Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

De achtbaan die emigreren heet


23 november 2015


<

Emigreren. Ik vind het woord zo ernstig klinken, maar het is feitelijk wel wat we gaan doen. Alleen voelt het voor mij meer als een tijdelijk avontuur aan de andere kant van de wereld. Hoe je het ook noemt, het proces is een bizarre achtbaan. En ik hou niet eens van achtbanen!

In een korte tijd moesten we belangrijke beslissingen maken; een baan accepteren in Australië, huidige baan opzeggen en ons huis verkopen. De werkgever van mijn man was niet blij met zijn vertrek, maar snapt wel dat we dit avontuur aangaan. Of we nou binnen een jaar of over drie jaar terugkomen, de deur staat voor hem open. Dat is nog eens prettig afscheid nemen van je job. De belangstelling voor ons huis bleek enorm en voor we het wisten lag het eerste bod op tafel. Het huis is binnen twee weken verkocht! Ik had nooit durven dromen dat we ons stekkie zo snel en voor een mooie prijs zouden verkopen. Wat een heerlijk idee dat we geen hypotheek meer hebben als we vertrekken. Echt een pak van mijn hart. Tot nu toe verloopt alles erg voorspoedig. Het is bijna eng en ik ben daarom op mijn hoede.

Huis

We vieren, voorlopig voor de laatste keer, Sinterklaas met mijn familie en stappen een paar dagen later op het vliegtuig. De eerste vijf weken in Sydney hebben we een dak boven ons hoofd en dat geeft rust. Via airbnb hebben we een heus familiehuis gevonden ten noorden van het centrum (CBD). Om op zijn werk te komen moet Jérémy een half uur reizen met de bus. In vergelijking met zijn reistijd in Nederland is dit een peulenschil. Even hebben we er aan gedacht om een appartement te huren op 5 minuten lopen van zijn werk. Maar ik zag dat toch niet helemaal zitten. Midden in het centrum van een miljoenenstad, 8 hoog met een klein balkonnetje. In de volle zomer (en die kunnen heel warm zijn in Australië) met twee kleine kinderen… En dan heb ik het nog niet eens gehad over de prijzen. Je schrikt je wezenloos! Sydney stond in 2014 op plek 6 in de top 10 van duurste steden om te wonen ter wereld (Bron: The Economist). Tel daarbij op dat we aankomen in het hoogseizoen, dus een appartement of huis huren kost bakken met geld. Net als een vliegticket of een huurauto trouwens.

Alles bij elkaar hebben we er dus voor gekozen om de eerste weken ten noorden van de stad door te brengen. Het toeval wil dat de eigenaar van het gehuurde huis afkomstig is uit Frankrijk en dat voelt op een of andere manier vertrouwd. Het gezin heeft kleine kinderen. Het huis is kidsproof, daarnaast is er een stoer bed voor Liam en een ledikantje voor Mila. Gelukkig geen gedoe met luchtbedden of een campingbedje. De tuin heeft een trampoline, schommel en een zwembad. Een opblaasbaar zwembad weliswaar, maar ik weet zeker dat we een paar heerlijke zomerweken tegemoet gaan. Zomer? Ja zomer! De jaargetijden in Australië zijn precies tegenovergesteld aan de getijden hier. We komen aan in de late lente en vieren kerstmis en oud en nieuw met tropische temperaturen.
Er gebeuren veel rare dingen voor Liam; er kwamen vreemde mensen naar ons huis kijken, mama verkoopt allemaal spullen en het woord Australië valt wel heel vaak. Maar hoe leg je aan een peuter uit dat je gaat verhuizen en dat ons nieuwe huis ergens aan de andere kant van de wereld staat? Ik wilde er niet zoveel over zeggen tegen hem maar je ontkomt er toch niet aan. Gelukkig kijkt hij heel graag in het fotoboek van onze reis Down Under vorig jaar. Hij is gek van kangoeroe’s en koala’s en herkent het Opera House. Als ik hem vraag of hij naar Australië wil dan antwoordt hij volmondig ja. Verder heeft hij denk ik geen benul. In het begin vond hij het niet leuk als ik zei dat andere mensen naar ons huis kwamen kijken, want dit was óns huis. Maar als ik dan vertelde dat wij naar Australië gaan en het huis niet in het vliegtuig past dan was het al snel weer goed. Inmiddels weet hij dat andere mensen in ons huis gaan wonen en zegt hij zelf ook dat we naar Australië gaan verhuizen. Voor hem zit de spanning vooral in het feit dat we met een heel groot vliegtuig gaan en dat hij dan filmpjes mag kijken 🙂 Eén probleem hij wil NU, zoals peuters wel vaker dingen nu willen. Gelukkig kan ik hem pappen met de Sint. Want we kunnen natuurlijk niet verhuizen zonder gedag te zeggen tegen Sinterklaas. Dat stelt ons trouwens nog voor een uitdaging want welke cadeau’s kunnen we aan de beste man vragen? Liam kan zo het halve boek aanwijzen, maar we hebben in onze koffer slechts ruimte voor een paar kleine dingen. Al onze spullen zijn tegen die tijd namelijk ingepakt en opgeslagen in een zeecontainer.

Jérémy is inmiddels gestopt met werken. We zijn net een week in Frankrijk geweest om afscheid te nemen van zijn ouders, broers en diens vrouwen en kinderen. We hebben samen veel leuke dingen gedaan. Zo zijn we een middag naar Jardin de Acclimatation geweest (een tip voor iedereen die met kinderen naar Parijs gaat) en we zijn op bezoek geweest bij Mickey Mouse. Liam en zijn neefjes vonden het geweldig. Op een van de avonden dat we met z’n allen aan tafel zaten, verraste mijn schoonzus Sandra ons met twee speciaal voor ons gemaakte heerlijke taarten. Echt lief. Het was een fijne en zonnige week. Bij het echte afscheid vloeiden er natuurlijk wat tranen. Veel mensen willen nog afspreken voor ons vertrek maar het is helaas niet mogelijk om iedereen nog apart te zien. We organiseren een afscheidsborrel voor buren en vrienden in ons dan lege huis. Familie komt later.

Disneyland

De tijd gaat zo snel, over 2 weken zitten we er al! Sloeg in het begin af en toe de paniek toe, na enkele weken werd ik rustiger en kreeg ik er een beetje zin in. Maar nu het echt bijna te gebeuren staat komen die zenuwen weer naar boven. Ik zie erg op tegen het afscheid op Schiphol. Natuurlijk wil ik dat de familie ons komt uitzwaaien, maar dat zal het niet gemakkelijker maken. Maar ach, huilen ga ik toch en dat is ook niet erg. Zolang Joris Linssen (en cameraploeg) maar uit onze buurt blijft vind ik alles best 😉 Voor we daadwerkelijk in het vliegtuig stappen staat ons nog een flinke klus te wachten: verhuisdozen vullen. Ik ben benieuwd hoe vol de container uiteindelijk wordt.

Verhuizen

De volgende keer dat jullie iets van me lezen komt het vanuit Australië. En geloof mij, ik ben net zo benieuwd naar mijn verhaal als jullie!

 

 

 

Paulien

Paulien is 33 jaar en getrouwd met de Franse Jérémy. Sinds hun eerste vakantie Down Under in 2010 dromen ze over een leven in Australië. Niet permanent, maar voor een jaar of drie. In december 2015 gingen ze het grote avontuur aan. Ze wonen nu met kids Liam (4) en Mila (1) in Sydney. P

9 Reacties op “
De achtbaan die emigreren heet

  1. Hoi Mariëlle, ik vind het ook heel stoer van onszelf 😉 Het is reuze spannend, super eng en ook iets om naar uit te kijken. En we hebben zeker zin in de zomer!

  2. Wat gaaf zeg! Je moet het maar net durven met twee kleintjes.. Ben heel benieuwd naar je volgende artikel. Hopelijk krijgen jullie het onwijs naar jullie zin. Wel lekker hoor, midden in de winter ineens naar de zon!

  3. Ja Janneke, zo begonnen wij ook inderdaad 🙂 Het is er zoooo mooi. Ik ben benieuwd hoe jullie het daar vinden. En door Australië reizen met een 1,5 jarige is geweldig. Veel plezier!

  4. Wow! Wij gaan in februari en maart door Australië reizen met ons dochtertje van 1,5. De thuisblijvers zijn nu al bang dat ook wij een aantal jaar willen blijven. Ik zal ze deze blog nog maar niet laten lezen, haha!

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!