Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Niet getrouwd, maar wel mijn MAN


22 februari 2016


love liefde koppel getrouwd verloofd gezin kinderen zwanger MAMA to the max
V

Verliefd, verloofd of getrouwd? Ik krijg vaak de vraag of JP en ik wel of niet getrouwd zijn, omdat ik hem wel ‘mijn man’ noem. Het leek me dan ook eens een goed moment om jullie uit te leggen hoe het zit. Lees je mee?

boom liefde koppel verliefd love boom MAMA to the max

Liefde van mijn leven

Vanaf 2004 ben ik al samen met de liefde van mijn leven JP. Het is misschien erg cliché, maar we kennen elkaar al best wel lang. We zaten namelijk bij elkaar op de basisschool. Niet dat we elkaar daar echt zagen staan, maar we wisten wel van elkaar wie we waren. Op de middelbare school ben ik JP een aantal jaren uit het oog verloren, omdat hij na het derde leerjaar naar een andere school is gegaan. We gingen ook eigenlijk nooit met elkaar om, want we waren totaal niet elkaars type. Hij behoorde tot de jongetjes op de scooters en ik was meer het meisje dat daar helemaal geen hoge pet van op had ;).

Toch gebeurde het in de zomer van 2004 dat we via een gemeenschappelijke vriend een avond samen op het terras zaten. Het was van beiden kanten liefde op het eerste gezicht. Ik kon hem sinds die avond niet meer uit mijn gedachten krijgen. En hij had blijkbaar hetzelfde en heeft er ook gelijk werk van gemaakt. Ik had hem namelijk verteld dat ik in Utrecht studeerde en hij had zo bedacht dat hij dat ook maar eens moest gaan doen. Hij hoopte dat hij daar meer met mij in contact zou komen. Nou, dat is ‘m dus mooi gelukt;).

Na 2 maanden in Utrecht waren we een stelletje! We waren 19 en 20 jaar, dus best nog wel jong. We maakten de afspraak dat we elkaar zoveel mogelijk vrij zouden laten, zodat we genoeg ruimte hadden om leuke dingen te doen buiten onze relatie. JP houdt bijvoorbeeld niet van ver reizen en ik wel! Ik ben dan ook vier maanden naar Guatemala en Mexico gegaan voor mijn Bacheloronderzoek en na mijn studie ben ik nog drie maanden gaan backpacken in Australië. Allemaal zonder JP en toch bleef onze liefde ontzettend bestaan. Sterker nog, we groeiden alleen maar meer naar elkaar toe en besloten dan ook (nu zes jaar geleden), dat we wilden gaan samenwonen (L).

 

huwelijk bruiloft liefde ibiza bloemen strand liefde love MAMA to the max

 

He popped the question

In September 2011 zijn we op vakantie gegaan naar Tenerife, waar JP mij ten huwelijk heeft gevraagd. Het was toen het mooiste moment in mijn leven. Ik droomde als klein meisje al van een sprookjeshuwelijk. Ik, in een witte jurk en mijn man die voor het altaar staat. Ik vroeg me altijd al af hoe het zou zijn om getrouwd te zijn. Ik kon mijn geluk niet op en was geloof ik de dag erna al bezig met het plannen van de bruiloft. Omdat we twee maanden erna ons eerste huis (een beetje onverwachts) kochten en we dat helemaal wilden verbouwen, stelden we de bruiloft een jaartje uit. We wilden ons immers maar bezighouden met één project tegelijkertijd en de verbouwing had nu even prioriteit. De verbouwing ging in het eerste kwartaal van 2012 helemaal goed. We trokken er begin mei in en we waren dolgelukkig.

 

Standaardcontrole bij de gynaecoloog

In diezelfde maand moest ik op mijn halfjaarlijkse controle bij de gynaecoloog. Ik heb namelijk op 20-jarige leeftijd mijn rechter eierstok verloren. Ik had al een keer eerder een cyste gehad aan deze eierstok, maar de tweede keer heeft mijn eierstok het niet overleefd. Tijdens de operatie zagen ze dat deze helemaal afgestorven was. Nu heb ik me er nooit heel erg druk om gemaakt, omdat ik wist dat de andere eierstok er ook nog was en deze vaak de functie van de andere eierstok ook overneemt. Wel ging ik in het begin iedere drie maanden op controle en later ieder half jaar. Dit was in mei 2012 dus ook het geval. Gewoon een routine check zoals ik deze inmiddels alweer zeven jaar had. Er was nooit meer een cyste geconstateerd aan de ‘goede’ eierstok dus ik ging er heel relaxed naartoe. Die ene keer in mei bleek het dus flink mis. Ik had een cyste aan mijn eierstok. Ik moest vrijwel gelijk huilen toen ik daar lag, want ik wist heel goed wat de gevolgen zouden kunnen zijn.

Ik moest me weer aankleden na de echo en aan tafel gaan zitten waar JP en de gynaecoloog al op mij aan het wachten waren. Er waren niet heel veel woorden nodig om ons te vertellen dat als we kinderen wilden, we daar niet meer te lang mee moesten wachten. Ik wist wat kan gebeuren door een cyste en zonder eierstokken, geen kinderen….!

We liepen naar buiten en JP had de deur nog niet achter zich dichtgetrokken en zei gelijk: “dat gaan we dus meteen doen hè”. Ik knikte heel hard ‘ja’ met mijn hoofd, alhoewel ik nog niet helemaal besefte wat er allemaal gebeurd was en wat dat ook voor gevolgen zou hebben.

Gelukkig wisten we al een hele tijd dat we graag kinderen wilden en konden we ons er vrijwel direct overheen zetten dat de bruiloft nog een tijdje uitgesteld moest worden. We waren er eerlijk gezegd ook helemaal niet meer mee bezig vanaf het moment van de controle in het ziekenhuis. Mijn cyste werd weggehaald en wij gingen ‘aan de slag’. We hadden van de gynaecoloog te horen gekregen dat we eerst een poos moesten gaan proberen en als dat niet zou lukken dan konden we terugkomen en zou er een proces in gang gezet worden via een ziekenhuismethode. Allebei gingen we er vanuit dat het dus nog wel een hele poos zou gaan duren. Ik stopte met de pil begin juni en was erg benieuwd of ik een normale cyclus zou hebben zonder de pil. Ik werd eind juni ongesteld en was eerlijk gezegd al bij dat dat dus gewoon goed ging. Ik werd uit mezelf ongesteld…wat een opluchting. Eind juli gingen we op vakantie naar Ibiza. We hebben daar een week flink gefeest met vrienden en we hadden een heerlijke tijd samen.

 

ibiza jp en ik liefde love vakantie MAMA to the max

 

Ik had eigenlijk volgens mijn planning de laatste dagen van de vakantie ongesteld moeten worden. Ik ging er vanuit dat ik dus niet helemaal een regelmatige cyclus had. Eenmaal een week thuis vertelde ik JP onder het genot van een wijntje samen in de tuin dat ik hoopte dat ik wel nog een keer ongesteld zou gaan worden, want anders zou ik dus een hele verstoorde cyclus hebben en konden we nooit weten wanneer ik vruchtbaar zou zijn. Hij grapte en zei: “misschien ben je wel al zwanger.” Ik vond het echt zo’n mannen opmerking…”kom jij weer,” zei ik. De dag erna was er wel zo’n stemmetje in mijn hoofd die me telkens het woord ‘zwanger’ fluisterde. Ik stond in de Etos en voordat ik het wist kocht ik een pakket van drie zwangerschapstesten van Clear Blue. Ik nam ze mee naar huis en legde ze in de la. ’s Avonds na het eten zaten we weer vanwege een heerlijke warme zomeravond in de tuin en vertelde ik aan JP dat ik de testen had gekocht. Hij zei gelijk: “je gaat nu een test doen.” Ik vond het nog al overdreven en zei: “nee, na het weekend.”

Maar hij bleef erop staan dat ik het NU zou doen. We liepen samen naar de badkamer en deden de test. Tijdens het wachten ging heel veel door mijn hoofd…wat als….vanalles kwam langs. En toen gebeurde het….er stond ZWANGER. We keken elkaar aan en ik moest meteen huilen. Het waren tranen van geluk, angst, ongeloof, dankbaarheid, de shock… JP werd er helemaal stil van, maar de lach op zijn gezicht zal ik nooit meer vergeten. Het was gelukt en een hele lange weg ernaartoe was ons bespaard gebleven.

De rest kennen jullie inmiddels wel. Negen maanden later werd ons mooie prinsesje Maxime geboren en we waren in de zevende hemel. We genoten zo van ons leven met ons drieën dat we eigenlijk niks anders wilden dan dat. Ik heb zelfs mijn baan opgezegd omdat ik niet meer fulltime wilde werken.

Maar Maxime wordt alweer drie jaar in maart, waarom zijn we dan in de afgelopen drie jaar niet getrouwd?

JP en ik hebben al heel snel besloten dat we pas willen trouwen wanneer ons gezin compleet is. We hebben altijd graag nog een tweede kindje, een broertje of zusje voor Maxime gewenst. Het lijkt ons het ultieme geluk om samen met onze kinderen deze verbintenis aan te gaan.

Daarnaast ben ik natuurlijk in 2014 begonnen met MAMA to the max wat heel veel tijd en energie heeft gekost. Ik had het plannen van een bruiloft er niet bij kunnen doen! Wij zijn al 12 jaar heel gelukkig samen en al helemaal sinds we Maxime hebben samen hoeven wij niet meer getrouwd te zijn om ons helemaal met elkaar verbonden te voelen.

 

getrouwd verloofd gezin marjon MAMA to the max
En waarom noem ik JP dan toch ‘mijn man’?

Omdat hij dat ook is! Hij is al 12 jaar mijn man. Mijn grote liefde, mijn steun en toeverlaat, mijn beste vriend en van niemand anders, dus MIJN man. Ik zeg altijd maar zo: ik hoef niet getrouwd te zijn om toestemming te krijgen om JP mijn man te noemen. Hij is van mij en hij is een man ;).

 

Ik vond het erg leuk om dit verhaal nu eens een keertje voor iedereen op te schrijven. Kreeg er de laatste tijd zoveel vragen over dat het niet meer te doen was iedereen privé te antwoorden. Ik ben dan ook erg benieuwd naar jullie reacties!

 

Heb je zelf je bruiloft ook moeten uitstellen of wil je helemaal niet meer trouwen? Laat het me weten, ben erg benieuwd.

 

Liefs,

 

MAMA to the max blog mama moeder baby kind opvoeding zwanger handtekening

 

 

 

Marjon

Volg MAMA to the max ook op Facebook, instagram, twitter en Youtube voor de laatste updates.

34 Reacties op “
Niet getrouwd, maar wel mijn MAN

  1. ZO mooi om te lezen! En wat bijzonder om te lezen over het verhaal van je eierstok wat zal dat heftig zijn geweest! Maar wat een pracht gezin zijn jullie!

    Ik noem mijn “vriend” ook altijd mijn man en iedereen zegt dan gelijk Oow ben je getrouwd?? Uhm nee dat hoeft toch ook niet het voelt als mijn man en wij hebben ook twee prachtige kids! En nog niet verloofd dat hoop ik natuurlijk wel Hihi mijn droom is natuurlijk ook zo een mooie jurk en alles erop en eraan! Maar ook een wens om alle kids erbij te hebben. Alleen moet ik er eerst achter komen of het bij twee blijft Hihihi!

    Vind het echt knap hoe je het allemaal doet!

  2. Wat mooi! Wij zijn inmiddels 10 jaar samen en ook 2 kindjes verder(kiara van 3 jaar en Kenji is 8 maanden). Ik wilde altijd graag trouwen, maar dan wel groots. Vandaar dat we het altijd uitgesteld hebben. Nu zou ik heel graag dezelfde naam dragen als mijn vriend en kindjes zodat we ‘echt’ bij elkaar horen. Groot is niet meer belangrijk voor mij, alleen ons gezinnetje ❤

  3. Ik en mijn man kennen al sinds 2004 wij kennen elkaar al 12 jaar. In 2010 gingen wij verlofen. Maar we waren nog aan het studeren dus eerst de diploma in de hand. In 2011 hadden wij allebei onze diploma’s en een partuculier huisje. En eind 2011 gingen we trouwen.
    De jaar erop 2012 werd ik zwanger en moesten we de partuculier woning verlaten omdat je geen kinderen mocht hebben. Dus gelukkig stonden wij nog ingeschreven bij de woningzoeken als huur woningen. Na half jaar kregen we een rijtjes woning. Toen mijn zoontje 6maandjes was was ik zwanger van mijn dochtertje en kort daarna was zei 6maandjes oud was ik weer zwanger van een dochtertje en daarna was het zoals je denkt na 6maandjes was ik weer zwanger van een zoontje.. ik wilde liever 2 kindjes maar dit is ook altijd welkom. Nu verschild er niet zoveel tussen de kinderen 1 jaar en 3 maanden maar het is wel zwaar. Ik heb alles geprobeerd om niet zwanger te raken.. hopen dat dit implanon gaat helpen dit keer. Ik ben wel blij dat ik getrouwd ben en grote familie vind ik altijd wel leuk.. wel druk maar gezellig

  4. Pingback: Zwangerschapsupdate #3 week 13 t/m 16 ⋆ MAMA to the maxMAMA to the max

  5. Mooi verhaal! Ik herken je verhaal over de verwijderde eierstok en de angst en onzekerheid die het met zich meebrengt op zo’n jonge leeftijd. Wat een mooi geluk dat de kinderwens in vervulling is gegaan.. ?

  6. Lieve Marjon,
    Mooi dat je dit deelt. Ik dacht ook altijd eerst trouwen en dan kindjes, maar het leven stippelt soms een ander pad voor je uit. Je hebt het niet altijd voor het zeggen. Was bij ons ook het geval. Het krijgen van kinderen verandert je perspectief op trouwen vind ik. En ja je mag JP je man zeker jouw man noemen, maar ik zie je ook ooit in die witte sprookjesjurk, hihi. Volgens mij lijken we in sommige dingen best op elkaar 😉 Veel liefs

  7. Wat een prachtig verhaal! En wat bijzonder dat je zo snel zwanger was 🙂 Hier ook getrouwd, al bijna 2,5 jaar. Ik was toen 22 jaar en inmiddels genieten we al negen maanden van onze kleine prinses Naomi. Ik hoop dat jullie wens voor een tweede uit mag komen en jullie dan een fantastische bruiloft met jullie kids gaan regelen!

    • Dat was ook heel bijzonder. Ik dank god nog bijna iedere dag, dat hij ons dit prinsesje heeft geschonken :). De bruiloft die komt er wel, ik geniet nog volop van mijn gezin. Liefs Marjon

  8. Lieve Marjon,

    Leuk om jouw verhaal te lezen!
    Ik mag mijzelf al 2,5 jaar verloofd noemen. Mijn partner heeft mij op de avond dat wij 10 jaar samen waren ten huwelijk gevraagd. Mijn dochtertje was net 6 maanden en de wens voor een tweede kindje was erg groot. Wij besloten daarom om de bruiloft uit te stellen en inmiddels is onze lieve Luca alweer 10 maanden. Natuurlijk wil ik nog steeds graag trouwen maar ik denk dat ik me niet meer verbonden zou voelen dan nu met twee pracht kinderen. Ook ik noem hem mijn man en gebruik zelfs zo nu en dan zijn achternaam 🙂

  9. Ik wilde het liefste trouwen voor dat wij kinderen zouden krijgen. Omdat ik diabetes heb en toch al rap richting de 30 ging hebben we besloten toch eerst voor een kindje te gaan.
    Nu zijn we sinds 2013 papa en mama van onze mooie dochter Maura.
    Augustus zullen wij in het huwelijksbootje stappen en hopelijk mogen we nog een tweede kindje krijgen.
    Hopelijk mogen jullie ook nog een tweede kindje krijgen.
    Liefs

    • Wat leuk dat jullie in augustus gaan trouwen! Wij gaan dit jaar ons best doen en wie weet kan ik jullie binnen kort verblijden met goed nieuws ;). Liefs Marjon

  10. Groot gelijk dat je hem gewoon je man noemt. Genoeg mensen die dat doen, ondanks dat ze niet getrouwd zijn. Niet iedereen wil ook ‘mijn vriend’ zeggen terwijl je al jaren bij elkaar bent en eventueel kinderen hebt.

    • Het voelt voor mij ook niet goed om hem ‘mijn vriend’ te noemen. Hij is echt mijn man, degene waar mee ik een prachtige dochter heb gekregen en waarbij ik mij echt veilig voel. Liefs Marjon

  11. Wat een mooi verhaal over jullie liefde. Tuurlijk is hij jouw man. Daar heb je helemaal geen briefje voor nodig. Zelf ben ik wel getrouwd. Voor mij extra speciaal toen we in de medische molen zaten en ik bang was hem te verliezen doordat ik misschien geen kind kon krijgen. Absurd natuurlijk maar zo voelde dat. Dat hij zijn jawoord gaf heeft onze relatie naar een nog hogere leven getild.

    • Voor mij zal dat gevoel ook speciaal zijn, al vind ik dat onze relatie nu ook al heel goed is. Alleen denk ik dat als ik in jouw situatie zou hebben gezeten, dat dit gevoel natuurlijk een extra lading zou hebben. Liefs Marjon

  12. Mooi verhaal! Ben zelf ook al samen met mijn man sinds ik 17 ben (hij 24)en samen veel meegemaakt. Door het medisch verleden van mijn man konden wij ook geen kinderen krijgen. Na een jaar gestopt te zijn met de pil toch spontaan zwanger! Wie had dat gedacht. Hij heeft mij in 2013 ten huwelijk gevraagd en in 2014 is onze zoon geboren dus de bruiloft is in 2015 geweest. Daarvoor noemde ik hem inderdaad ook al mijn man ?
    Nu hopen wij ook op een broertje of zusje voor onze zoon Valère. Het lijkt me geweldig om nog een keer onze trouwbelofte over te doen en dan met ons hele gezin. Lijkt mij super mooi!

    • Wat leuk dat jullie je geluk hebben kunnen beproeven met een kind! Ik hoop voor jullie dat jullie het gezin compleet kunnen maken met de bezegeling van een tweede kindje. Liefs Marjon

  13. Jullie hebben nu wel de tijd om alle bruiloften van vrienden/familie mee te maken (of van jouw bloggersteam ?) om te zien wat je absoluut niet of juist wel wilt op jullie bruiloft! Zo wordt-ie perfect! ?
    Leuk verhaal om te lezen. Wij zijn ook niet getrouwd en volgens mijn “man” gaat dat nooit gebeuren, maar door de kinderen toch MIJN man! (Het klinkt zo gek om als dertiger je partner ‘vriendje’ te noemen)

    • Dat vind ik dus ook! Het is gewoon super vreemd of te zeggen dat het je vriend is, maar je wel al vele jaren samen bent en al een gezin mee hebt. Het voelt ook gewoon als mijn man, ondanks dat wij nog gaan trouwen. Liefs Marjon

  14. Wat een mooi verhaal! En het lijkt me trouwens fantastisch om te kunnen trouwen in het bijzijn van de kinderen. Ikzelf en mijn man (trouwens ook een koppel sinds we 19 en 20 jaar waren) zijn getrouwd een 2-tal jaar voor ons 1ste wondertje geboren is en het was een prachtige dag met alles erop en eraan! Toch zou ik ooit ergers eens graag onze huwelijksbeloften opnieuw uitspreken, maar dan heel graag ergens op een romantische plek in Italië én in het bijzijn van onze 2 kinderen! Lieve groet, V.

Laat een antwoord achter aan Janine Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!