HAPPY SINGLE MOMS: Een BAM-Moeder, wat is dat?

Myra is alleenstaande moeder en heeft daarnaast haar eigen bedrijf: Happy Single moms. Af en toe geeft ze op MAMA to the max haar visie over het moeder zijn en alles wat daarbij komt kijken. Vandaag vraagt ze zich hardop af of ze een BAM-moeder is. Weten wat dat is? Lees snel verder….
EEN BAM-MOEDER
De meeste moeders kennen de term ‘BAM’ wel, Bewust Alleenstaande Moeder. Ik heb mezelf altijd beschouwd als een alleenstaande moeder, maar toch klopt die term niet helemaal. Mijn vriendinnen noemen zichzelf namelijk ook alleenstaande moeders. Zij zijn echter -doordat zij in een co-ouderschap zitten- een hele andere alleenstaande moeder dan dat ik zelf ben, doordat ik echt letterlijk alles alleen doe.
Misschien ben ik ergens zelf ook wel een BAM mam? Want mijn ex-partner heeft me vanaf het begin van mijn zwangerschap verteld dat hij niet achter mijn zwangerschap stond. Dus ergens heb ik er wel ‘bewust’ voor gekozen om het alleen te gaan doen. Een groot verschil is echter dat ik op dat moment al zwanger was, waar de ‘reguliere’ BAM mams zich laten insemineren door een donor. Daarnaast had ik eigenlijk nooit verwacht dat mijn ex mij het ook echt alleen zou gaan laten doen. Ik dacht namelijk echt dat hij van mij hield en ik kon me niet voorstellen dat je iemand van wie je houdt zou laten vallen. Ook kon ik me niet voorstellen dat wanneer je je eigen kind in je armen zou houden (volledig ‘gemaakt’ in liefde), dat je daar je rug naar toe zou kunnen keren. Zo ‘bewust’ heb ik er dus ook niet voor gekozen, dus een echte BAM mam ben ik ook weer niet.
Wat maakt het ook eigenlijk uit, welke ‘titel’ je hebt. Eigenlijk niet zoveel maar ik begon er echter over na te denken, nadat ik mijn ex vorige week (na een jaar) weer sprak aangezien hij gestopt was met betalen voor onze dochter (een klein bedrag, maar toch…). Voor het eerst begreep ik ook een beetje hoe zwaar een co-ouderschap kan zijn, want zodra de liefde tussen twee mensen weg is, ontstaat er een hele andere ‘relatie’. Eentje met weinig begrip en veel verwijten.
En hoewel ik dacht dat ik na ruim een jaar ‘rouwen’ mijn ex wel verwerkt had, kwam er toch weer lichtjes wat oude pijn naar boven. Mijn ex zei doodleuk “jij hebt wat je wilde en je gaat vrolijk verder”. Dat was wel even slikken…. Heb ik wat ik wilde…? Ja, ik wilde dolgraag een kind en ja, ik wilde dolgraag een kind van de man van mijn dromen (waarvan ik toen dacht dat hij dat was). Dus ja, natuurlijk was ik blij met de zwangerschap! Maar wilde ik dat op deze manier? Wilde ik dat hij mij in de steek liet? En nog belangrijker, wilde ik dat hij mijn kind in de steek liet? Zeer zeker niet!
Wat hij helaas niet beseft is hoe ontzettend veel verdriet ik heb gehad van het feit dat hij niet alleen ons kind, maar ook mij in de steek heeft gelaten. Man, wat was ik tot over mijn oren verliefd op deze man. Wat ben ik over mijn eigen grenzen heen gegaan en wat heb ik met mijn hoofd in het zand gezeten, door pure liefde naar hem toe. Hij was echt de man met wie ik oud wilde worden en ik had letterlijk alles in mijn leven laten vallen voor hem. Als je zoveel van iemand houdt, dan breekt het echt je hart als diegene keihard de deur in je gezicht duwt. Dat heb ik het afgelopen jaar goed verwerkt en ik ben ook in gaan zien dat hij eigenlijk helemaal niet ‘de; man voor mij was.
Dus ruim 1 jaar verder. 1 Jaar nadat het verdriet om het verlies begon, wordt de oude pijn weer heel lichtjes aangewakkerd. Maar het is goed, heel erg goed zelfs. Want voor het eerst zie ik in, dat de man waarvan ik hield helemaal niet echt was. Dat klinkt misschien niet leuk, maar het is ook niet leuk om in iemand te blijven geloven die je keer op keer teleurstelt. Ik weet nu echt waar ik aan toe ben en dat ik niets van hem hoef te verwachten. Hoop doet leven, maar het kan je ook teleur laten stellen. Nu ik geen hoop meer heb, hoef ik ook de teleurstelling niet continu te voelen. Ik stond al heel erg positief in het leven en dat sta ik nu nog meer. Doordat ik nu echt weet dat het alleen mijn dochtertje en ik met z’n tweetjes zijn, voel ik een intense kracht en ook een ontzettende zin in de toekomst die wij samen tegenmoet gaan!
Ook zie ik (nog meer) in welke dingen ik zelf fout heb gedaan en wijs ik ook de vinger naar mijzelf. Hij was niet diegene die me de dingen aandeed, ik deed het mezelf aan omdat ik zo hunkerde naar liefde. Ik ben gegroeid en ik ben hier een beter persoon van geworden, een betere moeder en een betere toekomstige partner. Normaal gesproken wanneer ik pijn van de liefde ervaarde kon ik zeggen “ik zou willen dat ik hem nooit ontmoet heb”. Nu zal ik dat nooit denken, want dankzij onze liefde (of die voor hem nou echt was of niet, voor mij was het in ieder geval wel zo) is mijn engel geboren. En zij…. zij is een wonder. Niet alleen voor mij, maar voor duizenden alleenstaande moeders. Waarom? Zonder haar was ik geen alleenstaande moeder en zou ik Happy Single Moms nooit zijn gestart… En het is onvoorstelbaar hoeveel dankbare reacties ik van moeders krijg dat Happy Single Moms bestaat en hoeveel moeders er steun aan hebben dat zij met elkaar in contact kunnen komen en zich zo niet meer de enige op de wereld voelen die alleenstaande moeder is.
Mijn dochter…. Zij is dus echt een engeltje van boven….
Liefs,
Myra
Stay connected