Broer en zus, ruzie en een kus
Terugdenkend aan de keer dat mijn broertje heel hard in mijn gezicht schreeuwde: je bent mijn moeder niet!! Of de keer dat hij zo boos was op mij dat hij uit frustratie de deur in mijn gezicht dicht wilde gooien, maar dat de glazen deur dat niet overleefde. O ja, en dan die keer dat hij met zijn vriendjes aan het computeren was en ik alle stekkers en aansluitingen uit de computer trok. Dat hij precies hetzelfde deed toen ik met een werkstuk bezig was……
Ruzie
Nu tig jaren later zie ik hier in huis namelijk ook regelmatig een kleine versie van mij en mijn broer rondlopen. Bovengenoemde voorbeelden waren meer in de leeftijdscategorie 10-16 jaar, maar toch…..O mijn god, wat kunnen die twee al tekeer gaan tegen elkaar. Eigenlijk is het tegenwoordig meer standaard dan uitzondering. Zet ze naast elkaar met speelgoed, ipad, eten of een spelletje en binnen 10 minuten begint 1 van de 2 te schreeuwen of te huilen. Zuchtend loop ik er dan op af en vraag lichtelijk geirriteerd of ze dan echt geen 10 minuten naast elkaar kunnen zitten zonder ruzie te maken?! “Ja, maar hij zegt dat ik moe ben en IK BEN NIET MOEEEE”, aldus Julie.
Dus dit…..met deze comics van Brian Gordon kanje er weer om lachen
Ik probeer haar uit te leggen dat ze zich niet zo op de kast moet laten jagen door haar kleine broertje. “Julie, jij bent 5 en hij is 3. Hij maakt maar een grapje en als jij daar zo op ‘hapt’ gaat hij alleen maar door. Jij moet de verstandige zijn en doen alsof je het niet hoort. Dan houdt hij vanzelf op.” Tegen James zeg ik dat hij zijn zus met rust moet laten. “Maar Julie doet mij bepalen….”, aldus James. Ok james, dat doet Julie nu niet meer, toch Julie? Nu gewoon lekker die boterhammen op eten en voeten thuis en niet aan elkaars bord zitten. En als er iets in dan komen jullie naar mama.
Samen spelen
Toch kunnen er na dit soort opstootjes toch vaak ook hele leuke speelsessies ontstaan. Het lijkt soms of ze even moeten opstarten of even moeten ‘uitvechten’ wie de richting gaat bepalen. Dat broertje van drie is namelijk niet zomaar gehoorzaam aan Koningin Julie, al denkt zij dat soms wel. In het geval van vadertje en moedertje of kind en moedertje gaat het vaak juist heel goed. Al denk ik dat dit komt omdat Julie dan vaak de richting van het ‘spel’ in beheer heeft en James zich in zijn rol schikt. Buiten spelen doen ze tegenwoordig ook leuk samen omdat James nu ook veel ‘kan’. Ze kunnen dus zeker wel samen spelen, alleen niet altijd. En moet dat? Moeten broer en zus altijd maar samen spelen?
Even zo’n fijn buitenspeelmomentje
Moeten broer en zus altijd maar samen spelen?
Ik denk het niet, maar dat is wel iets wat je gauw roept als je ergens bent of als je in de keuken staat. Hup jongens, ga even samen spelen dan kan ik koken. Dan ‘moeten’ ze dat dus van mij en dan vind ik het vreemd als het op ruzie uitloopt. Misschien wil Julie wel lekker alleen op haar kamer spelen met haar Little Pony’s. Dat is iets wat ik nu steeds vaker begin te zien. Zij wil even alleen op haar kamer zijn en dan is daar dat ‘irritante broertje’ (whu, where’s does that came from), dat haar stoort in haar spel. Waar ik eerder dan zei: hij mag gewoon op je kamer komen, stel je niet zo aan. Probeeer ik dat nu te respecteren en zeg ik tegen juist tegen James dat hij even zelf moet spelen. Soms is hij even teleurgesteld, maar over het algemeen kan hij heel goed zelf spelen. En dan heb ik dus twee zoet spelende kinderen in plaats van ruzie over de verhaallijn van Little Pony.
Niet met en niet zonder
1 Ding is zeker, het komt goed. Ruzie met mijn broer is verleden tijd en nu kunnen we vooral lachen om die herinneringen. Ik moet eerlijk zeggen dat als ik foto’s bekijk van Julie en James, dat zij de ruziemomentjes voor later ook vooral zullen moeten hebben van hun eigen herinneringen. De fotoboeken zijn namelijk vooral gevuld met liefdevolle broer en zus momenten.
Zo lief kunnen ze samen dus zijn
Broer en zus (of eigenlijk moet ik van Julie altijd zeggen: zus en broertje. Vooral de nadruk op ‘tje’ is erg belangrijk) ze kunnen niet met en niet zonder…… dat zal de komende jaren nog wel zo blijven. Maar goed, zolang die twee elkaar nog iedere dag een weltrustenkus of -knuffel geven, blij zijn om elkaar te zien en ook regelmatig samen de boel op stelten zetten (in positieve zin), denk ik maar: het zal er allemaal wel bij horen. Toch?
Liefs Mathilde
Ps: Ik vind het leuk om mijn ervaringen met jullie te delen, maar ben ook altijd heel benieuwd hoe jullie dingen aanpakken. Mocht je dus nog een goede tip hebben, hoe om te gaan met broer- en zusruzies. Ik hoor het graag! Wat ik me trouwens ook wel eens afvraag is of het alleen een broer- en zussending is, of zijn bijvoorbeeld 2 meiden samen ook zo? Leuk als je een berichtje post in de comments hierbeneden.
Stay connected