15x blijven genieten als het tegen zit
Zwanger mogen zijn en een kindje krijgen vind ik by far het mooiste wat me ooit overkomen is! Maar zoals ik zelf ervaren heb verloopt niet elke zwangerschap of geboorte even vlekkeloos, en kun je te maken krijgen met complicaties. In mijn voorgaande blogs heb ik jullie verteld over mijn zwangerschap, de vroeggeboorte van Loet en de complicaties die erbij kwamen kijken, waardoor onze zwangerschap en kraamtijd anders verliep dan dat we ons van tevoren voorgesteld hadden. Maar ondanks de tegenslagen heb ik bovenal ontzettend genoten van deze bijzondere tijd! Naar aanleiding van mijn blogs heb ik veel vragen gekregen van mensen die wilde weten hoe het mij gelukt is om altijd zo positief te blijven. Zodoende deel ik vandaag 15 tips die mij geholpen hebben om ondanks alles ook te blijven genieten van de meest bijzondere periode ooit: zwanger zijn en mama worden van je eerste kindje!
Als ik terug kijk op mijn zwangerschap, de geboorte van Loet en het eerste half jaar als mama dan denk ik vooral aan de vele onvergetelijke momenten die hierbij komen kijken! Ondanks dat er nogal wat dingen anders verlopen zijn dan dat je hoopt als je zwanger bent heb ik geprobeerd om dit niet ten koste te laten gaan van deze bijzondere tijd. Ik was vastberaden om er ondanks alles vooral van te genieten! (Om een lang verhaal kort te maken: tijdens de zwangerschap werd ik opgenomen vanwege een zwangerschapsvergiftiging en flinke groeiachterstand van de baby, na enkele weken verplichte bedrust werd ik echter zo ziek dat langer rekken niet meer veilig was en is onze fantastische dochter Loet met een keizersnede gehaald omdat ze in stuit lag. Ze woog 1610 gram en moest dus nog enkele weken in de couveuse doorgroeien. Ondertussen kreeg ik complicaties na mijn keizersnede waardoor ik ernstige nabloedingen kreeg, binnen 48 uur nog een keer geopereerd moest worden maar daarna wederom nabloedingen kreeg waardoor er bloed en stolsels in mijn buik kwamen die mijn lijf moest gaan opruimen en wat uiteindelijk weer tot een zenuwbeschadiging geleid heeft, waardoor ik alles bij elkaar een half jaar lang erg veel pijn had en hoofdzakelijk plat gelegen heb). Maar zoals gezegd: bij de pakken neerzitten is wel het laatste wat ik wilde en op mijn manier heb ik geprobeerd om toch zoveel mogelijk zelf voor Loet te zorgen en te genieten van de leukste baby ooit!
Hoe ik dat gedaan heb lees in in de onderstaande tips! Mocht je zelf ooit met tegenslagen te kampen hebben of moeite hebben met de uitdagingen die soms bij het ouderschap komen kijken, dan hoop ik dat mijn ervaringen jou kunnen helpen. Maar laten we voorop stellen dat je uiteraard vooral moet doen wat voor jou zelf goed voelt, want wat voor mij werkt is voor jou misschien heel anders. Uiteraard ben ik verre van een expert in hoe je moet omgaan met dingen die anders lopen dan gehoopt, en wie ben ik om te vertellen wat je wel of niet zou moeten doen, maar ik kan in ieder geval vertellen wat mij geholpen heeft en wellicht heb je er ooit nog iets aan… So, let’s go!
Mijn 15 tips om te blijven genieten
#1: Maar je bent wél zwanger!
Eerlijk is eerlijk, het is natuurlijk niet bepaald tof nieuws als je tijdens je zwangerschap hoort dat je per direct opgenomen moet worden in het ziekenhuis en je de rest van je zwangerschap in bed door zal moeten brengen, zeker niet als je daarbij ook nog ziek bent. Ideaal is anders en het is natuurlijk niet hoe jij je zwangerschap voorgesteld had, maar ik bedacht me steeds maar weer: je bent in ieder geval zwanger! Ik was zo ontzettend dankbaar dat het zo had mogen zijn dat er een kindje in mijn buik groeide en besefte me maar al te goed dat dat lang niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Dus wie ben ik dan om te klagen over een ziekenhuisperiode?! “Nothing worth having comes easy” en we maakte er gewoon het beste van!
#2: Maar we hebben er een kanjer voor teruggekregen die het wél goed doet!
Dit is toch wel de allerbelangrijkste reden waardoor ik iedere dag weer vrolijk was ondanks dat ik mezelf zo slecht voelde: MET LOET GING HET WEL GOED! Want tja, dat vind je als moeder toch het allerbelangrijkste en er bestaat geen betere pijnstiller ter wereld dan kroelen met je baby, horen dat je premature kindje al zó hard gegroeid is dat ze uit de couveuse mag, of het horen van haar eerste echte schaterlachje! Keer op keer bedacht ik me weer dat we zo ontzettend dankbaar mogen zijn dat het zo goed gaat met onze little fighter dat ik mijn eigen complicaties graag voor lief nam.
#3: Don’t panic en focus op wat goed kan gaan, niet op wat fout zou kunnen gaan!
Laten we voorop stellen dat complicaties altijd verre van gewenst zijn, maar tegelijkertijd komen ze met enige regelmaat voor en gelukkig is de medische wereld inmiddels dusdanig ontwikkelt dat de meeste complicaties tijdens en/of na de zwangerschap weliswaar erg vervelend, maar goed te behandelen zijn (extreme gevallen uitgezonderd uiteraard!). Natuurlijk schrik je als je te horen krijgt dat je kindje een flinke groeiachterstand heeft, of wanneer je hoort dat je een dag na de geboorte terug naar de OK moet vanwege inwendige bloedingen, maar paniek zal je niet helpen om de situatie te verbeteren; integendeel! Ik heb er altijd vertrouwen in gehad dat het goed zou komen en probeerde er op een relaxte manier mee om te gaan, wat ervoor zorgt dat je omgeving ook beter met de situatie om kan gaan! Want het laatste wat je erbij wilt hebben is stress of overbezorgde mensen om je heen toch?! En ook voor je baby is het erg belangrijk om ontspannen te blijven, want baby’s voelen het al snel aan wanneer een ouder gestrest of bijvoorbeeld verdrietig is, en worden daar zelf ook onrustig van. So keep calm!
#4: Kraamvisite?? Even wachten maar!
Het klinkt lullig, maar als er veel dingen anders lopen dan gehoopt en het echt nog niet goed met je gaat dan ben je het liefste gewoon lekker met z’n drietjes! Je moet alles een plekje geven en je wil alle energie die je hebt natuurlijk gebruiken om te besteden aan je baby en herstel. En ook al is het dubbel, want je wil je kersverse baby natuurlijk het liefste aan iedereen laten zien, wij hebben zo vaak tegen elkaar gezegd.. “moet je je voorstellen dat er nu ook nog visite zou zijn??!” Wij hielden iedereen op de hoogte met foto’s en filmpjes en geloof me, mensen hebben daar echt wel begrip voor. Neem je tijd, geniet met z’n drietjes en vind eerst je draai nu je thuis bent na zo’n lange ziekenhuisperiode.
Ik kroelde heel veel met Loet!
#5: Focus on what you can do en nogmaals: GENIET!
Alles bij elkaar heb ik door de periode die ik tijdens de zwangerschap moest liggen en de complicaties na de keizersnede een half jaar vrijwel hoofdzakelijk plat gelegen en ben ik enkele weken zelfs helemaal niet buiten geweest. En ja, dan is er dus heel veel wat je niet kunt doen, maar aan de andere kant zijn er genoeg dingen die je wél kunt doen! Afgezien van te veel online shoppen zijn er ook dingen die ik – door alles wat er gebeurd is – ben gaan doen die ik anders waarschijnlijk nooit gedaan had. Al liggend ging ik aan de slag om zelf een boxmobiel te maken (iets waar ik normaal gesproken waarschijnlijk nooit de tijd voor zou nemen), ik typte een dagboekje voor Loet, begon met het schrijven van deze blog, en ging een fotodagboek bijhouden op Instagram. Maar uiteraard met stip op nummer 1: ik kroelde heel veel met Loet! Uren lang hebben wij samen knuffelend in bed doorgebracht en daar kan echt geen pijnstiller tegenop! Ook genoot ik heel bewust van alle kleine dingen die ik langzaamaan kon gaan doen voor haar verzorging. Als je in eerste instantie niet in staat bent om je baby zelf in badje te doen dan is het daarna iedere keer weer speciaal als je het wél kunt! Sta daar dan ook echt even bij stil en geniet van dit soort kleine dingen! En relativeer alles, want het is misschien vervelend om niet alles te kunnen, maar wat is nou een paar maanden op een mensenleven?
#6: Aanvaard aangeboden hulp!
Hulp aannemen is moeilijk want natuurlijk wil je het liefste alles zelf doen en iedereen laten zien dat jullie het samen wel redden. Maar je moet ook realistisch zijn! Als jij niets kunt en zoals in ons geval alles in eerste instantie op de schouders van de kersverse papa aankomt dan is hulp aannemen het allerbeste wat je kunt doen! Op die manier zul je meer energie en tijd over houden voor elkaar! Wij krijgen vandaag de dag nog steeds veel hulp in de huishouding etc. en natuurlijk vind ik dat soms een beetje moeilijk, maar ik weet ook dat ik anders over mijn eigen grenzen heen zou gaan en nog minder energie zou overhouden om goed te herstellen. Dus ik ben iedereen die ons helpt eeuwig dankbaar en we maken er dan ook zeker gebruik van!
#7: Praat erover maar kijk vooral vooruit!
Er waren momenten voor ons die vrij heftig waren, zoals het moment dat mijn wond klapte door de hevige nabloedingen. Mijn ouders en Pat waren erbij toen dat gebeurde en dat was niet bepaald een fraai gezicht wat je een plekje zal moeten geven. Ik had er persoonlijk niet zo veel last van maar dat was niet voor iedereen het geval. Dus praat erover want daardoor kun je het makkelijker verwerken, maar kijk daarbij vooral vooruit. Ja, het was geen fijn moment, maar het is toch goed afgelopen?! Ik ben er nog, word zeker weer de oude en we hebben er de meest fantastische baby ooit voor teruggekregen!
#8: Wees extra lief voor elkaar en maak van iedere dag een feestje!
Pat en ik zijn sowieso nog erg verliefd, maar in zo’n periode is het heel fijn om net iets vaker naar elkaar uit te spreken dat je trots bent op elkaar, je de ander lief vind, of dankbaar bent voor alles wat de ander voor je doet. Want je kunt wel gaan klagen of chagrijnig worden omdat je pijn hebt of niet veel kunt, maar dat werkt toch extreem sfeerverlagend? Wees lief voor elkaar en maak op je eigen manier van iedere dag een feestje, al is het maar door jezelf te verwennen met iets heel kleins, zoals lekker McDonald’s halen i.p.v. ziekenhuis-eten, een dag alleen maar films kijken op bed, of oliebollen halen in de zomer. You name it! Gewoon, kleine dingen waar jij blij van wordt!
Ga zuinig om met je energie
#9: Luister naar je lichaam en save your energy for the right reasons!
Wat ik geleerd heb is dat het heel belangrijk is om echt naar je lijf te luisteren. Ik heb zelf nogal de neiging om dingen weg te wuiven, te denken dat het er allemaal wel bij zal horen en pijn te onderdrukken want ik heb een hoge pijngrens. Toch heb ik nu ervaren dat als je echt heel erg pijn hebt je dit beter kunt aangeven en niet altijd je kiezen maar op elkaar moet houden. Als ik wellicht beter aan gegeven had hoeveel pijn ik écht had die dag na de geboorte van Loet was ik wellicht al naar de OK gebracht voordat het inmiddels zover was dat de boel open knapte. En als ik niet na al die maanden steeds maar dacht: die extreme pijn komt gewoon door alle stolsels en het resorberen dan hadden ze mijn zenuwbeschadiging misschien wel eerder ontdekt en had ik eerder de juiste medicijnen kunnen krijgen waardoor ik weer wat mobieler werd. Nu bedoel ik uiteraard niet dat je bij ieder pijntje of kwaaltje moet gaan zeuren, want daar wordt je zelf – en iedereen om jou heen – natuurlijk verre van vrolijk van, maar geef het wel aan als het echt niet goed voelt! Want als je – zoals ikzelf wellicht teveel gedaan heb – alles een beetje weg lacht en je continu groot houdt dan wordt er ook minder snel verder gekeken natuurlijk.
Daar komt bij dat iedere moeder uiteraard moet herstellen van een zwangerschap en bevalling, en met al die gebroken nachten erbij kost dat natuurlijk veel energie. Als je daar bovenop ook nog moet herstellen van allerlei complicaties dan zal je energie helemaal ver te zoeken zijn. Ga er dan ook echt zuinig mee om! In het ziekenhuis kreeg ik de tip om mezelf te realiseren dat alle energie die ik stop in het pleasen van anderen niet gebruikt kan worden voor mijn herstel of de verzorging van Loet. En dat is natuurlijk zo, dus probeer van je af te zetten dat je ieder Whatsapp’je of mailtje meteen moet beantwoorden of iedereen die jou belt meteen terug moet bellen, en vertel gewoon eerlijk dat je dat nu allemaal niet bij kunt houden. Wij hebben af en toe een update geschreven en die naar iedereen gestuurd zodat mensen op de hoogte zijn en ook begrijpen waarom je wellicht minder of langzamer reageert dan normaal.
#10: Don’t give up!
Geef niet zomaar op als dingen niet meteen lukken!! Met doorzettingsvermogen kom je sowieso altijd het verst en ook als je te kampen hebt met tegenslagen moet je juist niet opgeven, want je bent vaak toch sterker dan je denkt! Zo werd mij bijvoorbeeld verteld dat de kans klein was dat ik borstvoeding zou kunnen geven door alles wat er met mijn lijf gebeurt was. Maar ik was vastberaden dat kleine stukje verzorging wat ik wél voor Loet zou kunnen doen niet van mij af te laten nemen. En ja, het heeft lang geduurd voordat alles goed op gang kwam, maar inmiddels is Loet al 6,5 maand en groeit ze nog steeds als kool, puur en alleen op mijn melkfabriek. Niet opgeven dus en naar je eigen gevoel luisteren! Voeden doe ik nog steeds graag liggend in bed. In eerste instantie moest dat wel vanwege de pijn, maar ik doe het nu nog want je hebt dan meteen een rustmomentje samen en na de voeding kun je nog lekker even knuffelen in bed!
#11: Get organized, laat los en focus!
Na maandenlang binnen zitten, een conditie die volledig weg is en medicijnen waar je ontzettend suf van wordt was ik langzaam veranderd in een enorme zeef. Als ik naar boven ging wist ik niet meer wat ik ging pakken, had ik mijn telefoon gehaald dan was ik alweer vergeten wie ik ging bellen. Dat is irritant natuurlijk, maar dat gaat vanzelf weer over dus orginiseer jezelf gewoon dusdanig dat je overzicht houdt, want anders heb je het gevoel dat er van alles moet wat nog niet klaar is en het laatste wat je kunt gebruiken is stress! Zodoende maakte ik veel gebruik van notities in mijn telefoon (die heb je meestal toch wel bij de hand) en maakte ik per dag een lijstje met dingen die echt moesten gebeuren. Simpelweg afstrepen en alles wat er niet op staat voor die dag zijn dingen waar je die dag ook niet aan hoeft te denken!
#12: Heb geduld – veel geduld – en leg jezelf geen onrealistische doelen op!
Ik heb mijn verwachtingen vaak bij moeten stellen. Toen ik plat lag tijdens de zwangerschap dacht ik; na de bevallig kan ik lekker weer alles doen, het is maar voor even. En toen daarna de complicaties kwamen dacht ik; met kerst gaat het vast weer goed, of met de carnaval ben ik wel weer de oude. Uiteindelijk was geen van allen het geval en duurt mijn herstel veel langer dan ik ooit had gedacht. Heb dus geduld en leg jezelf kleine doelen op die wél realistisch zijn om te halen! Iedere dag een klein stukje verder wandelen, of een keer zelf de was ophangen bijvoorbeeld. Dingen waar je normaal gesproken je hand niet voor omdraait maar die nu opeens een doel op zich worden. Wees blij als het je weer is gelukt! Ik zag het iedere keer als een klein stapje in de goede richting.
ze heeft eindelijk ook van die lekkere dikke benen en armen!
#13: Trek je niet teveel aan van ‘Oei, ik groei’ achtige lijstjes!
Iedere ouder heeft onzekerheden die komen kijken bij een baby, zeker bij een eerste, en bij een premature baby wellicht nog meer. Natuurlijk komen er zorgen kijken bij een couveuse kindje, maar wij hebben van het begin af aan gefocust op de dingen die wél goed gingen! Want Loet deed het fantastisch en wij hielden ons vooral bezig met de dingen die goed konden gaan i.p.v. wat er mogelijk mis zou kunnen gaan. We waren er heel ontspannen onder en kregen dat ook vaak terug te horen van de verpleging. Loet werd omschreven als een rustige, tevreden baby en ons is verteld dat het feit dat wij er zo relaxed onder waren hier goed aan bij gedragen kan hebben. Nu moet je natuurlijk wel beseffen dat Loet weliswaar een laag gewicht had maar niet dusdanig dat het kritiek was, want dan is dit natuurlijk echt makkelijker gezegd dan gedaan. Maar tot op de dag van vandaag proberen we er niet teveel mee bezig te zijn. Ja, ze loopt nog achter in gewicht, maar tegelijkertijd groeit ze als kool en heeft ze eindelijk ook van die lekkere dikke benen en armen! (Super trots!) En ja, als je alle ‘Oei,ik groei’ boeken gaat volgen dat loopt ze wel achter qua ontwikkeling, want ze kan bijvoorbeeld nog steeds niet rollen. Maar daar maken we ons geen zorgen om; ze volgt haar eigen tempo, doet het goed en is een hele vrolijke baby. Als je teveel op die lijstjes gaat letten en je gaat proberen te forceren dat ze alles “op tijd” moet kunnen dan heb je daar denk ik vooral jezelf mee, want je komt kindje komt er uiteindelijk wel hoor!
#14: Overload aan tegenstrijdige adviezen? WIJ zijn de ouders! It’s up to us!
Ik merk dat je gevraagd of ongevraagd wordt overladen met goedbedoelde adviezen. Je moet zus, je moet zo, dit is beter voor je baby, dat helpt tegen dit en ga zo maar door. Vaak spreken ze elkaar nog tegen ook! Realiseer je dat er maar 2 mensen zijn die bepalen wat het beste is voor je baby en dat zijn jullie zelf. Niemand kent je kindje zoals de papa en mama en het is aan jullie om te bepalen wat het beste voor je kindje is. Laat je niet gek maken en volg jullie eigen gevoel!
#15: Niet. Invullen. Voor. Een. Ander!
Tijdens mijn zwangerschap heb ik bij een trainingsdag van mijn werk een cursus mindfulness gedaan. Nu ben ik vrij nuchter en werken oefeningen als bodyscans voornamelijk op mijn zenuwen, maar één ding heb ik toch echt meegenomen en dat was de N.I.V.E.A. methode: Niet Invullen Voor Een Ander. Iets wat ikzelf altijd heel erg deed, maar inmiddels wat minder probeer te doen, zeker nu! Soms denk ik: wat moeten mensen wel niet denken dat ik nog steeds niet hersteld ben? Je ziet niets aan me en als je me een keer spreekt zul je weinig aan mij merken. Zullen ze niet denken: wat duurt het allemaal lang?? Of doe ik alles wel goed met Loet? Maar dan denk ik: O,ja.. N.I.V.EA!! Als iemand anders lang moet herstellen van complicaties, zou ik daar dan zelf iets van denken? Of als een moeder iets op een andere manier zou doen dan ik zelf, zou ik dan denken: wat doet zij nou? Nee, natuurlijk niet! Kortom: N.I.V.E.A.
#Tot slot: ALLES KOMT GOED!
Zelf vind ik het altijd een mooie gedachte om te beseffen dat uiteindelijk alles wel goed komt! Gaan er dingen mis? Dan is het straks extra fijn als het wel goed gaat! Zit alles even tegen? Dan besef je straks weer hoe fijn het is als het mee zit! En zo ook in deze situatie. Ik kijk terug op een hele bijzondere periode die ondanks dat het fysiek zwaar tegen zat vooral uit mooie momenten bestond en we hebben volop genoten van de eerste maanden als gezinnetje! Bovenstaande punten hebben mij echt geholpen en ik hoop dat jij er wellicht ook iets aan zult hebben mocht je ooit met tegenslagen te maken krijgen. Of heb jij misschien andere tips om goed om te gaan met soortgelijke uitdagingen? Ik hoor het graag van je!
Ik heb er zin in!
En dat alles goed komt blijkt ook nu maar weer want het gaat inmiddels al meer de goede kant op met mijn herstel. Mijn medicijnen heb ik kort geleden afgebouwd en mijn zenuwen zijn hersteld. Ik ben dan nog wel niet de oude, maar ik kom wel steeds een beetje dichterbij! En ondertussen ga ik gewoon op dezelfde voet door, blijf ik genieten van alles wat er op me af komt en werk ik verder aan mijn volledige herstel. Ik heb er zin in!
Liefs, Marlijne!
P.S. Wil je meer weten over ons gezinnetje en dagelijkse bezigheden? Volg ons dan op Instagram @love.laugh.loet.
Stay connected