5x wat te doen bij jaloezie om de baby
Het zal jullie vast niet ontgaan zijn dat Marjon in december bevallen is van een prachtige dochter Lilou. En voor degene die haar op Instagram volgen hebben kunnen zien hoe trots grote zus Maxime het doet en hoe lief ze is voor haar kleine zusje. Super lief en aandoenlijk om te zien! Helaas is deze onderlinge liefde niet altijd vanzelfsprekend, zo weet ik uit eigen ervaring.
Een jaar geleden verwelkomde wij onze zoon en broertje. Dit ging op z’n zachts gezegd niet soepel. Huilbuien, jaloezie, driftbuien en op negatieve manier aandacht vragen waren de manieren van de oudste om de aandacht op te eisen. Ze kreeg 2,5 jaar alle aandacht en ineens moest ze die delen. Een grote overgang voor ons meisje. Ze wist haar plaats in ons gezin niet meer en moest heel erg wennen aan deze nieuwe dynamiek. Daarbij was (is) haar broertje een huilbaby waardoor de spanningen nog hoger opliepen.
Het is geen makkelijke tijd geweest maar we hebben er wel veel van geleerd! Ondanks alle voorbereidingen en erbij betrekken vond onze dochter het heel moeilijk. Het afgelopen jaar heb ik wel veel geleerd wat wel en niet werkt. Lees hieronder de tips hoe je met deze jaloezie kunt omgaan;
-
Voorbereiding
Afhankelijk van de leeftijd kun je tijdens de zwangerschap de oudste(n) vertellen wat er staat te gebeuren door middel van boekjes en verhalen. Natuurlijk is het voor een peuter/kleuter moeilijk om precies te begrijpen wat er staat te gebeuren, maar zolang ze het gevoel hebben dat ze overal bij betrokken worden is de kans kleiner dat ze zich achtergesteld voelen. Het idee dat onze dochter grote zus ging worden vond ze geweldig, dat het in de praktijk anders uitpakte konden we niet voorspellen. We hebben er in de voorbereiding alles aan gedaan om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen. Tijdens de zwangerschap grapte onze dochter dat ze zwanger was van een giraffe, dus toen ik bevallen was had ik een giraffe voor haar gemaakt, zodat ook zij een baby’tje had en zich belangrijk voelde.
-
Erbij betrekken
Voordat de baby er is kan de oudste al met veel dingen meehelpen, van het wassen van kleertjes tot spulletjes in elkaar zetten. Als de baby er is kan de oudste meehelpen met in badje doen of aankleden. Ondanks dat onze dochter te klein was om echt te helpen met aankleden, hielp ze met sokjes aangeven of drukkertjes dicht doen. Wat ook een groot verschil maakte bij ons was om haar hetzelfde te laten doen met haar pop, in badje, aankleden. Zo kon ik vooruit met de kleine en kon zij tegelijkertijd alles nadoen zonder dat we elkaar in de weg zaten.
-
Rust
Wij zijn heel erg gewend om de hele dag vol te plannen maar het is ook belangrijk om af en toe helemaal niks doen, voor de baby, voor mama maar vooral ook voor de oudste. De eerste weken vraagt de baby heel veel aandacht waardoor de oudste het gevoel kan krijgen dat er geen rust meer is. Nu is het in Thailand sowieso wel wat makkelijker om rust in te bouwen omdat we niet een overvolle agenda hebben, maar onderschat een moment van niks doen niet! Op deze momenten kan de oudste even bepalen wat er gebeurd en heb je meer aandacht voor de oudste. Schakel telefoons en tablets uit en richt je aandacht volledig op je oudste. Een paar minuten kan soms al genoeg zijn.
-
Verwennen
De eerste paar dagen na de bevalling staan vaak in het teken van de baby. Wij hebben ook een cadeaumand voor onze dochter gemaakt. Iedere keer als wij een cadeau uit de cadeaumand openmaakte mocht zij er een uit haar mand openmaken. Vaak waren het hele kleine dingen, maar het gebaar was genoeg. Als de kraamvisite een kleinigheidje meenam voor haar was ze weer helemaal in haar nopjes. We hadden wel duidelijk gemaakt dat het niet iedere dag feest is, maar nu omdat ze grote zus geworden was verdiende ze ook cadeautjes.
-
Communiceren
Dit lijkt een logische te zijn maar vooral tijdens de eerste weken kan dit door slaapgebrek wat verslechteren. Voor mij betekende dit af en toe de kleine iets langer laten mopperen totdat ik klaar was met de oudste en uitgelegd had dat haar broertje mama nu even nodig heeft. Ze was pas 2,5 jaar maar je zal verbaasd staan wat ze allemaal begrijpen. Ook als ze jonger zijn begrijpen ze veel. Zolang je de dialoog open houdt zal de oudste zich ook gehoord voelen. Gaandeweg heb ik dit beter onder controle gekregen. Het was voor onze dochter heel belangrijk om begrepen te worden. Ook als wij bepaalde gevoelens of emoties raar of onverwacht vonden, luisterde ik wel. Als ik dit niet deed mondde het vaak uit in een driftbui, puur omdat zij zich niet serieus genomen voelde. Jaloezie is een natuurlijke reactie en daar moest ze leren om mee om te gaan.
Dit is voor ons sowieso een groot leermoment geweest hoe belangrijk het is om goed te luisteren en te accepteren hoe zij zich voelt. Nu heb ik het natuurlijk niet over ongepast gedrag, maar over de emotie zelf. Zo leren ze ook meteen dat een emotie zelf niet slecht is, maar dat het de reactie op een emotie is niet de juiste kan zijn. Praten over gevoelens en emoties is altijd heel belangrijk, vooral in momenten van grote veranderingen.
In het begin was het echt heel erg zoeken maar inmiddels hebben we een goed ritme gevonden. Onze dochter heeft ruimte om zichzelf te zijn en zich te uiten. Zowel zij als haar broertje hebben een pittig karakter en laten goed van zich horen waardoor het af en toe best lastig om ze alle twee voldoende aandacht te geven. En net als we dachten dat alles onder controle was begint de kleinste, nu 1 jaar, jaloers te worden als zijn zus bij mij zit… Opvoeden zit voor uitdaging maar ik zou het niet anders willen!
Hoe bereiden of hebben jullie oudere kinderen voorbereid op de komst van een kleine? Zijn jullie tegen bepaalde dingen aangelopen of hebben jullie aanvullende tips? Laat het ons weten in de comments of op Facebook.
Stay connected