Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Wat als je geen goed nieuws krijgt bij de 20 weken echo?


18 augustus 2016


mama to the max klompvoet klompvoetjes medische echo 20 weken
I

Ik betrap me er elke keer weer op; wanneer iemand mij mede deelt dat er een (medische) twintig weken echo aan zit te komen, vraag ik 9 van de 10 keer “ooooh wat spannend, willen jullie weten wat het wordt?!” Ondanks dat we zelf ooit een nare medische echo hebben gehad, sta ik er vaak niet bij stil dat het niet altijd goed en gezond hoeft te zijn. Dus toen familie voor de twintig weken echo ging, was ik ook (te) enthousiast. Ik was er 100% zeker van dat ze een meisje zouden krijgen. Nergens op gebaseerd hoor, gewoon een gevoel en ik wilde dolgraag weten of ik gelijk had.

Onsuccesvolle IVF

Nu moet ik even kort samenvatten hoe die eerste 20 weken zwangerschap eruit zagen voor een volledig beeld; Ze hadden vijf jaar geprobeerd om zwanger te raken en na een reeks onsuccesvolle IVF pogingen mochten ze eindelijk bij de aller-aller-aller-laatste poging positief testen! Ik gunde ze een goddelijke zwangerschap, eentje uit de boekjes, maar je hebt zo weinig in te brengen op dat gebied. Een hoop bloedingen verder bleek ze zeer afwijkende cellen met een sterk afwijkende opbouw in de baarmoederhals (PAP 4 cin 3) te hebben en dat was voldoende reden voor een extra onderzoek. Gelukkig was de situatie stabiel en hoefden er niks accuut behandeld te worden. Wel werd ze nauwlettend in de gaten gehouden.

klompvoetjes 01

20 weken echo

Dus toen die twintig weken echo eraan zat te komen, was ik van mening dat iemand maar een beperkte hoeveelheid pech in een korte tijd mag hebben, vooral als ik die persoon erg graag mag. Die medische echo moest gewoon goed zijn. Het duurde een eeuwigheid die dag voordat we iets hoorden. Ik heb met mijn telefoon vastgelijmd aan mijn hand door de kamer lopen ijsberen. Toen het laminaat slijtplekken begon te vertonen, kreeg ik een appje “we krijgen een meisje” YES! Ik had gelijk! Nog voordat ik mijn ik-wist-het-wel-dansje wilde starten, kwam het tweede appje. “Ze heeft klompvoetjes” en ik stond aan de vloer genageld. Shit.

Klompvoetjes

Klompvoetjes zijn heel goed te behandelen, het is niet iets heel heel erg maar ik had ze dolgraag een puntgaaf, niks-meer-aan-doen-meisje gegund. Later aan de telefoon vertelde ze me dat twee klompvoetjes typerend kan zijn voor trisomie 21 (syndroom van Down), trisomie 18 (edwardssyndroom) en trisomie 13 (Patau syndroom). Met de NIPT test kon uiteindelijk, na twee lange lange weken, alle drie de syndromen uitgesloten worden!

 

voetjes zijn helemaal goed gegroeid!

 

De behandeling in het kort: de eerste zes weken kreeg ze elke week bij de gipsmeester een nieuw gipsje (en alleen dan kon ze in bad gedaan worden). Na die zes weken werden de achillespeesjes gekliefd zodat de voetjes beter in de juiste stand konden groeien. Vervolgens een periode van 3 weken vast gips en daarna kreeg ze de brace. Het leek net een ieniemienie snowboard inclusief de stevige schoenen erop. Deze droeg ze 3 maanden 23 uur per dag, daarna alleen nog bij alle slaapjes voor de komende vier jaar.

klompvoetjes - gips - brace naast elkaarBehalve de medische vragen, waren er vooral praktische vragen. Kan ze straks gewone broekjes aan of moet alles een maat groter/baggy? Ik had een draagzak als kraamcadeau gekocht, was dat wel een goed idee? En past ze met de brace wel in de standaard slaapzakjes? Heeft ze er veel last van? Ik heb op alle vragen een antwoord gekregen;
Ze kon gewone broekjes aan doordat het gips opvallend dun was. Op de meeste foto’s zie je geeneens dat ze gips onder het broekje heeft. De draagzak werd pas later in gebruik genomen, omdat het gips sneed in de liesjes wanneer ze in de draagzak zat. Gelukkig is het een draagzak die tot een heleboel kilogram gebruikt kan worden, dus nu komt de draagzak goed van pas. Ze past met gemak in de meeste slaapzakjes en nee, ze heeft er geen last van of ooit van gehad. Het heeft zelfs nog een voordeel; ze heeft rete-sterke buikspiertjes door het gewicht van de brace!

Gips vervangen

Eigenlijk het enige nadeel volgens papa en mama was dat ze niet uitgebreid met haar konden badderen. Dat kon alleen gedaan worden in het ziekenhuis wanneer één keer per week de gipsjes vervangen werden. Dat ze elke week 24 kilometer heen moesten rijden om het gips te vervangen, vonden ze geen probleem. Maar dat hun dochtertje niet helemaal opgekruld tegen ze aan kon kruipen terwijl ze lekker op de bank lagen te snoezen, dat was wel jammer. Veel meer nadelen konden ze zo niet te bedenken.

Het spannendste hebben ze al achter de rug; het doorhalen van de achillespeesjes en de vraag of de voetjes wel goed zouden gaan groeien. Beide zijn helemaal goed gekomen (het is niet aan te raden om mee te kijken wanneer ze de peesjes doorsnijden, ook niet voor de stoere oma’s) en die voetjes komen helemaal goed, ze is nu 8 maanden en je ziet niet aan haar dat ze ooit met afwijkende voetjes geboren is. Een puntgaaf, niks-meer-aan-doen-meisje! Tijd voor mijn ik-wist-het-wel-dansje 🙂

 

Liefs,

Mandy

p.s. Tijdens de natuurlijke bevalling zijn veel PAP cellen kapot gemaakt en heeft het lichaam er gezonde cellen voor in de plaats aangemaakt. Inmiddels is alles onder controle en is er geen verdere behandeling meer nodig!
Pampers

Mandy

In het kort; Mandy, 35 jaar, 15 jaar samen met Bart en moeder van drie; meisje Tess van zes en een setje jongens, Mats & Raf van vier jaar oud. Met dit gezelschap woon ik in het zonnige zuiden des Lands bovenop een berg. Tijdens mijn laatste zwangerschap maakte ik noodgedwongen een carrière-switch van parttime apothekersassistente naar fulltime thuisblijfmoeder. In mijn vrije tijd kruip ik graag achter de naaimachine om mijn creativiteit los te laten. Behalve chaotisch ben ik o.a. huishoudmanager, chauffeur, kinder-haarstyliste en anti-sport.

6 Reacties op “
Wat als je geen goed nieuws krijgt bij de 20 weken echo?

  1. Mijn zoon is 34 jaar geleden met twee klomvoetjes geboren.
    Het heeft een paar jaar geduurd voor dat alles goed was, en alles ouders moet je er veel tijd en geduld insteken.
    Nu heeft mijn zoon prachtige rechte voeten waar veel mensen jaloers op zouden zijn.
    Nu is het spannend omdat mijn zoon en schoondochter een kindje krijgen.
    Maar je moet altijd er niet altijd bij stil staan dat er iets mis kan gaan.

  2. jassica en kevin ik heb dit gelezen wist ook dat het goed ging komen maar ik begrijp de onmacht en het ongeloof tot je resultaat ziet. wel nu is het er en ik kan u beide alleen maar zeggen dat jullie alles gedaan hebben voor uw dochtertje wat nodig was.
    proficiat daarvoor en ik hoop dat jullie nog zeer lang samen kunnen genieten van julie dochter als je straks gaat zien dat ze overal mee kan lopen en begint met de normale meisjes kuren.nog vele groetjes harry en ingrid
    wees maar gerust fier hoor

  3. Mandy, wat heb je een ontzettend mooi en lief verhaal geschreven over onze lieve kleindochter en over haar trotse papa en mama.

  4. Wat mooi geschreven Mandy!
    De mama in kwestie kan jouw dansjes in goede en slechte tijden waarderen en jullie steun is denk ik meer dan goud waard! Trots op de papa en mama van dit puntgaaf niks-meer-aan-doen-meisje die zich overal zo positief doorheen geslagen hebben!

Laat een antwoord achter aan E.Peeters Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!