Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Een lange vakantie op de Malediven


25 november 2015


<

Wat een eer dat ook ik mag bloggen voor MAMA to the max! Jullie hebben al twee blogs van mij kunnen lezen. Geschreven als lactatiekundige. Maar deze blog is echt van mij ;-). Via deze blog leren jullie mijn gezin kennen. Mijn man Peter en ik hebben twee fantastische jongens: Sil (3) en Rens (11 maanden). Ik ga bloggen over ons grote avontuur: vier en een halve maand op de Malediven!

Dat we echt zouden gaan had ik toch eerlijk gezegd nooit verwacht. ‘Als je nou met iets komt waar de zon schijnt hebben we het er nog eens over.’ Ik hoor het mezelf nog zeggen…

Peter (mijn man) heeft zijn privé vliegbrevet en wil graag zijn commerciële brevet halen. Wat in Nederland klassikaal alleen gegeven wordt als onderdeel van de volledige opleiding tot piloot. En laat dit nou net iets boven het budget liggen.
Ik verwacht dat het een bevlieging is en het wel weer over zal waaien. Er verstrijken een aantal weken en zo nu en dan hebben we het erover, maar voor mijn gevoel nog steeds niet heel serieus. Totdat de vraag komt: ‘kan jij het regelen op je werk?’  Zijn voorstel is helder: vier en halve maand met het gezin naar de Malediven. Hij heeft contact gehad met de vliegschool daar en hij kan 1 november starten met de opleiding.
In korte tijd is alles geregeld: mijn werk, zijn werk, vliegtickets geboekt en een huis gehuurd.

Taart
Soms sloeg de twijfel toe. ‘Doen we hier wel goed aan?’ In 2008 zijn we samen op vakantie naar de Malediven geweest. Een top vakantie. Maar met name omdat we veel gedoken hebben. Behalve duiken, zonnen en zwemmen was er weinig (lees niets) te doen.
Maar aan de andere kant: deze kans krijgen we nooit meer! Bijna vijf maanden als gezin samen. Geen afspraken, geen late diensten, geen weekenden werken, geen vergaderingen. Alleen maar tijd voor elkaar. Er is zoveel wat ik wil weten. Hoe is het leven daar? Wat is er te koop en wat niet? Hoe is het voor de kinderen?

Via een zoektocht op internet ben ik terecht gekomen bij een Belgische duikschool die een vestiging op de Malediven heeft. Er blijkt een Nederlandse man te werken. Eindelijk iemand die ik vragen kan stellen over het leven daar. En die naar Nederlandse maatstaven antwoord kan geven. Via hem hoor ik dat de mensen erg lief zijn, fruit en groente beperkt verkrijgbaar is, zonnebrand amper te krijgen is, luiers gewoon te koop zijn, maar ledikantjes en kinderstoelen waarschijnlijk niet. Huh? Ze hebben toch ook kinderen daar? Hij vertelt nog dat hij niets mist uit Europa wat hij daar niet kan krijgen.
Ik trek de conclusie dat ik te maken heb met iemand die gewend is aan het leven in het buitenland en die zich makkelijk aanpast. Maar dat ik hier weinig mee kan. Eigenlijk wil ik gewoon het liefste weten of ze zoutloze rijstwafels verkopen… Maar ik durf het niet te vragen.

De week voor vertrek begint de stress van koffers pakken. Wat neem ik mee? Maar vooral: wat blijft er thuis. Hoe krijg ik vier en een halve maand in drie koffers en wat handbagage. Ik leg me neer bij het feit dat ik sommige dingen uit de koffer waarschijnlijk niet nodig zal hebben en wellicht andere dingen zal missen.

We geven geen afscheidsfeestje. We willen het niet groter maken dan het is. Voor onszelf niet, maar ook voor Sil niet. We vertellen dat we naar de Malediven gaan en dat we daar lang blijven. Als een lange vakantie. Toch heeft hij zeker in de gaten dat het meer is dan een lange vakantie. We krijgen cadeautjes en er wordt veel over gesproken.
Mijn 13-jarige nichtje maakt een echte Malediven taart en van vrienden, met een super leuke webshop  met kinderondergoed, kidzunderwear, krijgt Sil stoere boxershortjes. ‘Omdat het toch te warm is om een broek te dragen.’ Het weekend voordat we weggaan is Sil erg onrustig. Hij is ’s nachts veel wakker en wil bij ons in bed slapen. We laten het maar zo.

schiphol
Na een lange reis, die gelukkig goed verloopt, komen we eindelijk op de plaats van bestemming aan. We worden opgewacht door de gastvrouw van het huis wat we gehuurd hebben en door iemand van de vliegschool. Het is al donker en het regent. En aan de hoeveelheid water op de weg te zien regent het al een tijdje. Na een rit van bijna een half uur komen we aan bij ons nieuwe onderkomen. We stappen het huis binnen en het eerste wat opvalt is de gigantische hitte. De airco staat duidelijk nog niet aan.
We krijgen een rondleiding door het huis van de gastvrouw. Heel lief, maar eigenlijk wil ik maar één ding. Eten en naar bed. Ik ben inmiddels ruim 30 uur wakker en ontzettend moe. Zogenaamd geïnteresseerd luister ik naar het verhaal bij de rondleiding. Af en toe let ik even op: twee kranen in de keuken. De linker aangesloten op de waterleiding. Alleen om schoon te maken en af te wassen. De rechter komt uit het regenwater bassin. Hiermee kan je eten koken en het blijkt drinkwater te zijn. Het idee staat me niet zo aan…
Na een kort ritje naar de supermarkt, met een man van de vliegschool, eten we snel wat en kunnen we eindelijk ons bed opzoeken. Peter slaapt bij Sil en ik slaap met Rens. We hebben nog geen ledikantje voor hem. De jongens slapen gelukkig al snel. De vlucht heeft er behoorlijk ingehakt.

Ik kan wel janken. Het donker, de regen, de vermoeidheid, de vreemde geluiden, de onrust in mijn hoofd: het is allemaal net even te veel. Waar zijn we toch aan begonnen? Ik wil iemand de schuld geven en Peter lijkt me het meest geschikte slachtoffer. Maar ik besef me dat dat niet eerlijk is. Ik wilde dit net zo graag als hij. Morgen is alles vast anders. Ik beantwoord heel kort een aantal appjes. Ik beloof later meer van me te laten horen.

In de zon is de wereld een stuk mooier. Zeker hier. We hebben gelukkig goed geslapen en ik zie het weer wat meer zitten gelukkig. De dag vliegt voorbij. We regelen een bedje voor Rens en Peter heeft een afspraak op de vliegschool. We lopen een rondje in de buurt van ons huis en nemen rustig de tijd om boodschappen in huis te halen. We zijn ’s avonds doodop en gaan gelijk met de kinderen naar bed.

Op onze tweede dag besluiten we een resort te bezoeken. Even lekker zwemmen met de jongens en aan het strand liggen. Een goede zet. Het vakantie gevoel komt wat meer naar boven. En voor het eerst denk ik: ‘Ja, wij gaan het hier wel redden met elkaar.’

Resort

Mocht je nog meer foto’s van ons willen zien: @alinebakkerdegroot op instagram

 

 

 

Woonverzekering Image Banner 300 x 250

Aline

Aline Bakker (29) moeder van Sil (3) en Rens (1) werkt als verpleegkundige en lactatiekundige IBCLC binnen het verloscentrum in het AMC in Amsterdam. Je kunt haar volgen op instagram via @alinebakkerdegroot

2 Reacties op “
Een lange vakantie op de Malediven

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!