Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Depressie: hoe het begon deel 1


8 april 2016


<

Ieder huisje heeft zijn kruisje zei mijn oom wel eens, nu moet ik toegeven dat hij echt gelijk heeft gehad. Voor de buitenwereld kun je het allemaal zo rooskleurig laten lijken als je zelf wil. Helaas gaat niet alles over rozen. Daar kan ik alles over vertellen.

Hoewel ik heel erg twijfelde of ik dit verhaal wel wilde delen, heb ik toch besloten dit te doen. Niet omdat ik mijn verhaal kwijt wil, maar omdat ik mensen met een depressie wil laten zien dat het goed kan komen. Echt waar!

 

depressie, dood, mama, papa, baby, blog, MAMA to the max

 

Toen ik in 2007 te horen kreeg dat mijn vader nog maar een paar maanden te leven had schrok ik natuurlijk enorm. Maar ik kon dit heel diep wegstoppen en wilde er niet over nadenken of over praten. Zo jong en naïf als ik was, werkte dit echt uitstekend.

In januari 2008 is hij overleden. Pas een half jaar later kwam bij mij het verdriet dat ik mijn maatje echt kwijt was. Hij zou niet meer terugkomen. Nooit meer die flauwe grapjes uithalen en het was nu ik tegen mama in plaats van wij tegen mama, als er een discussie was.

Ik zag hoe mijn moeder onder het verdriet doorging en wilde haar niet ook nog eens ‘lastig vallen’ met mijn verdriet. Praten lukte niet en als iemand vroeg hoe het met me ging was het antwoord standaard: ‘goed’. Maar diep van binnen ging het helemaal niet goed.

 

Alles werd steeds grauwer en ik had nergens zin meer in.

 

depressie, dood, mama, papa, baby, blog, MAMA to the max

 

Een depressie sluipt erin, ik kan dan ook niet vertellen wanneer ik echt in mijn diepte punt kwam, want daar kan ik me niet heel veel meer van herinneren.

Ik wilde niet meer leven zonder mijn vader. Dat was een ding wat ik wel zeker wist. De dagen thuis waren veranderd in dagen van discussies en ruzies.

Slapen lukte niet meer. Elke keer als ik m’n ogen dicht deed zag ik hoe mijn vader stikte door de Long Fibrose (een ziekte waarbij je longblaasjes steeds kleiner worden en geen zuurstof meer opnemen, uiteindelijk krijg je geen lucht meer en stik je).

Toen ik bij een psycholoog terecht kwam werd pas duidelijk hoe zwaar mijn depressie op dat moment al was. Ik wilde namelijk echt niet meer leven en elke keer als ik op de snelweg reed wilde ik op een boom afrijden, om er zo een einde aan te maken.

Op een gegeven moment ben ik steeds minder gaan eten in de hoop dat mijn lichaam ermee zou stoppen. Voordat ik het wist kwam ik van de drup in de regen en was er geen uitweg meer. Ik zat vast in mijn eigen lichaam. Het gevoel dat niemand me meer kon helpen overheerste.

 

depressie, dood, mama, papa, baby, blog, MAMA to the max

 

Ik had mezelf geïsoleerd en wilde niet geholpen worden. Uiteindelijk kwam ik terecht bij een psychiater die zich helemaal rot schrok. Op dat moment ben ik gelijk aan de anti-depressiva begonnen. Iets wat later mijn leven heeft gered.

In deel twee vertel ik jullie hoe ik steeds meer uit die negatieve spiraal kwam. Maar vooral hoe het nu met me gaat.

 

Juliette

Mama van mijn dochtertje Beaudine Charlotte. Ik ging van (onbezorgde) feestende student naar single mama. Naast mijn verhalen op MAMA to the Max, heb ik ook een eigen blog Lief Klein Geluk - liefkleingeluk.nl

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!