Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Van één naar twee!


5 november 2015


<

Facebook, mijn favoriete social media kanaal waar ik af en toe ‘iets’ te veel tijd aan besteed. Dit keer was ik echter blij dat ik op mijn telefoon mijn tijdlijn opende want ik zag dat mijn neefje mij getagd had in een reactie op de oproep van MAMA to the max voor nieuwe bloggers. ‘Dit vind ik echt iets voor jou’, zei hij. Ik hoefde er zelf ook niet lang over na te denken, want schrijven vind ik erg leuk en doordat ik vijf dagen ervoor voor de tweede keer mamma geworden was, had ik inspiratie genoeg. Mijn blogs zullen dan ook met name gaan over mijn belevenissen als mamma waarbij ik de werkelijke verhalen wil vertellen, met de mooie en vrolijke momenten, maar zeker ook de minder leuke en pittige kanten van het mamma zijn. Naast mamma ben ik ook trotse eigenaar van mijn eigen bedrijf, Gonda Fotografie. Ik fotografeer newborns, zwangere vrouwen, families en bruiloften. Geen staatsieportretten, maar spontane foto’s, en ook hier: échte emoties. Ervaringen uit mijn fotoshoots zullen ook als onderwerp gaan dienen voor mijn blogs. Genoeg ideeën dus!

 

002

Voordat jullie mijn eerste blog gaan lezen, nog een paar feitjes over mezelf. Mijn naam is dus Gonda, ik ben 33 jaar oud, getrouwd met Rinaldo, moeder van Jippe (2 jaar) en Abel (2 maanden) en ik woon in Hilversum. Gonda in een paar woorden: pietje precies, chocolade en wijn, creatief, ambitieus, gezelligheid met vriendinnen, avontuurlijk én Mamma.

003

De titel van mijn eerste blog is ‘Van één naar twee!’, en hiermee bedoel ik van één kind naar twee kinderen. Zoals jullie hebben kunnen lezen ben ik nog niet zo lang geleden voor de tweede keer mamma geworden, en ik hoefde dan ook niet lang na te denken waar mijn eerste blog over zou gaan. Want tjonge, is dat even een verschil, één of twee kinderen! Het begint al tijdens je zwangerschap. Waar je bij de eerste aan het einde van de zwangerschap op bed kon gaan liggen als je het even wat zwaar had, lig je nu op de grond dat blauwe Duplo blokje onder de bank vandaan te halen. Want tja, er staat een hele doos met Duplo naast de bank, maar je zoontje moet per se dat ene blauwe blokje hebben om zijn toren af te maken. Die eigen wil en de bijbehorende ‘ik ben twee en zeg nee fase’ blijft bij Jippe helaas niet alleen beperkt tot binnenshuis, ook tijdens een bezoekje aan de markt neemt hij zijn eigen wil erg graag mee. Ik denk dat ik zo’n 33 à 34 weken zwanger was en dacht dat het een goed idee was om met Jippe én een bolle buik groenten en fruit op de markt te gaan halen. Bij de groenteboer ging alles nog goed, Jippe at gulzig zijn banaan op die hij van de marktkoopman gekregen had en hij kreeg zelfs nog een compliment van een andere klant dat het zo’n vrolijk, lief mannetje was. Hij liep daarna keurig mee naar de bloemenkraam want tja, die lelies zagen er wel erg mooi uit dus die moest ik ook meenemen. Intussen liep ik dus met twee zware tassen groenten en fruit, een té grote bos lelies, en een peuter van twee over de markt. Het leek me nu wel verstandig om richting de fiets te lopen want meer kon ik echt niet dragen, alleen daar dacht Jippe net iets anders over. De groenteboer had vast en zeker nog wel een banaan (Jippe heeft last van het ‘ik-kan-de-hele-dag-door-eten-syndroom’ ) dus hij moest en zou terug naar de groenteboer. Toen ik hem rustig vertelde dat we dit niet gingen doen maar richting de fiets gingen lopen, reageerde hij iets minder rustig…… Naast heel hard ‘NEE’ schreeuwen, vond hij het ook leuk om het personeel van de notenkraam waar we voor stonden te trakteren op een toneelvoorstelling, met Jippe in de hoofdrol. Hierbij lag Jippe in een plas regenwater en probeerde mamma heel rustig te blijven en hem vriendelijk, doch dringend te verzoeken op te staan. Uit ervaring weet ik inmiddels dat de beste oplossing in dit soort situaties ‘negeren’ is, en dat doe ik dan ook altijd. De regenplas maakte deze situatie alleen nét iets lastiger. Met alleen een dun zomerjasje aan, wilde ik toch echt dat Jippe opstond. Dat werd dus toch alle tassen en de bos bloemen op een nat marktplein neerzetten en meneer uit de plas te trekken en, inmiddels een heel stuk minder rustig, naar de fiets te dragen. Eenmaal bij de fiets aangekomen en een hysterische Jippe in het zitje getild te hebben, was ik ontzettend blij dat ik naar huis kon en moest ik toch concluderen dat ik wel eens betere ideeën gehad had dan mijn marktuitstapje.

 

28 augustus 2015, onze tweede zoon Abel was geboren. Wat was het heerlijk om weer zo’n hummeltje tegen je aan te mogen houden en wat was (en is) zijn grote broer lief voor hem. De verhalen van jaloerse broers en zussen bleven ons gelukkig bespaard. De borstvoeding ging goed, ik had weinig last van post-bevallingsklachten, oftewel: ik genoot met volle teugen van mijn mannen en de roze wolk bestond daadwerkelijk! Ik had er dan ook alle vertrouwen in toen mijn man na twee weken verlof weer ging werken en ik er ‘alleen’ voor stond. Van dit vertrouwen was om 12:00 uur ’s middags echter weinig meer over! Hoe doen andere moeders dit in vredesnaam, vroeg ik me hardop af. Na een relatief rustig en gezellig ontbijt met Jippe, begon de chaos. Jippe had een poepluier die tot zijn nek kwam en waar maar 1 oplossing voor was: de douche. Terwijl ik Jippe onder de douche zette, had Abel het beneden in de box op een krijsen gezet. Snel Jippe afdrogen, aankleden en naar Abel. Beneden gekomen rook ik al meteen de reden voor Abel’s gekrijs…….  dus snel weer naar boven en ook deze poepluier wegwerken. Oké, nu dit gedaan was kon ik Jippe, en mezelf, gaan aankleden, want ik wilde toch echt nog even de deur uit vandaag. Abel had op dit moment echter ook zin om geknuffeld te worden (lees: hij schreeuwde zo erg dat menig operazangeres er jaloers op zou zijn) dus dat aankleden moest weer uitgesteld worden. Een klein half uur later: Abel was rustig dus snel aankleden. Jippe ook maar meteen zijn schoenen en jas aangetrokken, want dan konden we de deur uit voor dat bezoekje aan de supermarkt. Een ‘klein’ detail was ik vergeten, inmiddels was het voor Abel tijd om te eten…… jassen dus weer uit en Abel gaan voeden. Hier kwam Jippe’s ‘ik ben twee en zeg nee fase’ alleen weer naar boven, want hij wilde duidelijk zijn jas niet uitdoen. Daar zit je dan om 12:00 uur ’s middags met één kind aan je borst en de ander met zijn jas aan op de bank schreeuwend om een ‘iegtuig’ filmpje. En als je denkt dat ik na die voeding wél naar de supermarkt kon, dan heb je het mis. Inmiddels wilde Jippe namelijk ook iets eten en was het alweer tijd voor zijn middagslaapje. De rest van de dag zal ik jullie besparen, maar het kwam er op neer dat ik einde van de middag in de supermarkt was.

004

Abel is nu bijna twee maanden oud en gelukkig heb ik, op de dagen dat ik alleen ben met mijn twee mannen, wat meer handigheid in alle dagelijkse dingen gekregen. Een belangrijk toverwoord hierin: verwachtingen. Zolang je die namelijk niet hebt, kun je heel blij worden van alles waar je wél aan toe komt. Ik wist bijvoorbeeld niet dat een mens blij kan worden van het uitruimen van een vaatwasser.

Van één naar twee, voor mij persoonlijk een hele verandering. Een verandering waar ik echter ook heel blij mee ben! Hoe cliché het namelijk ook is, zodra ik zie hoe Jippe zijn kleine broertje een knuffel en kus geeft, ben ik een mamma die trotser is dan duizend pauwen bij elkaar en ben ik alles wat ik hierboven heb geschreven meteen vergeten!

300 x 600 IMU Half Page Ad

Gonda

Ik ben Gonda Meurs, 33 jaar, getrouwd met Rinaldo, moeder van Jippe (2 jaar) en Abel (2 maanden) en ik woon in Hilversum. Gonda in een paar woorden: pietje precies, chocolade en wijn, creatief, ambitieus, gezelligheid met vriendinnen, avontuurlijk én Mamma. Naast moeder ben ik de trotse eigenaar van mijn eigen bedrijf, Gonda Fotografie. Ik fotografeer newborns, zwangere vrouwen, families en bruiloften. Geen staatsieportretten, maar spontane foto’s met échte emoties.

3 Reacties op “
Van één naar twee!

  1. Goede les om geen verwachtingen te hebben. Teleurstellingen komen voort uit de hoge verwachtingen, dat spookt de laatste tijd regelmatig door mijn hoofd wanneer ik een weer een ellenlange to-do lijstje heb gemaakt.

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!