Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

MIJN LEVEN ALS MAMA: Een avontuur vol uitdagingen


24 april 2015


<

ohh it's friday

Woohoo it’s Friday! Oh wait, I’m a mother…

 

Deze tekst is voor mij wel heel erg van toepassing nadat ik moeder ben geworden.

Voordat ik Maxime kreeg kon ik eindeloos genieten van de uurtjes op het terras in de stad. Mijn favoriete moment van de week was om 17.00 uur op vrijdagmiddag. Helemaal geen planning, niks moeten en gewoon naar het terras lopen, wetende dat daar gedurende de avond vorderde genoeg vrienden en kennissen zouden aansluiten. Heerlijk borrelen, snacks bestellen, soms nog een lekker hoofdgerechtje erbij en in de zomer konden deze avonden wel eens diep in de nacht eindigen. Ohhh wat waren dat toch heerlijke avonden. Een beetje aangeschoten naar huis gaan, genietend van de gedachte dat je kon uitslapen….

IMG_5199

 

Waar zijn die vrijdagen naartoe??? Hoewel ik tijdens mijn zwangerschap nog heel hard riep dat ik deze terrasavonden noooooit zou opgeven en ik zo’n moeder zou gaan worden die haar kindje gewoon o-v-e-r-a-l mee naar toe zou nemen is er niks, helemaal niks meer van over.

Ik vroeg me van de week af waar dat aan ligt….hoe kan het dat ik datgene dat ik twee jaar geleden nog het liefste deed nu nooit meer doe? Het is een combinatie van factoren denk ik. Niet alleen is het voor Maxime helemaal niet leuk om mee te gaan en tussen de volwassenen op een stoel te gaan zitten, ook ikzelf heb er nog maar weinig behoefte aan. JP zegt vaker tegen me “als je weg wilt vanavond schat, dan kun je gewoon gaan hoor. Ik let wel op Maxime”. Maar het is nog maar zelden dat ik dan zeg “ok, dan ga ik met vriendinnen de stad in, een hapje eten of iets drinken”. De gedachte dat ik de dag erna om half 7 (op z’n laatst) weer mijn bedje uit mag speelt een grote rol. Ik heb het er niet voor over om tot laat in de stad te blijven en de dag erna niet fit te zijn. Ik werk al de hele week en wil de twee volle dagen die ik met Maxime heb ook optimaal benutten en genoeg energie hebben om leuke dingen met haar te doen. Daarnaast heb ik gemerkt dat ik de avonden die ik vrij heb en samen kan zijn met JP ook met hem wil doorbrengen. Sinds we papa en mama zijn gaat veel van onze aandacht en energie naar Maxime. ’s Avonds zijn we vaak allebei kapot en zijn we blij als we op de bank liggen en niks hoeven te zeggen. Ik breng mijn vrijdagavond nu dan ook vaker door met JP dan met vrienden.

Je merkt dat je interesses veranderd zijn. Waar ik vroeger genoeg had aan het terras, wijntjes en wat vrienden, heb ik nu meer behoefte aan een rustig restaurantje samen met mijn man, een fijn gesprek en wetende dat we op tijd thuis zullen zijn. Ook vind ik het gezelliger om midden op de dag activiteiten te ondernemen en af te spreken met vriendinnen. Lunchdates zijn mijn favoriet! Ik spreek graag ergens af waar het voor Maxime ook leuk is en ik merk dat vriendinnen die ook al mama zijn daar hetzelfde over denken.

Het klinkt als een cliché maar eerlijk is eerlijk…als maxime blij is, is mama ook blij.

 

Zou ik terug willen naar mijn ouderwetse terrasavonden? Moeilijk om antwoord op te geven… ik ben heel blij met wat we nu hebben en omdat ik weet dat we er op dit moment niet veel aan kunnen veranderen accepteer ik makkelijk de situatie zoals ie nu is en geniet ik zoals ik hierboven al zei van mijn heerlijke lunchdates. Ooit wanneer we weer wat meer vrijheid hebben zie ik me toch wel weer op de vrijdagavond op het terras zitten en verheug ik me op de dag dat ik kan zeggen…heerlijk morgen niks en lekker uitslapen;)

 

Kijk jij ook wel eens met een beetje weemoed terug op sommige aspecten van je leventje voor je moeder werd? Hoe ga je daarmee om? Ik ben benieuwd!

 

Liefs,

handtekening_blogs

 

 

Pampers

Marjon

Volg MAMA to the max ook op Facebook, instagram, twitter en Youtube voor de laatste updates.

11 Reacties op “
MIJN LEVEN ALS MAMA: Een avontuur vol uitdagingen

  1. dit is zeker wel herkenbaar. Hoewel Jay nu bij z’n moeder woont en ik hem alleen de weekenden zie, is het zo dat je interesses veranderen. Veel draait om de kleine en daar wil je al je vrije tijd en energie in steken. Leuk artikel!

  2. Ik herken het ook wel ja. Maar ik denk dan vaak; als ze groot genoeg is dan kan dat altijd nog. Lijkt mij ook altijd heerlijk om weer in een stad te wonen, maar zolang m’n meisje klein is, blijven we lekker in het dorp, met tuin en weinig auto’s. Over 20 jaar hebben we weer alle vrijheid! 😉

  3. Wat ik mis is het gewoon de deur uit kunnen gaan. Nu gaat er een hele planning aan vooraf. En nu met de tweede erbij ben ik helemaal benieuwd hihi.. toch geniet ik er ook van. Lekker aan de wandel met de kids.

  4. Heel herkenbaar! Ik weet niet eens meer wanneer ik voor t laatst echt op stap ben geweest haha! En je kent me, dat is weleens anders geweest! 😉 Ik ga tegenwoordig wel weer wat vaker een hapje eten met vriendinnen, omdat ik daar echt even van kan opladen. De avondjes eten en vooral drinken met onze gezamenlijke vriendengroep laten we vaak voorbij gaan, voel me toch vaak bezwaard om om oppas te vragen en ben dan liever lekker thuis met mijn mannen. Dit jaar gaan we wel 3 dagen naar Pinkpop…benieuwd hoe dat gaat bevallen! 😉 x

  5. Damn…je slaat de spijker weer vol op zijn kop!!
    War mis ik mijn/ons onbezorgde leventje soms!!
    Ons zoontje is alles wat we wilden en meer..er komt zelf een 2e kindje dus terugdraaien of spijt..no way!!
    Maar toch..soms diep van binnen knaagt het soms wel eens!!
    Ohhh vrijdag..ohh lekker weer..lekker ergens wat eten en daarna bij onze stamkroeg in het dorp op het terras zitten tot in de late uurtjes…..oeps nee..geen babysit en geen zin in een kater morgen want de kleine man roept weer vanaf een uurtje oof 6.30!
    Gelukkig hebben we superl opa’s en oma’s die onze zoon met liefde opvangen en waar hij ook mag blijven logeren zodat we zo af en toe ook nog even gewoon de man en vrouw kunne zijn die we voor de komst van kinderen waren!!
    Maar nogmaals..ik zou hem voor geen goud willen missen!

  6. Nou ik herken het wel! Ookal was ik nooit iemand die op terrasjes zat of uit ging ofzo, maar ik mis het vooral heel erg om lekker last minute dingen te doen. Dat je denkt: ‘wat zullen we eens doen’ om half 8 s’avonds en besluit nog even naar de film te gaan ofzo!

    Maar zou het absoluut niet willen omruilen!

  7. Herkenbaar. Weemoedig denk ik terug aan gewoon de deur uitlopen om boodschappen te doen zonder grijpgrage handjes die nog even moeten plassen net voor we gaan of hun schoenen niet aankrijgen. Tel maar minstens een kwartier op bij de tijd dat je wilt vertrekken. Heerlijk dat mijn twins nu naar school gaat, kan ik toch weer eens bij een vriendin op de koffie. Uitslapen is gelukkig bij ons goed te doen. Maar de rest….. ja ik heb zelf voor kinderen gekozen maar nee ik heb niet stilgestaan bij de zaken die je als moeder van jonge kinderen moet inleveren. Als doos baanloos (not by choise) en met een partner in ploegendienst ploeter ik aan. Natuurlijk is het niet alleen kommer en kwel en geniet ik best van de jongens maar poe het valt me soms zwaar. Daar waarschuwt niemand je voor en klagen is taboe want je hebt er immers zelf voor gekozen. Het is ook niet vanzelfsprekend. Ik geniet dan ook van de tijd dat de kinderen op school zijn, doe mijn huishouden, neem tijd om op te laden, bezoek vriendinnen en kan zo de volle tijd aan de kinderen besteden als zij wel thuis zijn.

    • OW dus het blijft zo ‘zwaar’? Maxime gaat nog niet naar school. Had gehoopt dat als ze naar school zouden gaan alles veel makkelijker zou worden… Xx

Laat een antwoord achter aan Sandy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!