Lees nu: “Disney On Ice” presenteert Magisch IJsfestival [WINACTIE]

Een brief aan mijn ongeboren kind – deel 1


25 juli 2016


E

Een zwangerschap is niet altijd vanzelfsprekend. Celine (25) en haar man Mark (26) hebben alles goed voor elkaar. Een prachtige koopwoning, een goede baan en een grote kinderwens. Dat laatste gaat alleen niet via de natuurlijke weg. Celine wil graag haar ervaring delen in de vorm van een brief aan haar ongeboren kind.


Lieve Lynn,

Wat voelt het gek om deze brief te schrijven, je bent er namelijk nog niet “echt” en toch lijkt het alsof je er al jaren bent. Op dit moment ben ik, jouw mama, 33 weken zwanger en de tijd gaat steeds langzamer. Helaas was een zwangerschap bij ons niet vanzelfsprekend en hebben wij een pittige weg door de medische molen moeten ondergaan.

Papa en mama waren al heel wat jaren samen toen we ons droomhuis kochten. Een prachtige eengezinswoning met genoeg plek voor ons en… Een kindje! Onze liefde was zo sterk en groot dat we dat wilden gaan delen als gezin. We besloten tijdens de verbouwing van het huis de pil te laten liggen. Een jaar later vonden we het gek dat het nog niet “gelukt” was. We waren immers jong, een druk maar heerlijk leventje. Bovendien hadden we alles goed voor elkaar. Papa werkt als automonteur en mama is docent in het middelbaaronderwijs. We gingen nog regelmatig op stap, ergens een hapje eten met vrienden of spontaan een vakantie plannen. Dat zijn dingen waar wij echt van konden genieten.

Gynaecoloog

Toch voelde het niet compleet zonder jou en hebben we een afspraak gemaakt bij het ziekenhuis. Gelukkig was er al snel plek voor ons. Gelukkig, want (ook al wil je het niet) je wordt erg ongeduldig als iedereen om je heen kinderen krijgt en het bij jezelf niet zo mag zijn. De eerste afspraak bij de gynaecoloog was dramatisch! Haar conclusie was dat mama te dik was en dat onze zwangerschap waarschijnlijk daarom niet lukte. Dat schoot bij ons in het verkeerde keelgat! Te dik, pardon? Waar slaat dat op? Ik heb geen maatje 36, maar van overgewicht is ook zeker geen sprake. Die uitspraak deed ons vertrouwen in het ziekenhuis gelijk enorm zakken.

Talking About Solution

Onderzoeken

Al snel kwam het ziekenhuis erachter dat papa bij de geboorte al een taaislijmziekte met zich meedraagt. Dit als gevolg dat de zaadleider aangetast zal zijn. De uitslag was 0,0 en dat verklaart dat we nooit op natuurlijke wijze een kindje zouden kunnen krijgen. De grond zakte weg onder onze voeten. “Als er geen zaadjes zijn dan is er toch ook geen kans meer? Dat spul moet er toch via één manier langs?” We voelden paniek, maar de gynaecoloog kalmeerde ons. Er is namelijk één specifieke behandeling: de TESE/PESE ICSI. Door middel van een operatie wordt er zaad uit de bal gehaald en via ISCI teruggeplaatst.

Bron: embryologen.nl

Bron: embryologen.nl

 

Angst

Maar nu is de vraag of er ook daadwerkelijk bruikbaar zaad aanwezig is bij papa. Via onze gynaecoloog kwamen we in het ziekenhuis van Nijmegen terecht. Ondanks de onzekerheid, gaf dit ons wel een sprankeltje hoop. Het was toch waarschijnlijk een stapje verder op weg naar onze kinderwens. Tegelijkertijd bekroop ons een angstig gevoel. Want, wat gaat er eigenlijk allemaal gebeuren? Dat gevoel was voor ons lastig te negeren en we hebben besloten dit gevoel te delen met onze ouders, jouw opa’s en oma’s. Ze zeiden dat ze ons zouden helpen daar waar ze konden en dat was voor ons heel fijn.

Misschien kinderloos?

Het leek wel eeuwen te duren tot eindelijk de uitnodiging in de brievenbus viel. Yes, eindelijk! Want zo’n jaar met gesprekken en onderzoeken is zo om. We waren er helemaal klaar voor, laat dit nieuwe avontuur maar beginnen. Bij de intake van het ziekenhuis werd ons gelijk duidelijk dat het een lang en zwaar traject zal worden. Dit was een beslissing waar we écht vierkant achter moesten zijn. Plus bleef er altijd de gedachte dat we rekening moesten houden dat we misschien wel kinderloos zouden blijven. Dit beseften we ons maar als te goed, maar we hadden niets te verliezen. Na wat onderzoeken was het duidelijk dat artsen geen zaadleider konden vinden en de kans inderdaad nihil is dat we ooit spontaan zwanger zouden raken. Maar, 100 % zekerheid konden ze niet geven. Ze kunnen veel maar niet letterlijk door je heen kijken dus dat was de aanname. “Oké, prima, maar hoe nu verder?” Nu konden we starten met de TESE/PESE behandeling.

Benieuwd hoe het verder gaat met Celine en Mark? Lees dan hier deel 2!

* Wegens privacy redenen zijn de namen in deze blog veranderd

Woonverzekering Image Banner 300 x 250

Marijke

Hi allemaal! Ik ben Marijke (29) getrouwd met Arjan en moeder van Demian en Danique. Inmiddels ben ik in blijde verwachting van ons derde kindje en in augustus 2018 uitgerekend. Ik schrijf voornamelijk redactionele artikelen voor Mama to the max, maar ook leuke recepten of DIY's. Liefs, Marijke

2 Reacties op “
Een brief aan mijn ongeboren kind – deel 1

  1. Pingback: Een brief voor mijn ongeboren kind – Deel 2 ⋆ MAMA to the maxMAMA to the max

Deel je ideeën

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Insiders list

Sta jij al op onze mailinglijst? Meld je aan en blijf op de hoogte van alle MttM updates!