Bevallen met een veilige landing
“Hoera! Je bent erbij!” zegt een mail in mijn inbox. Ik ben erbij! Wat leuk en oh wat spannend! Ik mag voor Mama to the Max mijn verhalen op papier zetten! Mijn een-eiïge tweeling heeft een plekje in het boek “Twinspiratie” en ik mocht voor Joyce Kooijman een stukje schrijven over mijn tweelingzwangerschap in het boek “zwanger van de tweede”, dus ik grapte een poos geleden dat het langzaamaan tijd werd voor een eigen boek. Nu is dat misschien iets te hoog gegrepen, dus de mogelijkheid om te mogen voor Mama to the Max brengt me in ieder geval iets dichterbij een eventueel boek.
Ik ben Mandy, 34 en moeder van drie; een meisje van vier en een setje jongens van twee jaar oud. En samen met mijn entourage woon ik in het zonnige zuiden des Lands. Tijdens mijn laatste zwangerschap maakte ik noodgedwongen een carrière-switch van parttime apothekersassistente naar fulltime thuisblijfmoeder. Ontzettend fijn dat ik deze luxe heb, maar het is een pittige baan. In mijn vrije tijd kruip ik graag achter de naaimachine en laptop om mijn creativiteit los te laten en naast de kinderen en huishouden ben ik dan wel door mijn tijd heen. Dat zijn dan ook de drie grootste onderwerpen waar ik over zal gaan bloggen; Kinderen, huishouden en DIY . Af en toe zal ik ook een uitstapje maken over bevallingen, superhelden en online shoppen.
Ik heb geen spannende hobby’s. Ik ben ook totaal niet avontuurlijk aangelegd,maar af en toe heb ik nog wel een uitbarsting dat ik vind dat ik iets spannends, avontuurlijks en totaal anders moet doen. De laatste keer was 2010, maar dat terzijde. Zo heb ik in 2009 samen met mijn vriend een tandemsprong gemaakt. Jazeker, vastgesnoerd aan een totaal vreemde man uit een vliegtuig gesprongen op 4km hoogte. Hoppa! En het was onbeschrijfelijk gaaf, mooi, adembenemend en voor mij nooit meer!! Ik probeerde eens iemand uit te leggen wat je kan verwachten bij een parachutesprong, maar het lukte me niet. Nee,die vrije val kan je niet aan iemand uitleggen… uh.. ja.. even denken…en ineens viel het me in “het is net als bevallen”. En dat was het ook.
Voordat je daadwerkelijk gaat springen,wordt je omgekleedt en voorgesteld aan je partner en maak je een ritje van ongeveer 20 minuten boven het gebied waar je straks gaat springen. Het is zoooo spannend!
In die 20 minuten die je boven in de lucht rondjes vliegt, klimt de spanning langzaam op. En dan krijgt de instructeur een seintje en zwaait hij de deur van het vliegtuigje open. Het waait zo hard buiten dat het lijkt alsof je eruit gezogen wordt en ineens realiseer jeje “dit is het”. Je kruipt dichter naar de deur toe en je voelt hoe de wind aan je trekt. Stiekem kijk je al over het randje naar buiten en je schrikt, “oh nee, ik wil niet meer” schiet nog even door je heen maar het is al gebeurd! De instructeur is al over het randje heen gewipt en samen vallen jullie tuimelend op 4 km hoogte naar beneden met een gigantische snelheid, zo hard dat je even geen lucht gehapt krijgt! De wind suist om je heen en ondanks dat je keihard naar beneden stort, lijkt de grond niet dichterbij te komen. Even lijkt het alsof hier geen eind aan komt…. en dan PLOF! Schiet de parachute open en zweef je op onvoorstelbare hoogte aan een doek en wieg je langzaam naar beneden, niks in de hele wereld kan dit gevoel overtreffen. Alles lijkt nu heel snel te gaan en ineens klap je op de grond en is het avontuur voorbij… De adrenaline giert door je lijf en je trilt van top tot teen. YES! Die pakt niemand je meer af en je hebt het gehaald! In één stuk! WOEHOE!!
Zo heel veel verschillen zijn er niet tijdens een bevalling. Wanneer jij weet dat je gaat bevallen, kleedt je je nog even om in iets gemakkelijkers, rijden jullie naar het ziekenhuis en maak je kennis met de dienstdoende verpleging. Het is reuze spannend en zelfs gezellig. De weeën volgen elkaar steeds sneller op en het duurt niet meer lang voordat de gyneacoloog (of de verloskundige) groen licht geeft.Je hebt voldoende ontsluiting, je mag persen! Je verzamelt al je krachten, denkt misschien nog even “ oh nee,ik wil niet meer” maar het is al gebeurd! jij bent volledig gefocust op jouw lichaam en jouw kindje en de rest suist langs je heen. De verloskundige roept nog wat woorden die maar half bij jou aankomen en PLOF! Ineens is jouw kindje daar en wordt op jouw borst gelegd. Niks in de hele wereld kan dit gevoel overtreffen! YES! De adrenaline giert door je lijf en je trilt van top en teen (en waarschijnlijk heb je het ineens ijskoud) BAM YOU DID IT!
En ja, in beide gevallen kan het mis gaan. Je kunt wat schade oplopen, een botbreuk bij de een, een totaalruptuur bij de ander, maar gelukkig gaat het grootste deel goed en voorspoedig. En natuurlijk is geen enkele bevalling hetzelfde, maar bij mijn beide bevallingen kon ik me wel aardig vinden in bovenstaande vergelijking.
Ik raad beide ervaringen absoluut een keertje aan en ik wens iedereen die nog moet bevallen een veilige landing!
Stay connected