Maxime en Lilou: de eerste ontmoeting tussen de zusjes

Marjon
20 maart 2017

Een van de mooiste momenten in mijn leven is de ontmoeting tussen mijn twee dochters. Nooit had ik durven dromen dat ik zoveel liefde zou voelen voor deze twee wondertjes. JP had Maxime ’s ochtends toen ze wakker werd verteld dat ze een zusje had gekregen. Ze wilde natuurlijk zo snel mogelijk naar ons toe en dus kwamen ze ook al vroeg in de ochtend, samen met mijn schoonouders die dit prachtige moment voor ons vastlegden.

Ze kwam de hoek omlopen en mijn “kleine” meisje leek ineens zo groot. Bijna 4 jaar lang is ze mijn kleine poppetje geweest en nu ineens was ze de grote zus. Vanaf het allereerste moment heeft ze die rol geaccepteerd en zelfs heel goed vervuld.

Ik had Lilou op mijn borst liggen en Maxime liep op ons af. Ze zei met een heel zacht stemmetje: “mama…”, meer kwam er niet uit. Ze was overdonderd, dat zag ik aan haar oogjes. Ik zei heel zachtjes dat ze bij me op bed mocht komen zitten. JP tilde haar op bed en ik gaf haar een hele dikke kus. Vervolgens zei ik: “dit is je zusje, aai haar maar eens.” Dat deed ze en helemaal uit haar zelf gaf ze Lilou een kusje op haar hoofdje. Natuurlijk kwamen de traantjes weer op en ik keek JP aan. Ook hij had het even moeilijk, ik zag een hele trotse papa staan.

Ik vroeg aan haar of ze al wist hoe haar zusje heette: “ja,” zei ze, “Lilou” en ze moest lachen. Ze ontdooide en begon langzaam te praten met ons. Die eerste paar minuten met ons vieren waren onbeschrijfelijk.

Ik plaatste deze foto later op instagram met de tekst: “YOU NEVER GET THE SAME MOMENT TWICE IN LIFE.” En dat is echt zo, een bijzonder moment waar ik ontzettend dankbaar voor ben dat ik dat heb mogen meemaken.

Nooit had ik durven dromen dat ze van het eerste moment zo lief, zorgzaam en beschermend zou zijn voor haar zusje.

LILOU HAD EEN CADEAUTJE

We wilden dat de eerste ervaring met haar zusje voor Maxime zo positief mogelijk zou verlopen. We kregen de tip van vrienden een cadeautje te kopen voor haar en dit mee te nemen naar het ziekenhuis. Dat hebben we ook gedaan. We kochten de ‘babypop “maak Maartje beter” van Vtech. Zo was er een linkje naar het ziekenhuis en omdat het een pop was leek die ook weer op haar zusje. Na de eerste vijf minuten zei JP tegen Maxime: “Maxime, wat staat daar in de hoek? Dat is een cadeautje voor jou dat Lilou mee heeft genomen voor jou uit de buik.” Ze geloofde het meteen en liep op het cadeau af: “is dat voor mij? Heeft Lilou dat meegenomen?” Ja, zeiden JP en ik tegelijk. “Maak het maar eens open.” Ze glunderde van blijdschap en heeft de rest van het bezoek met de pop gespeeld. Het was inderdaad een schot in de roos. Ze vertelde de weken erna tegen iedereen dat ze van Lilou een mooie pop had gekregen. Ik weet zeker dat het eraan heeft bijgedragen dat ze zich niet “bedreigd” voelde door Lilou en vanaf het eerste moment helemaal dol was op haar zusje.

ZUSJESLIEFDE

De liefde tussen de meisjes is onvoorwaardelijk. Ze zijn enorm op elkaar gesteld. Heel erg gek is dat Maxime soms de enige is die Lilou stil kan krijgen. Dan is ze enorm aan het huilen, maar zodra ze Maxime hoort of ziet is ze stil en kijkt ze aandachtig naar haar. Maxime mag dan ook niet meer weg gaan, want zodra dat gebeurd begint Lilou weer even hard te huilen.

Ook is Lilouke constant op zoek naar haar grote zus. Ze hoort dat Maxime in de ruimte is en draait dan alle kanten op met haar hoofdje om haar te zoeken.

De ochtenden zijn vaak bijzonder. Ik heb altijd een moment nodig mezelf aan te kleden en te verzorgen. Lilou wil meestal niet alleen gelaten worden en dus leg ik haar tussen allemaal kussen op Maxime haar bed. Maxime is tegenwoordig ook bezig met zichzelf “mooi maken” en rent als een dolle door haar kamer. Kettingen moeten aan, lippenstift (een houten haha) moet op, parfum wordt opgespoten en nog twintig dingen. Het leuke is dat ze iedere stap die ze zet uitlegt aan Lilou. “Kijk Lilouke, nu moet de grote zus even parfum opdoen. Ruik maar eens, als je later groot bent mag je die ook op” of “Vind je de ketting van de grote zus zo mooi? Die mag je wel eens lenen hoor, maar vandaag niet want vandaag moet ik hem zelf aan.” Lilou vindt het geweldig. Die brabbelt gezellig mee en trappelt er vrolijk op los. Ik probeer deze momenten enorm intens te beleven. Vaker ga ik dan ook even om het hoekje staan en kijk ik naar het tafereeltje. Natuurlijk prijs ik me de gelukkigste moeder van de hele wereld op dat moment.

Zelf heb ik nooit mogen ervaren hoe het is een zusje te hebben. Maar als ik mijn twee dochters samen zie dan geloof ik dat het heel bijzonder is om een zus te hebben. Vanaf het eerste moment is er een onbeschrijfelijke liefde tussen deze twee meisjes. De band groeit nog iedere dag en ik kan niet wachten wanneer ze samen gaan spelen, elkaar geheimpjes vertellen, samen lachen en samen huilen. Wij zullen ze zeker meegeven dat ze er voor elkaar moeten zijn en elkaar moeten helpen waar dat kan. Maar mijn moedergevoel zegt dat deze twee nog heel veel aan elkaar gaan hebben.