan ons tweede meisje te geven?
“a baby fills a place in your heart you never knew was empty”
DE MOEDER -KIND BAND
Pas op het moment dat je moeder werd kon je voelen hoe veel je van iemand kan houden. Niets in het leven vergelijkt de liefde die je voelt voor je kind, de grote behoefte om hem te beschermen en zelfs de bereidheid om je eigen leven te geven.
De band die je als moeder opbouwt met je kind gebeurt voor iedereen in een ander tijdsperspectief. Sommige moeders voelen zich al een echte moeder zodra de zwangerschapstest positief blijkt. Anderen voelen de liefde groeien tijdens de zwangerschap of na de geboorte als ze de baby eindelijk in hun armen sluiten. Maar het is ook heel goed mogelijk dat je een paar dagen, weken of zelfs maanden nodig hebt na de geboorte om een bijzondere band te voelen met je kind. De moeder-kind band is een complex proces dat absoluut niet uitgelegd kan worden in woorden; je moet het zelf ondervinden! Probeer maar eens een duidelijke uitleg te zoeken van ‘moederliefde’…die is heel moeilijk te vinden. Je kunt gewoonweg niet onder woorden brengen hoe veel en hoe diep de liefde is voor je kind. Iedere uitleg zou tekort doen aan de gevoelens die je (uiteindelijk) voelt.
DE LIEFDE VERDELEN OF DE LIEFDE VERDUBBELEN
In mijn eerste zwangerschap was ik zoal bezig met mijn gewicht, de zwangerschapsstriemen en of ik wel een goede moeder zou worden. Nu in mijn tweede zwangerschap merk ik dat deze onderwerpen minder belangrijk zijn en vraag ik me meer af hoe ons tweede wondertje zal passen in ons gezin en welke impact ze heeft op ons en vooral op Maxime.
Op dit moment neemt de moederliefde voor Maxime mijn hele hart in beslag. Maar ik weet ook dat ze zeggen dat de liefde voor je kinderen grenzeloos is. Ik kan me er zo weinig bij voorstellen en ben soms bang dat ik niet meer liefde in me heb. De grote vraag die steeds door mijn hoofd spookt is: ga ik de liefde die ik nu geef aan mijn dochter verdelen of komt er nog meer liefde in mij naar boven die ik aan mijn ander meisje kan geven? Ik ben zo ontzettend benieuwd hoe mama’s, die al meer dan één kind hebben, dat ervaren!
Soms maak ik me ook wel druk of Maxime erop “achteruit zal gaan”. Een grote reden waarom we nog een kindje wensten is omdat we graag een broertje of zusje voor Maxime wilden. Haar zusje op komst zou dus een verrijking voor ons maar zeker ook voor haar leven worden. Maar waarom vraag ik me dan vaker af of Maxime eronder zal gaan lijden? Ik vraag me vooral af hoe ik in godsnaam de tijd en de aandacht tussen de twee meiden moet gaan verdelen zonder dat Maxime het vervelend vindt dat mama niet meer alles alleen met haar kan doen.
VERTROUWEN
Ik heb mijn angsten (misschien een te groot woord, maar jullie snappen me wel) gelukkig kunnen bespreken met veel dierbaren om me heen. En eigenlijk krijg ik steeds hetzelfde antwoord: dat ik evenveel ga houden van ons twee wondertje als van Maxime en dat de liefde die nu geef zal verdubbelen. Eigenlijk weet ik dit ook wel, want deze gedachtes worden gecreëerd door mijn hersenen, terwijl mijn moederhart wel weet wat het moet doen. Ik probeer dan ook niet teveel mijn gedachtes toe te laten en vooral mijn hart te volgen. En ik zal echt niet de enige moeder op deze planeet zijn die haar liefde niet kan verdubbelen.
Zo benieuwd hoe jullie hierover denken! Laat je het me weten in de reacties!
Liefs,
Stay connected